Τρίτη 6 Μαΐου 2014

ΑΚΟΜΑ ΚΙ ΑΝ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΚΚΕ..



                                                         από google αναζήτηση εικόνας 
                                        και http://toaeriko.blogspot.gr/2014/03/blog-post_987.html

Διάβασα χθες για "την ενεργειακή αναβάθμιση των κτηρίων που συζητείται στις Βρυξέλλες".

http://www.iefimerida.gr/news/152756/%CE%BD%CE%AD%CE%B1-%CE%B2%CF%8C%CE%BC%CE%B2%CE%B1-%CF%87%CE%B9%CE%BB%CE%B9%CE%AC%CE%B4%CF%89%CE%BD-%CE%B5%CF%85%CF%81%CF%8E-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82-%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CE%BF%CE%BA%CF%84%CE%AE%CF%84%CE%B5%CF%82-%CE%B1%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%AE%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%BF%CE%B9-%CE%BD%CE%AD%CE%B5%CF%82-%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%B9%CF%84%CE%AE%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B5%CE%B5-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CE%B5%CE%BD%CE%B5%CF%81%CE%B3

Εν ολίγοις -όμως αξίζει να διαβάσετε περί τίνος πρόκειται- , ιδιοκτήτες ακινήτων θα κληθούν να πληρώσουν κάτι δεκάδες χιλιάδες ευρώ,αναβαθμίζοντας με το ζόρι τα ακίνητα τους, αντικαθιστώντας παλαιά ασανσέρ, σωληνώσεις, καλώδια κλπ. Φυσικά από τη τσέπη τους, γιατί στο συζητούμενο "σχέδιο" τα κράτη δε θα βάλουν μία.
Τα λόμπυ και οι τεχνοκράτες προτείνουν, οι επίτροποι και οι λοιποί ευρωπολιτικοί συμφωνούν..
......και δεν έχει καμία σημασία αυτή η εισαγωγή γιατι και κακόβουλες φήμες να αποδειχθούν τα παραπάνω, κανείς δε μπορεί να αμφισβητήσει με σοβαρά επιχειρήματα ότι η Ευρωπαϊκή 'Ενωση, αυτή η 'Ενωση  'οχι κρατών αλλά αδίστακτων καθαρμάτων, ξεπουλημένων στο Κεφάλαιο, καθάρματων είτε εκλεγμένων από τον λαό είτε όχι. αυτή η ΕΕ λοιπόν,
έχει σκοπό να εξοντώσει στο εγγύς κι απώτερο μέλλον, εκατομμύρια όχι μόνο Ελλήνων αλλά και Ευρωπαίων, εκατομμύρια που θα πεθάνουν
 κι άλλα τόσα που δε θα γεννηθούν λόγω της κρίσης, εκατομμύρια νεκρών κι αγέννητων. 
Από τη στιγμή που 'οχι μόνο δε συζητείται κάποια 'εστω στοιχειώδης προστασία για τους φτωχούς, αλλά αυτό που συζητείται είναι μέτρα εξόντωσης όπως τα παραπάνω,
από τη στιγμή που δε κινείται φύλλο για τη πρωτοφανή ανεργία, εξαθλίωση, 'αστεγοι και μελλοντικόί άστεγοι, καμία μέριμνα, ούτε καν ελεημοσύνη, η Υγεία να παραδίδεται ολοσχερώς στα ιδιωτικά συμφέροντα, και το μόνο που επαναλαμβάνεται σαν μάντρα, σαν προσευχή είναι το λιτότητα λιτότητα λιτότητα

(για το πόσο αδίστακτα ενισχύεται εις βάρος των λαών η εξουσία των ιδιωτικών καπιταλιστικών συμφερόντων στην Ευρωπαική ένωση, 
            http://www.techiechan.com/?p=2187      )



από τη στιγμή λοιπόν που η Ευρώπη των "ονείρων" μας, αποδεικνύεται η επικράτηση των εφιαλτών μας, πιστεύω ότι οποιαδήποτε ενίσχυση στις εκλογές των κομμάτων του Ευρωμονοδρόμου, είναι καταστροφική, είναι αυτοκτονική, σημαίνει παραίτηση και οριστική αποδοχή του αφανισμού μας. Και μιλάω συγκεκριμένα για τις Ευρωεκλογές,όχι γενικότερα.
Πρέπει να δοθεί ένα μήνυμα, ηχηρό και ισχυρό, ότι αυτή η ΕΕ έχει τελείωσει.
Κι αυτό το μήνυμα πρέπει να το στείλουν ακόμα και πολίτες που πιστεύουν σε διεθνείς θεσμούς τέτοιου τύπου (υποταγμένων στα καπιταλίστικά συμφέροντα). Δηλαδή, ακόμα και να νομίζεις ότι με κάποιο μαγικό τρόπο δε φταίει η δομή και η ιδεολογία των θεσμών αλλά οι άνθρωποι που κατέχουν υψηλές θέσεις
(Γιούνκερ κακό άνθρωπο, Σουλτς ελπίδα, Δεξια Μέρκελ και Κάμερον κακό, σοσιαλδημοκράτες τύπου Ολάντ, Μίλιμπαντ και Σταινμάγιερ ή ακόμα και die linke καλό, Ντράγκι κακό πρόεδρο ΕΚΤ, κάποιος άλλος θα έκοβε χρήμα αβέρτα για τον λαό),
άρα πρέπει να αντικατασταθούν οι "κακοί" στις υψηλές θέσεις των ευρωθεσμων και να έρθουν άλλοι στις θέσεις τους για να στρώσουν τα πράγματα,
ακόμα και τότε, το μήνυμα πρέπει να είναι σαρωτικό, αντιευρωπαικό και αδιαμφισβήτητο.
Κύριοι, έχουμε καταλάβει ότι μας πάτε για φούντο. Σας στέλνω λοιπόν μόνο κομμουνιστές στο Ευρωκοινοβούλιο και άντε βγάλτε άκρη. Μέχρι να "λογικευτείτε".

Για να διευκρινίζω τι πιστεύω: Είμαι βέβαιος ότι δε θα "λογικευτούν". 
-Το γιατί εξηγείται στο τέλος-
Είμαι βέβαιος ότι τα χειρότερα δεν 'εχουν έρθει ακόμα για τους λαούς της Ευρώπης. Ότι αυτά που σχεδιάζονται προβλέπουν θανάτους επιπέδου Παγκοσμίων Πολέμων. Κι ότι αυτά που σχεδιάζονται φυσικά δε θα αποτραπούν από μια απλή ψήφο. Δεν είμαστε αφελείς για να πιστεύουμε ότι μια ψήφος μπορεί να αλλάξει το παραμικρό αν δεν συμμετάσχει ενεργά ο λαός σε αντι-σχέδιο αποτροπής της γενοκτονίας του.
(Πόσο μάλλον μια ψήφος για ένα Ευρωκοινοβούλιο που στη δομή των οργάνων της ΕΕ κατέχει διακοσμητική θέση, μην έχοντας οι Ευρωβουλευτές τη παραμικρή δυνατότητα να καθορίσουν την ασκούμενη πολιτική).
 Στη Συρία ακόμα μάχονται, στην Ουκρανία, στη Βενεζούελα, τίποτα δεν εγγυάται ότι οι αγώνες των λαών θα ευοδωθούν, μια ματιά στην Παγκόσμια Ιστορία αν ρίξεις, θα το καταλάβεις.
(Ας υποθέσουμε ότι το ΚΚΕ εδώ λαμβάνει στις επερχόμενες κοινοβουλευτικές εκλογές πλειοψηφικό ποσοστό. Λέμε τώρα, υπόθεση κάνουμε. Πιστεύει κανείς ότι θα τους αφήσουν να κυβερνήσουν αναίμακτα; Ότι δε θα βγουν τα άρματα στους δρόμους; Ότι για να εκφραστεί εμπράκτως η λαική βούληση, θα αρκέσει μια ψήφος, ότι θα παραδώσουν οι καπιταλιστές την εξουσία τόσο εύκολα απο τώρα που την ασκούν μέσω των παλλακίδων τους;)

Κι ακριβώς τα προηγούμενα είναι ο λόγος που μίλησα για ψήφο στις Ευρωεκλογές.
Ξέρω ότι πολλοί έχουν καταλάβει αρκετά. Ότι ειδήσεις τύπου εφοπλιστές δε πληρώνουν δεκάρα τσακιστή
δε περνάν πια απαρατήρητες. Παρατηρώ ένα κύμα αγάπης και συμπάθειας για τους μεγαλοεργολάβους και τα διόδια τους. Μια δυσπιστία έναντι των "επενδυτών". Μία λατρεία για τους τραπεζίτες. Μία εκτίμηση για τους βιομηχάνους. Ο λαός δεν αντιδρά τόσο δύσπιστα στη κομμουνιστικη "κασσέτα" για τους καπιταλιστές που εξοντώνουν τους λαόυς, για τον καπιταλισμό ως εστία του Παγκόσμιου κακού. Μπορεί να μην έχουν ασχοληθεί με τη μαρξιστικη διδασκαλια για τη πτωτική τάση του ποσοστού κέρδους, μπορεί να μη καταλαβαίνουν ακριβώς γιατί το πρόβλημα στον Καπιταλισμό είναι δομικό και δεν έχει σχέση με τα πρόσωπα, γιατί οι φούσκες στον Καπιταλισμό είναι αναπόφευκτες,
αλλά αυτό το "Ιδιωτικοποίηση κερδών, κοινωνικοποίηση ζημιών" πια όλοι το καταλαβαινουν.
Τα γαμησιάτικα της απορρύθμισης στον χρηματοπιστωτικό τομέα και της μορφής που έχουν λάβει οι χρηματιστηριακές αγορές, θα τα πληρώνει ο λαός. Κι αυτό ο λαός το ξέρει.
Ίσως λοιπόν ένας ακόμα λόγος που το ΚΚΕ ως εκφραστής των λαικών συμφερόντων
-ακόμα περισσότερο: ως φορέας κι εκφραστής της αντιπλουτοκρατικής ρητορίας-
δεν "εξαργυρώνει" εκλογικά την ακρίβεια στις προβλέψεις και στη διάγνωση του πολιτικοικονομικού προβλήματος σήμερα,
 τη συνέπεια του και την αντιστοιχία λόγων και πράξεων,
να είναι όσα γράφω στο τέλος της προηγούμενης παραγράφου, στην παρένθεση,
Φόβος ότι θα γίνουμε Συρία ή Ουκρανία. Επέμβαση στρατιωτική του Νάτο, σινιάλο στην Τουρκία από το Νάτο η τους ίδιους τους "δικούς μας" να κάνει ντου. Πιστεύει κανείς ότι θα αφήσουν τον Κουτσούμπα να κυβερνήσει ακόμα κι αν πάρει 180 έδρες στη Βουλη; Οχι φυσικά, θα χρειαστεί να βγει ο λαός στους δρόμους για να το διασφαλίσει. Ναι. χαμός θα γίνει κι αυτό θα είναι η τρανότερη απόδειξη για το ποιος είναι πραγματικά ο εχθρός του συστηματος.
Καταλαβαίνω ότι ένα μεγάλο κομμάτι του λαού το φοβάται αυτό. Λογικό είναι, κι εγώ το φοβάμαι, μαλλον και οι ίδιοι οι κουκουέδες θα το φοβούνται, φανταστείτε να μην φοβούνταν τίποτα, θα ήταν εξωφρενικό και παράλογο, δείγμα απουσίας συναίσθησης της κατάστασης.

Αυτό όμως είναι μια συζήτηση που μπορεί να γίνει τις παραμονές των κοινοβουλευτικών εκλογών. Υπάρχουν αρκετοί που θα ψηφίσουν Σύριζα φοβούμενοι τα παραπάνω, "αναταραχές" τύπου Ουκρανίας και Συρίας, και πιστευοντας ότι η ΕΕ μπορεί να βελτιωθεί εκ των έσω.
 Αρκετοί που πιστεύουν ότι ένα έστω αστικό κόμμα, χωρίς εξαρτήσεις όπως ο σύριζα, θα μπορέσει να κατανείμει δικαιότερα τον πλόυτο, να μοιράσει καλύτερα την πίτα. Λιγότεροι άστεγοι, περισσότερη περίθαλψη κλπ.
Δε θεωρώ ανόητο αυτό το σκεπτικό. Δε θεωρώ εχθρό όποιον το συμμερίζεται. Κρατάω το μίσος μου για αυτούς που μας έφεραν σε αυτό το χάλι και πιστεύω ότι δεν υπάρχει δίκαιη τιμωρία για αυτούς, 'ο,τι και να πάθουν, θα είναι επιεικές μπροστά σε αυτό που τους αξίζει.
Όμως, για να μοιραστεί δικαιότερα η πίτα, κι ας παραβλέψουμε εδώ το "δικαιότερα"
-ελάτε ρε παιδιά τώρα που υπάρχει δικαιοσύνη όταν οι καπιταλίστές έχουν τον πλούτο και τα μέσα παραγωγής στα χέρια τους, και στην τελική ποιος θα τους αναγκάσει να μοιρασουν τον πλούτο, η αστική δικαιοσύνη και οι αστικοί νόμοι;-
θα πρέπει να υπάρχει πρώτα πίτα.
Τι πίτα να υπάρχει λοιπόν όταν η δημοσιονομική πολιτική δεν ασκείται από το κράτος αλλά από τα πουλήμένα καθάρματα της ΕΚΤ; Τι πίτα να υπάρχει σε μια ΕΕ που απαγορεύει τις εθνικές επιδοτήσεις αφήνοντας απροστάτευτες τις εθνικές επιχειρήσεις κι αδασμολόγητα τα εισαγόμενα προϊόντα; Τί εξαγωγές να υπάρξουν έτσι και με το σκληρό Ευρώ;
Τι πίτα να υπάρχει όταν ένα πλήθος Κοινοτικών Οδηγιών δε σε αφήνουν να ανασάνεις υπαγορεύοντας το σύνολο της οικονομικής πολιτικής; Τι πίτα να υπάρχει όταν δε κόβεις χρήμα και κάθε μορφής "ανάπτυξη" ισούται με Κινεζοποίηση, όταν το πρωτεύον είναι η καταπολέμηση του πληθωρισμού, όταν το σκληρό Ευρώ είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα κρατήσει την ύφεση για τις επόμενες δεκαετίες τουλάχιστον;
Με τέτοια πίτα τι σόι "μερεμέτια" μπορούν να γίνουν; Και, όσο δικαιολογημένο φόβο κι αν προκαλούν οι "αναταραχές" είναι άραγε καλύτερο να πέσουμε αμαχητί;

Είπαμε όμως, αυτό είναι μια συζήτηση που μπορεί να γίνει αργότερα.
Τώρα, υπάρχουν οι Ευρωεκλογές. Και το μήνυμα που πρέπει να σταλεί δεν είναι παρά η συνολική απόρριψη των λαών στο μέλλον που τους φέρνει αυτή η ξεφτιλισμένη η Ευρωπαϊκή 'Ενωση. Και καμία ψήφος δεν αποτελεί ηχηρότερη απόρριψη από τη ψήφο στο ΚΚΕ.
Δε χρειάζεται και ιδιαίτερη επιχειρηματολογία για αυτό. Από μικρό παιδί θυμάμαι ένα μόνο κόμμα να κατηγορεί το Μάαστριχτ και τη Λισσαβώνα. Μας τα είχαν ζαλίσει με το Μάαστριχτ και τη Λισσαβόνα, λες και πχ η απελευθέρωση των αγορών και η ανεμπόδιστη διακίνηση κεφαλαίων κι ανθρώπων ήταν κάτι κακό. Για δες που τελικά δεν ήταν και τόσο καλό..

Καμία ψήφος λοιπόν, τουλάχιστον στις Ευρωεκλογές, για τα κόμματα του ευρωμονοδρόμου.

Προηγουμένως έγραψα για θύματα που θα προσεγγίζουν συνθήκες παγκοσμίου πολέμου, αν και πια δε θα διαφωνήσουν πολλοί για αυτό, θα ήθελα να το εξηγήσω λίγο.
Γιατί η Ευρωπαϊκή ένωση θέλει να μας εξολοθρεύσει; Όχι μόνο την Ελλάδα, αλλα τον Ευρωπαικό Νότο , όπως και φτωχούς ακόμα και πλούσιων χωρών.
Αν και δεν έχω την οικονομοτεχνική γνώση, όυτε την εναργέστερη πολιτική γνώση.
Αυτό που έχω καταλάβει λοιπόν με το φτωχό μου το μυαλό: Ανέκαθεν οι ¨πλούσιοι" θέλουν ένα ισχυρό νόμισμα, στο οποία να αποθηκεύουν τα χρήματα τους κι αυτό να μη πληθωρίζεται. Ο πληθωρισμός σε λογικα πλαίσια μέχρι και 5%, ίσως και παραπάνω, μπορεί να είναι επωφελής για το σύνολο της οικονομίας (Δημόσιες Επενδύσεις, αυξήσεις μισθών άρα και κατανάλωσης, το χρήμα γυρνάει, οι τράπεζες δανείζουν) αλλά δεν είναι επωφελής για αυτούς με τα πολλά λεφτά, οι οποίοι "χάνουν¨κάθε χρόνο το 5% του πλούτου τους. Φυσικά και το βγάζουν με τα παραπάνω, όμως καπιταλιστές είναι, δε θέλουν να χάνουν τίποτα, επομένως η προπεριγραφείσα κατάσταση, δε τους συμφέρει. Δε τους συμφέρει η άυξηση μισθών, μολονότι αυξάνει η κατανάλωση, άλλωστε σήμερα που οι παραγωγικές επενδύσεις μειώνονται, το χρήμα υπάρχει στις χρηματιστηριακές αγορές και στη μετακίνηση κεφαλαίων παγκοσμίως ,εύκολα λόγω απορρυθμισης και γρηγορα, εκεί όπου υπάρχει ψωμί.
(Ψωμί=υψηλότερα επιτόκια=αδύναμες οικονομίες που τα προσφέρουν για να προσελκύσουν επενδυτές=ντου ΔΝΤ μετά για την εξασφάλιση της αποπληρωμής των χρεών και την αρπαγή του εθνικού πλούτου)
Δηλαδή, δε τους νοιάζει πια τόσο αν δεν έχεις λέφτά να αγοράσεις το προιον που παραγουν,
όπως παλαιότερα, γιατί απλούστατα δε παράγουν τόσο πια και τζογάρουν στις χρηματαγορές.
Οι Κινέζοι είναι αυτοί που παράγουν.
(Συγγνώμη για τις χονδροειδείς απλουστεύσεις και τα σοβαρά λάθη, εννοείται ότι και πολλοι καπιταλιστες τη πληρώνουν με τη πτώση του βιοτικού επιπέδου και πτωχαίνουν, όπως εννοείται ότι και η Δύση παράγει, απλά παράγει κι αυτή είτε στην Ασία οπότε τα έξοδα είναι λίγα και ο Δυτικός μπορεί ακόμα να το αγοράσει είτε παράγει πχ στη Γερμανία, όπου οι μισθοί δεν έχουν ανέβει από την ατζέντα Σρέντερ και μετά, δηλαδή δεκαετία)

Το ισχυρό νόμισμα είναι το Ευρώ. Ένα ισχυρό νόμισμα δεν πληθωρίζεται, άρα τα λεφτά των πλουσίων είναι ασφαλή. Τώρα που το δολλάριο είναι στην κατρακύλα, ένα ισχυρό Ευρώ είναι και ελκυστικός προορισμός για τους μη Ευρωπαίους πλούσιους. Το Ευρώ ως ν1 παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα, ως μέσο πληρωμής για τα πετρέλαια πχ της μέσης ανατολής,
σιγά λοιπον μη νοιάζει τους κοινοτικους αξιωματούχους η αγοραστική δύναμη των ευρωπαίων, τουλάχιστον του Νότου. Αλλωστε, λόγω των ασταθών οικονομιών του Νότου, εξασφαλιζόμαστε ότι και το Ευρώ δε θα ανατιμηθεί τόσο ώστε οι Γερμανικές και όχι μόνο εξαγωγές να χτυπηθούν αλύπητα
(Το Μάρκο πχ αυτή τη στιγμή είναι νομίζω 20% πάνω, μια επιστροφή στο μάρκο θα είναι κακή για τις γερμανικές εξαγωγές, για αυτό και το Ευρώ αυτή τη στιγμή διαφυλάσσεται ως κόρη οφθαλμού από τους Γερμανούς)
Για αυτό και οι Γερμανοί δε συζητάνε παρα για υποτυπώδη ελάφρυνση χρεών, ή για κούρεμα παρά για μείωση επιτοκίων, ανακύκληση ομολόγων κλπ, μέτρα που σε καμιά περίπτωση δε συμβάλλουν στην ελάφρυνση της θηλειάς στο λαιμό μας.
Εσωτερική υποτίμηση δηλαδή κι άγιος ο Θεός για να αντιμετωπιστεί η οικονομική κρίση κι αυτή η ύφεση, η οποία ύφεση δε θα σταματήσει φυσικά ποτέ, γιατί δε τραβάνε και κανα ζόρι να σταματήσει, μια χαρά την αντιμετωπίζουν και τώρα.
(Αύξηση ρευστότητας και δημόσιες επενδύσεις, μια κευνσιανή απάντηση δηλαδή στην κρίση, θα σήμαινε υποτιμηση του Ευρώ στις διεθνείς χρηματαγορές και υποτίμηση του, κάτι τέτοιο όμως, όπως εξηγηθήκε, δε το θέλουν)
Για να αντιμετωπιστούν τέτοιου είδους μεγάλες υφέσεις στο παρελθόν, γινόνταν πολέμοι.
Καταστροφή παραγωγικού δυναμικού και πλεονάζοντος κεφαλαίου. Αλλίως ο λαός στραφόταν προς τη Σοβιετική Ένωση, παραδοσιακά και λογικά οι υφέσεις ριζοσπαστικοποιούσαν τα πλήθη 
(δυστυχώς δε στρέφονται όλοι αριστερά, βλέπε άνοδο εθνικιστών)
έτσι γίνονταν πολέμοι για να εξοντωθούν τα πλήθη. Σήμερα με την αποχαύνωση, το ιντερνετ και τη κοινωνία του θεάματος, οι λαοί είναι υπνωτισμένοι κι αδύναμοι. Προτιμούν να αυτοκτονούν από το να εξεγερθούν. Επομένως, αυτός είναι κι ο λόγος που η απάντηση των καπιταλιστών δεν είναι το ξέσπασμα κάποιου πολέμου και η εξαγωγή των εσωτερικών προβλημάτων. Κατάλαβαν ότι σήμερα "εξοντώνονται κι από μόνοι τους"
'Ετσι, προς τι η χρεία εξαγωγής της έντασης;
Θα τους σκοτώνουμε μέχρι να ισορροπήσει το πράγμα, μέχρι να ανατιμηθεί το Κινέζικο Γουάν, μέχρι να πάνε μισθοί και συντάξεις στα 200 Ευρώ , μέχρι να μείνουν οι μισοί γιατί οι υπόλοιποι "πλεονάζουν".

Σε αυτήν λοιπόν την Ευρωπαίκή 'Ενωση, μία μόνο ψήφος είναι ενδεδειγμένη: Η οριστική απόρριψη της. Ακόμα κι αν δεν είσαι κκε. Οποιαδήποτε άλλη ψήφος, είναι τουλάχιστον ανοχή. Ανοχη στα σχέδια τους. Ανοχη στην επερχόμενη εξόντωσή σου.
                                 Και στις κοινοβουλευτικές, το ξανασυζητάμε.


Η Πρωτοβουλία Κατοίκων Ωραιοκάστρου για τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές 2014

Αγαπητοί συμπολίτες και αγαπητές συμπολίτισσες,
φίλες και φίλοι,

Αισθανόμαστε την ανάγκη να δημοσιεύσουμε τις σκέψεις και θέσεις μας για τις επερχόμενες δημοτικές και περιφερειακές εκλογές 2014.


Αν ο καθένας και η καθεμιά μας μέσα στην Πρωτοβουλία έχει τη δική του προσέγγιση στο ζήτημα των εκλογών -γεννώντας συνθήκες για ευπρόσδεκτο διάλογο μεταξύ μας- ως Πρωτοβουλία συλλογικά εκφραζόμαστε με το συνημμένο κείμενο.

Θα χαρούμε να μας πείτε τη δική σας γνώμη ηλεκτρονικά ή, ακόμη καλύτερα, πρόσωπο-με-πρόσωπο σε μια από τις τακτικές, εβδομαδιαίες συναντήσεις μας στο Καφέ Ωραίο στο κέντρο του Ωραιοκάστρου.


    ΜΕΡΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΗΜΑΡΧΙΑΚΕΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

Αυτές τις μέρες, όποιο δρόμο και να βαδίσεις, όποιο κανάλι και να ανοίξεις, όποιο έντυπο και να διαβάσεις …, όλα οδηγούν στην κάλπη. Για να «καθορίσουμε το μέλλον μας», »για να λύσουμε τα προβλήματά μας επιλέγοντας σωστά», ... Είτε τους παλιούς «δοκιμασμένους και πετυχημένους», είτε άλλους «με όρεξη, με φρέσκιες ιδέες και σωστή διαχείριση», κ.τ.λ., κ.τ.λ.
Με αφορμή τα παραπάνω σαν Πρωτοβουλία Κατοίκων Ωραιοκάστρου Ενάντια στα Αντιλαϊκά Μέτρα θέλουμε να καταθέσουμε ορισμένες σκέψεις και προβληματισμούς. Το δικαίωμά μας αυτό το αντλούμε όχι μόνο από το ότι είμαστε κάτοικοι του Δήμου Ωραιοκάστρου, αλλά ιδιαίτερα από την ενεργό μας δράση, τη συμμετοχή μας για χρόνια σε πραγματικούς- και όχι εικονικούς αγώνες- με πολλούς συμπολίτες μας (π.χ. ενάντια στα χαράτσια, το κόψιμο ρεύματος και νερού, το ΣΜΑ Ευκαρπίας και την καύση σκουπιδιών στο ΤΙΤΑΝ, την έμπρακτη στήριξη στους ανέργους, την καταστροφική εξόρυξη χρυσού, την έμπρακτη αλληλεγγύη σε εργατικούς αγώνες, όπως της ΚΟΚΑ ΚΟΛΑ, κ.ά.).

Ορισμένες απαραίτητες διευκρινίσεις: α)Δεν υποτιμούμε την πολιτική σημασία οποιασδήποτε εκλογικής διαδικασίας, ούτε βάζουμε στο ίδιο τσουβάλι όσους εμπλέκονται σ’ αυτές. Δεν ταυτίζουμε σε καμιά περίπτωση ανθρώπους που συμμετέχουν λιγότερο ή περισσότερο σε κοινωνικούς, λαϊκούς αγώνες, με άλλους οι οποίοι «ενεργοποιούνται» κατά βάση με εκλογικές σκοπιμότητες και στόχο την εξασφάλιση προσωπικών ή παραταξιακών επιδιώξεων. β)Σαν Πρωτοβουλία Κατοίκων Ωραιοκάστρου δε συμμετέχουμε στις εκλογές και δε στηρίζουμε κανένα εκλογικό σχήμα. Ορισμένοι «ψίθυροι» που διαδίδονται -φτάνοντας και στα αυτιά μας- ότι τάχα στηρίζουμε συγκεκριμένους συνδυασμούς και ψεύτικοι είναι και αποτελούν ανέντιμη συμπεριφορά.

Επί της ουσίας:
Ποιο είναι το πραγματικό πολιτικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι λαϊκοί άνθρωποι σήμερα;
Είναι να «βάλουμε» τα «σωστά» πρόσωπα στα δημοτικά και περιφερειακά συμβούλια; Τι πραγματικά περιθώρια υπάρχουν «να υπερασπίσουν τον λαό» από αυτές τις θέσεις; Ιδιαίτερα όταν δεν μπορούν ή δε θέλουν να στηρίζονται σε ένα ζωντανό, μαχητικό κίνημα διεκδίκησης; Πόσους δημάρχους είδαμε να αντιστέκονται πραγματικά -και όχι εικονικά- στην κατάργηση των δικαιωμάτων στην περίθαλψη, την εκπαίδευση, την εργασία, το ξεπούλημα των δημόσιων αγαθών στους κερδοσκόπους; Πόσους είδαμε να στέκονται απέναντι σε αυτούς (ντόπιους και ξένους) που τσακίζουν με χίλιους τρόπους τη ζωή μας με την πολιτική της μεγαλύτερης φτωχοποίησης του λαού σε όφελος των τραπεζιτών και λοιπών καπιταλιστών; Αντίθετα, τους είδαμε να «σφιχταγκαλιάζονται» με τους εκπροσώπους τους, σαν τον Γερμανό υφυπουργό Φούχτελ. Με τι σχέδια άραγε; Ακόμα και εδώ στο Ωραιόκαστρο, όπου φρόντισαν με την παρουσία και τις απειλές πολλών δεκάδων ΜΑΤατζήδων και ασφαλιτών να νιώσουμε ξένοι στον τόπο μας.
Τους είδαμε επίσης –και συνεχίζουμε να βλέπουμε- να μην κάνουν τίποτα για το προωθούμενο έγκλημα σε βάρους της υγείας μας, και ιδιαίτερα των παιδιών μας, από την καύση σκουπιδιών στο ΤΙΤΑΝ. Πού είναι εκείνη- η αποφασισμένη απ’ το Δημοτικό Συμβούλιο- επιτροπή αγώνα του Δήμου Ωραιοκάστρου; Πότε θα ενημερώσει τους πολίτες για τον κίνδυνο και τον ανάγκη κινητοποίησης; (Τις ερωτήσεις δεν τις θέτουμε μόνο στη συμπολίτευση, αλλά και στην «αντιπολίτευση»). Αντίθετα βλέπουμε τους δημάρχους να διαγκωνίζονται για το ποιος θα προωθήσει καλύτερα τα συμφέροντα των πολυεθνικών –και ντόπιων συνεργατών τους – για κέρδη από την καύση σκουπιδιών. Είδαμε» συντηρητικούς» και ’’προοδευτικούς’’ δημαρχιακούς παράγοντες να στέλνουν χέρι χέρι τα ΜΑΤ στους κατοίκους της Ευκαρπίας –που δε θέλουν τα σκουπίδια δίπλα στα σπίτια τους – και δεκάδες από αυτούς να τους σέρνουν στα δικαστήρια …
Ο κατάλογος βέβαια μπορεί να συνεχιστεί με πολλά ακόμα ζητήματα. Για την οικονομία του χώρου όμως θα πρέπει να σταματήσουμε εδώ.

Αν ήταν όμως «προοδευτικοί» ή και «αριστεροί» δε θα ήταν αλλιώς τα πράγματα;
Κατά τη γνώμη μας το «παιχνίδι» είναι «πουλημένο» και το αποτέλεσμα προκαθορισμένο πριν καν γίνει «ο αγώνας». Ιδιαίτερα όταν οι πολίτες, λαϊκοί άνθρωποι είναι στο περιθώριο και ο βασικός ρόλος που τους επιφυλάσσουν είναι του εκλογέα και μετά ξανά στην απελπισία …του καναπέ. Και δυστυχώς από αυτόν τον κανόνα δε ξεφεύγει ούτε η πλειοψηφία των «προοδευτικών», «αριστερών», κ.τ.λ. Αλήθεια, πού είναι οι αμέτρητοι υποψήφιοι «σωτήρες» των εκλογικών συνδυασμών τον υπόλοιπο καιρό; Αν όλοι αυτοί ενεργοποιούνταν καθημερινά ώστε να οργανωθούν οι λαϊκοί άνθρωποι και να παλέψουν για τα δικαιώματά τους, θα ήταν ίδια η σημερινή κατάσταση της απογοήτευσης, της απελπισίας, του» δεν γίνεται τίποτα», που κυριαρχεί στην πλειοψηφία των ανθρώπων; Θα ήταν τόσο εύκολο να περνάν το ένα αντιλαϊκό μέτρο μετά το άλλο;
Ποιες πραγματικές –και όχι εικονικές – δυνατότητες έχει ένας προοδευτικός δήμαρχος να εφαρμόσει άλλη πολιτική; Για παράδειγμα, μπορεί ένας τέτοιος δήμαρχος να προσλάβει μόνιμο προσωπικό στην καθαριότητα και όχι διμηνίτες, πενταμηνίτες, κ.ά. μόνο και μόνο επειδή δηλώνει αντίθετος στις ελαστικές εργασιακές σχέσεις και την πολιτική που τις προωθεί; Στην πράξη δε θα υπηρετήσει την πολιτική του χτυπήματος των εργασιακών δικαιωμάτων και της μη εξυπηρέτησης των πολιτών; Δυστυχώς η σκληρή πραγματικότητα του γενικότερου αντιλαϊκού περιβάλλοντος δε ξεπερνιέται με αλλαγές προσώπων ή παρατάξεων.

Μα τότε τι να κάνουμε;
Κατά τη γνώμη μας ούτε εύκολες ούτε ανώδυνες λύσεις υπάρχουν. Προφανώς και δε φιλοδοξούμε να πούμε σε κανένα τι θα ψηφίσει ή αν θα ψηφίσει. Αυτό που θέλουμε όμως να υπογραμμίσουμε είναι ότι ο μόνος ρεαλιστικός δρόμος –κατά την άποψή μας- είναι ο δρόμος της ενεργοποίησης, της συμμετοχής, του αγώνα. Όχι κάθε 4 ή 5 χρόνια στις κάλπες, αλλά καθημερινά. Το καθημερινό τσάκισμα της ζωής μας και ιδιαίτερα του μέλλοντος των παιδιών μας, αυτό δηλαδή που είναι το πραγματικό πολιτικό πρόβλημα για την πλειοψηφία, δεν απαντιέται με αλλαγές προσώπων ή παρατάξεων. Απαντιέται με αλλαγές πολιτικών. Αλλάζει όταν η φωνή του λαού έχει δυναμώσει τόσο ώστε να αναγκάσει την άλλη πλευρά να δεχτεί τα αιτήματά μας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι -παρ’ όλες τις εξαγγελίες τους- δεν τολμήσανε να κόψουνε ρεύμα για απλήρωτα χαράτσια όσο υπήρχε κίνημα αντίστασης. Το κάνανε όμως όταν το κίνημα σταμάτησε.
Να σπάσουμε λοιπόν την απομόνωση, να αρχίσουμε να συζητάμε μεταξύ μας, να ψάξουμε (γιατί έτοιμες λύσεις δεν υπάρχουν) πώς μπορούμε να οργανώσουμε τη φωνή μας, τον αγώνα μας, να αποκτήσουμε εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μας. Να δημιουργούμε συνεχώς, σε κάθε γειτονιά και χώρο δουλειάς, αγωνιστικά ρυάκια. Να δούμε πως τα ρυάκια αυτά μπορούν να ενωθούν σε ποτάμια (όχι εκλογικά) και χείμαρρους. Να τολμήσουμε να ονειρευτούμε πώς ο τόπος αυτός θα ανήκει σε εμάς και τα παιδιάς μας.
Αν κινηθούμε έτσι τότε οι δημοτικές (και όχι μόνο) εκλογές μπορεί να αποκτήσουν και ένα άλλο νόημα. Διαφορετικά εκτιμάμε ότι θα είναι μία από τα ίδια.

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΩΡΑΙΟΚΑΣΤΡΟΥ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΑΝΤΙΛΑΪΚΑ ΜΕΤΡΑ
e-mail : proraio@hotmail.com