«Το να μην παραδίνεσαι, αυτό είναι» - Σ’ ευχαριστούμε Θάνο, καλό ταξίδι…

«Ενάμιση μήνα τώρα βρίσκομαι σ΄ ένα δωμάτιο του νοσοκομείου παλεύοντας μ΄ ένα ανόητο πυρετό που επιμένει. Σας γράφω σήμερα γιατί αισθάνομαι πιο δυνατός κι είμαι σίγουρος ότι θα σας συναντήσω σύντομα. “Το ζήτημα δεν είναι να είσαι αιχμάλωτος. Το να μην παραδίνεσαι αυτό είναι” που λέει και ο αγαπημένος μου Χικμέτ», μας έγραψες, Θάνο.

Δεν συναντηθήκαμε σύντομα, όμως σίγουρα θα βρεθούμε ξανά...

Μέχρι τότε, κρατάμε φυλαχτό τους στίχους του αγαπημένου μας Χικμέτ…

Σ’ ευχαριστούμε για τις μουσικές και τα τραγούδια σου…

Σ’ ευχαριστούμε για τις υπέροχες στιγμές που απλόχερα μας χάρισες…

Έφυγες όρθιος... καλό ταξίδι…

Είμαι μέσα στο φως που προχωρεί
Τα μάτια μου είναι πλημμυρισμένα από πόθους
Ειν΄ ωραίος ο κόσμος
Ειν΄ ωραίος ο κόσμος

Τα μάτια μου δεν κουράζονται να βλέπουνε τα δέντρα
Τα δέντρα τα τόσο γεμάτα από ελπίδα
Τα δέντρα τα τόσο πράσινα

Ένα μονοπάτι ηλιόλουστο τραβάει μέσα απ΄ τις μουριές
Είμαι στο παράθυρο του νοσοκομείου
Δε νιώθω τη μυρωδιά των γιατρικών
Κάπου πρέπει ν΄ ανθίζουν τα γαρούφαλα
Δε νιώθω τη μυρωδιά των γιατρικών

Το ζήτημα δεν είναι να είσαι αιχμάλωτος
Το να μην παραδίνεσαι, αυτό είναι.

Αναρτήθηκε από Οικοδόμος

«Κάτσε καλά, μη σε τυλίξω σε μια κόλλα χαρτί…»

Του Αεροπεζοναύτη
Η τρομοκρατία της αστικής τάξης κακοφόρμισε, αλλά η μαυρίλα και η μπόχα της βρήκε όχι μόνο ευήκοα ώτα, αλλά στυλοβάτες και πρόθυμους σε όλα τα κυβερνητικά κόμματα διαχρονικά, με τη διαφορά ότι η ΝΔ τώρα την φύσηξε και την έβγαλε με νόμο και τάξη στον δρόμο.

Το τελευταίο διάστημα, ως σχέδιο που εξυφαίνεται, σχεδόν όλο το σύστημα καταστολής των λαϊκών αγώνων τέθηκε ταχύτατα στην υπηρεσία της τάξης και του νόμου, λες και το φάντασμα του κομμουνισμού που πλανιέται πάνω από την Ευρώπη, πάνω από τα κέρδη της αστικής τάξης, προσγειώθηκε στο Μέγαρο Μαξίμου!

Από ό,τι φαίνεται ο κ. Χρυσοχοΐδης «αποδέχτηκε» την -σημαδεμένη- πρόταση της Ένωσης Αστυνομικών Θεσσαλονίκης οι οποίοι ζητούν να τοποθετηθούν κάμερες στις στολές των αστυνομικών των ΜΑΤ ώστε να καταγράφονται τα πάντα στις διαδηλώσεις και στην κατά πρόσωπο καταστολή, δηλαδή on line βιντεοφακέλωμα όσων υψώνουν γροθιά στη βαρβαρότητα του καπιταλισμού!
Σαν να μην έφτανε αυτό έρχεται ρεπορτάζ στα ΜΜΕ το οποίο αναφέρει:

Για το χαμόγελο του επιχειρηματία…

28-12-2019

Προτού αποδεχθούμε σαν φυσιολογική την «αλληλεγγύη» των επιχειρήσεων, ας αναρωτηθούμε σε τι είδους κοινωνία επιθυμούμε να ζήσουμε. Σε μια κοινωνία δομημένη πάνω στην ελεημοσύνη του εκάστοτε μεγαλοεπιχειρηματία ή πάνω στην κοινωνική αλληλεγγύη;

Παναγιώτης Κολέλης

 

Οι γιορτές των Χριστουγέννων είναι διαχρονικά μια καλή ευκαιρία για να βγάλουμε στην επιφάνεια τον καλό μας εαυτό, να προσφέρουμε και να λάβουμε αγάπη, να συμπεριφερθούμε γενικότερα με μεγαλύτερη αλληλεγγύη και ενσυναίσθηση στους συνανθρώπους μας, απ’ ότι κάνουμε συνήθως τον υπόλοιπο χρόνο μέσα στη χαοτική καθημερινότητα.

Από αυτή την περιβόητη αλληλεγγύη, δεν θα μπορούσαν φυσικά να λείπουν – και να πρωτοστατούν – οι επιχειρήσεις που βρίσκουν μια καλή ευκαιρία να προωθήσουν δράσεις εταιρικής κοινωνικής ευθύνης (ΕΚΕ) ώστε να δείξουν ένα υπεύθυνο, σοβαρό και κυρίως φιλεύσπλαχνο πρόσωπο απέναντι στην κοινωνία. Μια κοινωνία που πολλές φορές παγιδεύεται ανάμεσα στο έλασσον και χάνει το μείζον, που βολεύεται με το εφήμερο και το παροδικό και αδιαφορεί για την πραγματική έννοια και ουσία της αλληλεγγύης.

Προκαλούν οι εγκληματίες της Χρυσής Αυγής

 «Θα ξαναγυρίσουμε και θα τρέμει η γη» – Αναθάρρησαν λόγω Αδαμαντίας.

Η κατάπτυστη τοποθέτηση της εισαγγελέως Αδαμαντίας Οικονόμου που ξεπλένει τη Χρυσή Αυγή έδωσε φτερά στους ευσεβείς πόθους του Νίκου Μιχαλολιάκου και τους λοιπούς ναζί της εγκληματικής οργάνωσης και αδημονούν για ρεβανς.

Είναι χαρακτηριστικό το «ημερολόγιο δράσης 2020» που εξέδωσε η Χρυσή Αυγή με σύνθημα «θα ξαναγυρίσουμε και θα τρέμει η γη».

Πρόκειται για μία φράση που αποδίδεται στον υπουργό Προπαγάνδας του Χίτλερ, Γιόζεφ Γκαίμπελς, ο οποίος υποτίθεται ότι την εκστόμισε πριν αυτοκτονήσει μαζί με την οικογένειά του το 1945 λίγο πριν «πέσει» το Βερολίνο, που βρισκόταν υπό πολιορκία από τον σοβιετικό στρατό.

Νέα χρονιά με νέα δύναμη στον αγώνα για την ικανοποίηση των αναγκών μας

Το 2020 έρχεται φουριόζο με βαριά ατζέντα που του παραδίδει το 2019. Τα μέτωπα πολλά και ανοιχτά. 

Πρώτα απ' όλα οι εξελίξεις στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο και στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Η τουρκική αστική τάξη ανοίγει τα πάντα σε μια ευρύτερη περιοχή από τη Συρία, το Αιγαίο, την Κύπρο έως τη Βόρεια Αφρική, αμφισβητεί σύνορα, διεθνείς συμφωνίες και κυριαρχικά δικαιώματα. Επιδιώκει έτσι να υπερασπίσει τα συμφέροντά της σε μια περιοχή όπου οξύνονται οι αντιθέσεις και οι αντιπαραθέσεις, ιδιαίτερα ανάμεσα σε ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα και κράτη της ΕΕ, με στόχο τον έλεγχο εμπορικών και ενεργειακών δρόμων. Η ελληνική αστική τάξη, αξιοποιώντας το τουρκικό παιχνίδι προς τη Ρωσία, παίζει το χαρτί του προμαχώνα των ΝΑΤΟικών συμφερόντων στην περιοχή και μπαίνει ακόμα πιο βαθιά στα σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ, καθώς προσδοκά ότι έτσι θα μπορέσει να εξασφαλίσει καλύτερα τη συμμετοχή της στα μεγάλα ενεργειακά παιχνίδια αλλά και στα σχέδια υποδομών των μονοπωλιακών ομίλων.

 

Στο πλαίσιο αυτό οξύνονται οι ανταγωνισμοί της με την τουρκική αστική τάξη, και βέβαια την ίδια στιγμή προχωράει σε παζάρια για σχέδια συνεκμετάλλευσης περιοχών του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου, στηρίζοντας τις ΝΑΤΟικής έμπνευσης διχοτομικές λύσεις στο Κυπριακό προκειμένου να εξασφαλίσει οφέλη για τα επιχειρηματικά της συμφέροντα. Η βαθύτερη εμπλοκή βάζει πιο βαθιά τη χώρα και το λαό στη δίνη των αντιθέσεων και των ανταγωνισμών, με όποιες επιπτώσεις μπορεί να έχει αυτή η εξέλιξη.