Δευτέρα 13 Απριλίου 2020

Κορωνοϊός και καρκίνος στον καπιταλισμό


  Πηγή: Associated Press

*Του Νίκου Μπουντούρογλου

Όσο βρίσκεται σε εξέλιξη η πανδημία του κορωνοϊού, με τα επιβεβαιωμένα κρούσματα αλλά και τους θανάτους να αυξάνονται δραματικά τόσο πιο πολύ αναδεικνύονται τα προβλήματα και η γύμνια των συστημάτων υγείας στις καπιταλιστικές χώρες. Σήμερα, με την έκταση που παίρνει η εξάπλωση του κορονοϊού και οι θάνατοι που ακολουθούν, επιβεβαιώνουν για πολλοστή φορά ότι η υγεία του ανθρώπου αποτελεί μια από τις θεμελιακές προϋποθέσεις για την αναπαραγωγή και την εξέλιξη της κοινωνίας.

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας υπολογίζει ότι από το 2020 θα παρουσιάζονται κάθε χρόνο 20.000.000 νέες περιπτώσεις καρκίνου.  Ο καρκίνος είναι δυνατό να προσβάλλει κάθε άνθρωπο, ανεξάρτητα από το φύλο, την εθνικότητα ή την ηλικία του. Όσο νωρίτερα ανιχνεύεται ο καρκίνος και ξεκινάει η θεραπεία του, τόσο περισσότερες πιθανότητες υπάρχουν για την επιτυχή αντιμετώπιση του.

Το «θαύμα» του NHS και οι προτεραιότητες στην οικονομία της αγοράς


  Πηγή: Associated Press

*Του Τ.Μ., κλινικού ερευνητή και επιστημονικού συνεργάτη του NHS στο Λονδίνο

Όπως σε όλα τα συστήματα Υγείας του καπιταλιστικού κόσμου, η πανδημία ασκεί τεράστια πίεση και στο Εθνικό Σύστημα Υγείας της Βρετανίας (ΝΗS) και αποκαλύπτει ταυτόχρονα τα αποτελέσματα των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων στο χώρο της Υγείας και της ενίσχυσης των μονοπωλίων, εις βάρος των συμφερόντων της εργατικής τάξης και του λαού. Το ΝΗS, ένα από τα πιο ιστορικά και πολυδιαφημισμένα συστήματα Υγείας, έχει για πολλά χρόνια γίνει η «αγελάδα» από την οποία ιδιωτικά συμφέροντα απομυζούν υπέρογκα κέρδη, έχει υποστεί μεγάλες μειώσεις προσωπικού και χρηματοδοτήσεων και συστηματικά λειτουργεί «στο κόκκινο».

Η επιλογή της βρετανικής κυβέρνησης να μη λάβει μέτρα προκειμένου να αναπτυχθεί η «ανοσία της αγέλης» οδήγησε στην περαιτέρω εξάπλωση του ιού και στην κατακόρυφη αύξηση των κρουσμάτων.

Πραιτοριανοί και νήπια





ΠατριδογνωμόνιοΗ ανάλυση της κυβερνητικής επικοινωνιακής προπαγάνδας για τον φονικό ιό είναι απαραίτητο εργαλείο για την αντιμετώπιση της επίθεσης της επόμενης μέρας που θα υποστεί ο λαός, και μάλιστα στη συντριπτική του πλειονότητα. Για να γίνει αυτό, πρέπει να ξεκινήσουμε από μια παραδοχή, κυριολεκτικά της πραγματικότητας.
 
Ε λοιπόν, δεν είναι σωτήρια τα μέτρα που πήρε η κυβέρνηση και περιβλήθηκαν και μεσσιανικό χαρακτήρα παγκόσμιας πρωτοπορίας. Είναι η πειθαρχία και όχι η υποταγή του λαού, που βασίζεται στην εξής κοινή άθλια εμπειρία: Κοίτα μην αρρωστήσεις γιατί κάηκες. Επειδή το συρρικνωμένο από προσωπικό και μέσα ΕΣΥ δεν μας χωρούσε όλους πριν απ' την πανδημία, οπότε τώρα κάηκες. Η Υγεία χρειάζεται λεφτά και χρόνο για την πρόληψη και την έγκαιρη αντιμετώπιση των προβλημάτων του καθενός. Και σ' αυτό το παιχνίδι, με το χρόνο που είναι χρήμα, οι χαμένοι ήταν και είναι οι μη έχοντες.

Με αυτό δεδομένο εμφανίζεται ως στιβαρός ο αρμόδιος της πολιτικής προστασίας, σταρ των ημερών, και τζαρτζάρεται με ύφος «ό,τι και να σκαρφιστείτε εμείς θα σας πιάσουμε», με τους λίγους απείθαρχους. Πατώντας πάνω σ' αυτό, το «ελληνικό θαύμα», που είναι λαϊκή τακτική αναγκαστικής επιβίωσης, άρχισαν να κομπάζουν και να κομψεύονται οι κυβερνητικοί πραιτοριανοί για τον μεγάλο ηγέτη πρωθυπουργό, που πρέπει να εμφανίζεται κι από κάτω τα σωσμένα πλήθη να αναφωνούν το βυζαντινό «Σπολλάτη Δέσποτα» (εις πολλά έτη, Δέσποτα). Η επικοινωνιακή πολιτική της ιδιοτελούς υπεξαίρεσης των λαϊκών ανακλαστικών έχει αρχίσει και παίρνει διαστάσεις τέτοιου βυζαντινισμού, που σε λίγο κάποιος απ' όλους αυτούς θα αναφωνήσει «εν τούτω νίκα» σε κάθε οθόνη, κι ακόμα και με μήνυμα στο 112 των κινητών.

«Όπου φτωχός και η μοίρα του»...


 
Πηγή: Associated Press

Της Κάλι Καρά

«Πολεμάμε έναν αταξικό εχθρό που δεν κάνει διακρίσεις σε φύλο, εισόδημα, φυλή και έθνος» ακούγεται από «αριστερούς» και δεξιούς» ψάλτες απόταν εμφανίστηκε ο κορονοϊός στη χώρα μας.

Ο κορονοϊός όμως τους ξεσκέπασε και αυτή την παραπλανητική εξυπνάδα, αφού την μοίρα του φτωχού την καθορίζει ο καπιταλιστικός τρόπος ανάπτυξης.

Ενδεικτικά:

-Ο κορονοϊός κατακλύζει το Νότο στις ΗΠΑ, με τους μαύρους να υποφέρουν περισσότερο. Περίπου ένας στους δέκα θανάτους έχει σημειωθεί στις γειτονικές πολιτείες Λουιζιάνα του Μισισίπι, Αλαμπάμα και Γεωργία.