Τρίτη 25 Αυγούστου 2020

«ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ» ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ


Μακριά από το λαϊκό αίσθημα για τη στάση ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ το Δημοτικό Συμβούλιο




Να μην παραχωρηθεί η βίλα Πετρίδη στο Ελληνογερμανικό Ίδρυμα Νεολαίας, οργανισμό στημένο από τη Γερμανική κυβέρνηση για τα συμφερόντα της στην περιοχή, μέσω της «συνεργασίας» της με την τοπική διοίκηση ζήτησε η «Λαϊκή Συσπείρωση» με ψήφισμα που κατέθεσε στο Δημοτικό Συμβούλιο Θεσσαλονίκης το οποίο συνεδρίασε τη Δευτέρα. Σημειώνει ότι αυτή η συμβολική πράξη ανταποκρίνεται στην αγωνία του λαού για το γεγονός ότι και η Γερμανία «βάζει πλάτη» στις τουρκικές προκλήσεις και διεκδικήσεις.

Αναφέρει συγκεκριμένα:

«Στο χθεσινό (24.8.2020) Δημοτικό Συμβούλιο, η "Λαϊκή Συσπείρωση", ανταποκρινόμενη στην αγωνία του λαού για τις επικίνδυνες, προκλητικές διεκδικήσεις της Τουρκικής κυβέρνησης σε ΝΑ Μεσόγειο και Αιγαίο, στην οργή του για τη στάση όλων των λεγόμενων "συμμάχων" (ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ και ισχυρών κρατών - μελών τους π.χ. Γερμανία, Γαλλία κλπ) που "βάζοντας πλάτη" σ' αυτές, μεθοδεύουν παζάρια για γκριζάρισμα - συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο, με παραχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων, πυροδοτώντας νέους ανταγωνισμούς και κινδύνους για τους λαούς, κατέθεσε σχετικό ψήφισμα». 

Καταγγελία για τον χειρισμό του κρούσματος κορονοϊού



ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ -  ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 

Καταγγελία για τον χειρισμό του κρούσματος κορονοϊού σε κατάστημα

Το Σωματείο καταγγέλλει την απαράδεκτη ενέργεια της εταιρείας να ανοίξει μετά από μία μέρα, την Τρίτη 25/08, το κατάστημα στο οποίο επιβεβαιώθηκε κρούσμα συναδέλφου με κορωνοϊό. Ένα άνοιγμα μάλιστα με παρόντες τους ίδιους εργαζόμενους πλην ελάχιστων «στενών επαφών» του συναδέλφου. Είναι απορίας άξιον το πως η εταιρεία έκρινε ότι δε συντρέχει λόγος επέκτασης της καραντίνας σε όλο το προσωπικό, όταν σε έναν ενιαίο χώρο συνυπάρχουν όλοι οι συνάδελφοι. 
  Η εταιρεία προσχηματικά επικαλείται τον ΕΟΔΥ λέγοντας ότι «δεν είναι στενή επαφή το σύνολο των συναδέλφων που εργάζονται στο συγκεκριμένο κατάστημα». Για άλλη μια φορά κράτος και εργοδοσία δείχνουν στην πράξη την αξία της ανθρώπινης ζωής. Μπροστά στα κέρδη τους οχυρώνονται πίσω από υπουργικά πρωτόκολλα βάζοντας σε κίνδυνο τους συναδέλφους μας και κατ’ επέκταση τις οικογένειές τους.

Βολικός «εχθρός»


  Πηγή: Eurokinissi

Παρά την προσπάθεια της κυβέρνησης να πείσει για το αντίθετο, η συνωμοσιολογία γύρω από την πανδημία αποδεικνύεται βολικός «εχθρός» και άρα χρήσιμος «παρτενέρ» στην πολιτική που ξεδιπλώνει με κριτήριο τα «θέλω» του κεφαλαίου, ρίχνοντας τα πάντα στην «ατομική ευθύνη».

Και επειδή αυτό είναι το κριτήριο, η πολιτική της διέπεται από αντιφάσεις και παλινωδίες, προκαλώντας δικαιολογημένα ανησυχία, ερωτήματα αλλά και αγανάκτηση σε εργαζόμενους και λαϊκά στρώματα.

Η κυβέρνηση τσουβαλιάζει σκόπιμα αυτή τη δυσπιστία με τις περιθωριακές θεωρίες συνωμοσίας και τους κάθε λογής «αρνητές» του ιού, οι οποίοι ψαρεύουν στα θολά απόνερα της πολιτικής της.

Το παράδειγμα με το άνοιγμα των σχολείων είναι χαρακτηριστικό: Είτε δέχονται ο γονιός και ο εκπαιδευτικός να ξεκινήσει η εκπαιδευτική διαδικασία με εκατοντάδες κενά σε ό,τι αφορά την καθαριότητα, με τους μαθητές στοιβαγμένους σαν τις σαρδέλες κ.ο.κ., είτε - λέει η κυβέρνηση - δίνουν άλλοθι και τροφή στους «ψεκασμένους» και επικίνδυνους να διακινούν θεωρίες ότι στις μάσκες... μπαίνει τσιπάκι και ότι προκαλούν ακόμα και το θάνατο.

Το αντιλαϊκό κράτος έχει συνέχεια...



Οι ευθύνες της κυβέρνησης για την αύξηση των κρουσμάτων είναι τεράστιες. Μάταια προσπαθεί να τις κρύψει πίσω από την ατομική ευθύνη και τη βολική αντιπαράθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος ανακάλυψε όψιμα ότι η ΝΔ «κουνάει το δάχτυλο στους πολίτες, για να κρύψει τις αντιφάσεις και τις παλινωδίες που οδήγησαν στη δραματική αύξηση των κρουσμάτων». Μαζί όμως και οι δυο, σήμερα η κυβέρνηση της ΝΔ, χτες αυτή του ΣΥΡΙΖΑ, παλεύουν να πείσουν το λαό πως το αστικό κράτος «δεν μπορεί να είναι παντού» - παρά μόνο εκεί που το καλούν τα συμφέροντα των ομίλων - και άρα σε ό,τι αφορά τις εργατικές - λαϊκές ανάγκες «ο σώζων εαυτόν σωθήτω». Δεν πέρασε άλλωστε πολύς καιρός από την πλημμύρα στη Μάνδρα και την πυρκαγιά στο Μάτι, όπου ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση έκανε ακριβώς το ίδιο: Απέδιδε τις φονικές καταστροφές στην κλιματική αλλαγή και στην ατομική ...ανευθυνότητα και επικαλούνταν την ατομική ευθύνη για να μην ξανασυμβούν παρόμοιες. Αφηνε έτσι έξω από το κάδρο την τεράστια κρατική ευθύνη για τις αιτίες που οδήγησαν στην καταστροφή, για τη διαχείρισή της και κυρίως την αποκατάσταση, με τρόπο που να θωρακίζει τη ζωή και την περιουσία του λαού από μελλοντικές απειλές.