Αλλωστε, αν πράγματι το νομοσχέδιο της κυβέρνησης είναι «θετικό» για τους εργαζόμενους, όπως επαναλαμβάνει ο υπουργός Εργασίας, γιατί η κυβέρνηση το κρατούσε κρυφό προεκλογικά, ενώ όπως αποδείχθηκε το είχε έτοιμο; Γιατί δεν παρουσίαζε στο προεκλογικό της πρόγραμμα ότι σκοπεύει να φέρει τις 13 ώρες δουλειάς, τη γιγάντωση της «ευελιξίας», την παραπέρα ποινικοποίηση της απεργίας;
Εχουμε και λέμε λοιπόν:
1) Ισχυρισμός πρώτος: «Βάζουμε σε τάξη αυτό που ήδη υπάρχει για τους εργαζόμενους». Η κυβέρνηση επικαλείται το γεγονός ότι ήδη δεκάδες χιλιάδες είναι οι εργαζόμενοι που «άτυπα» δουλεύουν «πολλαπλή απασχόληση», με άστατα προγράμματα εργασίας, που δεν ξέρουν σήμερα αν και πού θα τους καλέσει ο εργοδότης αύριο κ.λπ. Και, τώρα, με τα άρθρα του ν/σ για την «πολλαπλή απασχόληση», τις «συμβάσεις μηδενικών ωρών» κ.λπ., «κανονικοποιεί» αυτό το καθεστώς.