Απο Cogito ergo sum
Με αφορμή την "ανταλλαγή πυρών" ανάμεσα στους σχολιογράφους σχετικά με
το αν πρέπει να πάμε να ψηφίσουμε και με το τι πρέπει να ψηφίσουμε, το
σημερινό σημείωμα είναι τεχνοκρατικό και νομίζω πως δίνει απαντήσεις σε
ερωτήματα για τα οποία κυκλοφορούν πολλές λανθασμένες απαντήσεις. Πάμε,
λοιπόν, να δούμε μερικά "μυστικά" της εκλογικής ψήφου, όπως ισχύουν στο
καθεστώς στο οποίο αναγκαστικά ζούμε:
(α) Με βάση τον νόμο 3434/2006, τα λευκά ψηφοδέλτια δεν προσμετρώνται στα έγκυρα. Έστω κι αν η λογική λέει ότι το λευκό συνιστά συνειδητή επιλογή τού ψηφοφόρου και σημαίνει ότι κανένα από τα υποψήφια κόμματα δεν τον εκφράζει, αυτός είναι ο νόμος και δεν αλλάζει. Συνεπώς, το λευκό έχει την ίδια ακριβώς αξία με το άκυρο.
(β) Το πρώτο σε ψήφους κόμμα επιδοτείται με 50 έδρες. Αυτό σημαίνει ότι οι υπόλοιπες 250 έδρες κατανέμονται με απλή αναλογική, άρα κάθε κόμμα παίρνει μία έδρα για κάθε 0,4% που συγκεντρώνει επί των εγκύρων ψηφοδελτίων. Δηλαδή, αν το πρώτο κόμμα φτάσει το 40,4% επί των εγκύρων, κερδίζει αυτοδυναμία 151 εδρών, όσα κι αν είναι τα άκυρα ή τα λευκά ψηφοδέλτια.
 |
| Όταν οι συσχετισμοί δύναμης ήσαν διαφορετικοί: Εκλογές 31/3/1946 - αποχή 50%. |
(α) Με βάση τον νόμο 3434/2006, τα λευκά ψηφοδέλτια δεν προσμετρώνται στα έγκυρα. Έστω κι αν η λογική λέει ότι το λευκό συνιστά συνειδητή επιλογή τού ψηφοφόρου και σημαίνει ότι κανένα από τα υποψήφια κόμματα δεν τον εκφράζει, αυτός είναι ο νόμος και δεν αλλάζει. Συνεπώς, το λευκό έχει την ίδια ακριβώς αξία με το άκυρο.
(β) Το πρώτο σε ψήφους κόμμα επιδοτείται με 50 έδρες. Αυτό σημαίνει ότι οι υπόλοιπες 250 έδρες κατανέμονται με απλή αναλογική, άρα κάθε κόμμα παίρνει μία έδρα για κάθε 0,4% που συγκεντρώνει επί των εγκύρων ψηφοδελτίων. Δηλαδή, αν το πρώτο κόμμα φτάσει το 40,4% επί των εγκύρων, κερδίζει αυτοδυναμία 151 εδρών, όσα κι αν είναι τα άκυρα ή τα λευκά ψηφοδέλτια.
