Τα φιλόδοξα και ιδοτελή καθάρματα

 

[Σαν σήμερα πριν 75 χρόνια, στις 27 Σεπτεμβρίου 1941, ιδρύεται στην κατεχόμενη Αθήνα το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο, το ΕΑΜ. Έναν χρόνο αργότερα, κυκλοφορεί ένα βιβλιαράκι με τον εύγλωττο τίτλο "Τι είναι και τι θέλει το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο", γραμμένο από τον μεγάλο διανοητή Δημήτρη Γληνό. Αντί άλλου επετειακού κειμένου, από εκείνο το μνημειώδες έργο επιλέγω να αντιγράψω εδώ (σε μονοτονικό αλλά τηρώντας πιστά την σύνταξη, τις υπογραμμίσεις και την ορθογραφία τού πρωτοτύπου) το δεύτερο κεφάλαιό του με τίτλο "Οι προδότες και τα τσακάλια". Ξέροντας ότι προκαταλαμβάνω τον αναγνώστη, παραδέχομαι εκ προοιμίου ότι κατά την αντιγραφή δεν μπόρεσα να αποφύγω αλλεπάλληλους νοητικούς παραλληλισμούς με την σημερινή κατάσταση.] 

Όταν ο Χίτλερ επροετοίμαζε στα κρυφά τα εγληματικά του σχέδια για την υποδούλωση των Ευρωπαϊκών λαών, συζητώντας κάποιαν ημέρα μ' ένα φίλο του που τον ερωτούσε με ποιον τρόπο θα νικήσει την εσωτερική αντίσταση των λαών και θα την παραλύσει, είπε με την συνειθισμένη του ξετσιπωσιά: "Σε κάθε τόπο θα βρεθούνε κάμποσα φιλόδοξα και ιδιοτελή καθάρματα, που θα εξυπηρετήσουν πρόθυμα τους σκοπούς μου, γιατί αυτό θα είναι ο μόνος τρόπος για να αναδειχτούν και να πλουτίσουνε στη χώρα τους". Και η πρόβλεψή του αυτή επραγματοποιήθηκε δυστυχώς. Γιατί σ' όλες τις χώρες βρέθηκαν οι διάφοροι Λαβάλ και Κουΐσλιγκ για να προδώσουνε τον τόπο τους. Έτσι και στη δική μας χώρα από την πρώτη στιγμή έτρεξαν κοντά στους καταχτητές τα φιλόδοξα και ιδιοτελή καθάρματα.

ΘΑΝΑΣΗΣ ΗΛΙΟΔΡΟΜΙΤΗΣ • 27 Σεπτεμβριου 2016 

 

ΩΡΑΙΟΚΑΣΤΡΟ, ΦΙΛΙΠΠΙΑΔΑ, ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ…
O ρατσισμός δεν έρχεται απ΄ το μέλλον

Ένα, δύο, τρία, πολλά Ωραιόκαστρα διαθέτει τελικά τούτη η χώρα. Ή πιο σωστά, ‘’ασχημόκαστρα’’, οχυρά του ρατσισμού και της ξενοφοβίας, προνομιακούς χώρους δράσης της Χρυσής Αυγής, συγκαλυμμένης αλλά και απροκάλυπτης αν παραστεί ανάγκη.

Στη ‘’μάχη’’ αυτή επιστρατεύονται ακόμη και ειδήμονες, όπως ο ανεκδιήγητος πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου και δήμαρχος Αμαρουσίου, Πατούλης, ο επονομαζόμενος και Κλούνεϊ της Ελλάδας, ο οποίος εκφράζει τους φόβους του ότι υπάρχει κίνδυνος τα προσφυγόπουλα ‘’να μεταδώσουν την ελονοσία’’ στα δικά μας τα καμάρια, τα ελληνόπουλα! Κακόμοιρο πλασμώδιο του Λαβεράν τι σου έμελλε να πάθεις από γιατρούς σαν τον Πατούλη, που πάνω στις φοβίες και την έλλειψη γνώσεων του πολύ κόσμου χτίζουν τις πολιτικές του καριέρες και την τρυφηλή ζωή τους!

Τα υπόλοιπα ‘’επιχειρήματα’’ αντλούνται από τον άπατο βόθρο των πιο ακραίων ρατσιστικών απόψεων, που στην Ελλάδα έχουν εξειδικευτεί στα αλήστου μνήμης τρίπτυχα ‘’Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών’’ και ‘’Πατρίς θρησκεία οικογένεια’’. Θα μολυνθεί το αίμα των Ελληνοπαίδων, θα ισλαμοποιηθεί η Ελλάδα, άσε που μπορεί τα προσφυγόπουλα να μετεξελιχθούν σε τρομοκράτες και ισλαμιστές…
Νυν υπέρ πάντων ο αγών για τα ελληνοχριστιανικά ιδεώδη, για την καθαρότητα του αίματος της φυλής, για να μην μολυνθεί ο υψηλός πολιτισμός μας από αλλότριες πολιτισμικές προσμείξεις. Και λίγο πιο πίσω από τις συνάξεις των ξενοφοβικών γονιών, στο μισοσκόταδο των προκαταλήψεων και της αμάθειας, οι φαιοί χιτώνες του φασισμού, οι αγκυλωτοί σταυροί του ναζισμού.

Το γήπεδο που τους βολεύει

Πολύ μελάνι χύνεται αυτές τις μέρες για το αν η κυβέρνηση μπορεί να αντιμετωπίσει τη διαφθορά με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα από τη ΝΔ, για το αν τα Θρησκευτικά θα πρέπει να διδάσκονται με τον έναν ή τον άλλο τρόπο στα σχολεία, για το ποιος έχει τη μεγαλύτερη ευθύνη στην υπόθεση της «Attica Bank». Η αντιπαράθεση ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ γι' αυτά τα ζητήματα μονοπωλεί σχεδόν την επικαιρότητα και συνοδεύεται από πηχυαίους τίτλους στις εφημερίδες όλων των αποχρώσεων. 

 

Ωστόσο, όσο κι αν ψάξαμε, πουθενά δεν βρήκαμε το απόσπασμα εκείνο από το εβδομαδιαίο δελτίο του ΣΕΒ, όπου γραφόταν επί λέξει: «Παρά τις ιδεολογικές διαφορές, οι παρουσιάσεις των πολιτικών αρχηγών των δύο μεγάλων κομμάτων στη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης συγκλίνουν στην αναγκαιότητα ταχείας εξόδου από την κρίση και την ύφεση και τη μετάβαση της οικονομίας σε ένα νέο αναπτυξιακό πρότυπο, εστιασμένο στις επενδύσεις και τις εξαγωγές, με περισσότερο σχεδιασμό, λιγότερη παροχολογία και μεγαλύτερη συμμόρφωση προς τους περιορισμούς του μνημονίου». Δηλαδή, η στρατηγική σύμπλευση των δύο βασικών πόλων της κυβερνητικής εναλλαγής είναι τέτοια, που καθιστά επιμέρους για το κεφάλαιο κάθε άλλη διαφορά τους. 

 

Ετσι εξηγείται σε μεγάλο βαθμό η επιλογή τους να μεταφέρουν την πολιτική αντιπαράθεση στο βολικό γήπεδο της «διαφθοράς», της «εξυγίανσης» του κράτους, της σκανδαλολογίας, για να αποπροσανατολίσουν το λαό και να αμβλύνουν το ταξικό κριτήριο με το οποίο χρειάζεται να κρίνει την πολιτική τους.

 

 Ας το 'χει στο νου όποιος αυτές τις μέρες παρακολουθεί τη μάχη με τους ...ανεμόμυλους που δίνουν τα δυο κόμματα, πάνω σε υπαρκτά ζητήματα, που όμως δεν πρέπει να επισκιάσουν την ταύτισή τους στα «μεγάλα και σπουδαία» για το κεφάλαιο.