Απόψε στις σκηνές γονατιστοί
κοιτάζουμε προς στ’ άδειο σου τσαντίρι
κι ανάβουν οι λαμπάδες της καρδιάς
στο άγνωστο που σ’ έχουν κοιμητήρι.
Και στο λαό μας κάνουμε την προσευχή
Ν’ αξιωθούμε τίμιο θάνατο
Και δίνουμε στη μνήμη σου τον όρκο
την πίστη σου να κάνουμε ένα λάβαρο.
Γιάννης Παλαβός
Το στέλεχος της θρυλικής ΟΕΝΟ (Ομοσπονδίας Ελληνικών Ναυτεργατικών Οργανώσεων) ο καπετάνιος Μήτσος Τατάκης, συνελήφθη το 1948 και στάλθηκε εξορία, για λίγους μήνες αρχικά στην Ικαρία και από κει, στις 5 Νοέμβρη 1948, στο θανατονήσι, την Μακρόνησο, στις Στρατιωτικές Φυλακές Αθηνών, την περιβόητη ΣΦΑ.
Ο θεάρεστος κύκλος της «Αναμόρφωσης»
των παραπλανημένων και παραστρατημένων νεολαίων που είχαν προσβληθεί από
το μικρόβιο του κομμουνισμού και συμμετείχαν στον μεγαλειώδη αγώνα της
Εθνικής Αντίστασης μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ ξεκίνησε
αμέσως και για τον Τατάκη με τα βασανιστήρια υποδοχής των νέων
κρατουμένων. Από την πρώτη στιγμή αυτό που του ζητούσαν ήταν μια «απλή» Δήλωση Μετανοίας, μια αποκήρυξη μετά βδελυγμίας και καταδίκη «του ΚΚΕ και των παραφυάδων του, ΕΑΜ, ΕΛΑΣ, ΕΠΟΝ…».
Γρήγορα τον πέταξαν, μαζί με τους υπόλοιπους «αδήλωτους» συγκρατούμενούς του,
στους κλωβούς της απομόνωσης όπου εντάθηκαν και τα βασανιστήρια, όμως ο
Τατάκης δεν υπέκυψε στους ξυλοδαρμούς και τον εκβιασμό, δεν υπόγραψε
δήλωση.