Κοινό (και καθόλου κρυφό) το αντιλαϊκό πρόγραμμά τους και στην Υγεία

 

Τα «κοστολογημένα» προγράμματα ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ στην Υγεία στοιχίζουν καθημερινά ζωές. Κι επειδή ο προεκλογικός τους καβγάς υποτιμάει τη νοημοσύνη και προκαλεί τον λαό, θυμίζουμε ότι η πιο «προωθημένη» και εγκληματική εκδοχή αυτής της πολιτικής, που κοστολογεί ακόμα και την ανθρώπινη ζωή με προκαθορισμένο ποσό ανά διαγνωστική κατηγορία, είναι τα λεγόμενα DRG's (σύστημα Ομοιογενών Διαγνωστικών Κατηγοριών), που έχουν τη σφραγίδα όλων διαχρονικά των κυβερνήσεων και των αστικών κομμάτων. Τα DRG's περιγράφονται ως «εργαλείο μέτρησης του κόστους, συγκριτικής αξιολόγησης και ελέγχου της αποτελεσματικότητας και αποδοτικότητας των νοσοκομείων». Στην πράξη, προβλέπουν αυστηρά καθορισμένα πρωτόκολλα για τον τύπο των εξετάσεων, τη θεραπεία, ακόμα και για τις μέρες νοσηλείας, όχι με βάση τις ανάγκες του ασθενούς και τη σοβαρότητα της πάθησης, αλλά με κριτήριο το μειωμένο ...budget που διαθέτει κάθε φορά ο κρατικός προϋπολογισμός για την Υγεία.

* * *

Τα «δικαιώματα χρήσης» των DRG's τα είχε αγοράσει το 2014 ο Μ. Βορίδης, ως υπουργός Υγείας, από το γερμανικό κράτος, που τα εφάρμοζε ήδη. Καθόλου τυχαία, η συγκεκριμένα «πατέντα» επιλέχτηκε σε μια περίοδο που οι μνημονιακές περικοπές στους προϋπολογισμούς ήταν στο «φόρτε» τους και το κράτος αναζητούσε επιπλέον κόφτες για να επιβάλλει με εντελώς αντιεπιστημονικό τρόπο νέες μειώσεις δαπανών για την Υγεία. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ που ακολούθησε, έβαλε το 2018 για πρώτη φορά σε πιλοτική εφαρμογή DRG's σε 18 νοσοκομεία όλης της χώρας (ανάμεσά τους και το ΠΓΝ Ιωαννίνων). Την ευθύνη για την εφαρμογή τους είχε μια Ανώνυμη Εταιρεία, το Κέντρο Κοστολόγησης και Τεκμηρίωσης Νοσηλευτικών Ιδρυμάτων ΑΕ, το οποίο ονομάζεται και ελληνικό ινστιτούτο DRG. Αποστολή του είναι να μετράει την «οικονομική αποδοτικότητα» των νοσοκομείων και με βάση αυτήν την αξιολόγηση να καθορίζει τη χρηματοδότησή τους από τον ΕΟΠΥΥ.

Ποια τσέπη

«Δεν το θεωρώ λογικό να εξαντλείται η επιχειρηματολογία σε φορολογικούς συντελεστές και να μην κοιτάμε πραγματικά μέτρα μείωσης της φοροδιαφυγής» είπε στη συνέντευξή του ο διοικητής της ΤτΕ. Παρέθεσε μάλιστα και μια σειρά νούμερα, για να στοιχειοθετήσει την «ανάγκη» να «τρέξει» αμέσως μετά τις εκλογές ένας νέος γύρος φοροεπίθεσης στους μικροεπαγγελματίες, τον οποίο άλλωστε προαναγγέλλουν οι εαρινές συστάσεις της Κομισιόν και το Μεσοπρόθεσμο, οι δεσμεύσεις δηλαδή της επόμενης κυβέρνησης. Την ίδια ώρα, στο απυρόβλητο όλων διαδοχικά των κυβερνήσεων μένουν και ενισχύονται: Η «νόμιμη» φοροδιαφυγή για το μεγάλο κεφάλαιο, με απαλλαγές και χαριστικές ρυθμίσεις. Οι πάνω από 50 φοροαπαλλαγές των εφοπλιστών και η κατοχυρωμένη στο Σύνταγμα φοροασυλία τους, που μόνο το ΚΚΕ απαιτεί να καταργηθεί. Οι αναβαλλόμενοι φόροι των τραπεζών που σκανδαλωδώς νομοθετήθηκαν και διατηρούνται σε ισχύ, από τις δεκάδες φοροαπαλλαγές στους επενδυτές και τους ομίλους. Η φοροαφαίμαξη των λαϊκών στρωμάτων, που με όλες τις κυβερνήσεις (και όλες τις «αξιωματικές αντιπολιτεύσεις») συνεχίζουν να πληρώνουν το 95% των φορολογικών εσόδων, όταν οι επιχειρηματικοί όμιλοι πληρώνουν μόλις το 5%. Τα ευκόλως εννοούμενα λοιπόν παραλείπονται από τις δηλώσεις του επικεφαλής της ΤτΕ: Ενα νέο φορο-σαφάρι του κράτους βρίσκεται στα σκαριά σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων. Γι' αυτό την επόμενη μέρα χρειάζεται ένα ακόμα πιο δυνατό ΚΚΕ. Για 100% λαϊκή αντιπολίτευση και στρατηγική αντιπαράθεση στην πολιτική όλων των άλλων κομμάτων, που συμφωνούν ότι ο λαός θα πληρώνει τους φόρους και τσακώνονται μόνο για το ποια τσέπη θα αδειάζουν.

Συνωστισμός για το ... «υπουργείο αντιπολίτευσης»

 

Κυρ. Μητσοτάκης:«Πήγα πριν από τις εκλογές και είδα τη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη να σφύζει πάλι από ζωή, με χαρούμενους εργαζόμενους, οι οποίοι παίρνουν καλούς μισθούς και, επιτέλους, ατενίζουν το μέλλον με αισιοδοξία.

Το ίδιο έγινε στην Ελευσίνα, το ίδιο γίνεται στον Σκαραμαγκά, το ίδιο γίνεται και εδώ στη Σαλαμίνα».

Ποιος έχασε την ντροπή για να τη βρουν εκείνοι;

Ούτε δυο βδομάδες δεν πέρασαν από το τελευταίο θανατικό στη Ζώνη...

ούτε μια βδομάδα από τον πιο πρόσφατο ακρωτηριασμό.

Μόνο το τελευταίο τρίμηνο,

ένας σκοτώθηκε και δύο τραυματίστηκαν στο Ναυπηγείο Σύρου

...ενώ δυο βδομάδες πριν, άλλος ένας τραυματίστηκε στη Σαλαμίνα

όπου χαιρόταν χτες ο Μητσοτάκης.

«Χαρούμενοι εργαζόμενοι», «αισιόδοξοι», στη ζοφερή «κανονικότητα» της «Ειδικής Οικονομικής Ζώνης».

«ELVIAL» Απαγορεύεται η είσοδος στο κόμμα που δεν δίνει διαπιστευτήρια στην εργοδοσία!

 

 

Την ώρα που διάφοροι CEO και διευθυντές μεγάλων επιχειρήσεων σε όλη τη χώρα έχουν καλεσμένους σε καθημερινή βάση μέσα στα εργοστάσιά τους μια σειρά υποψήφιους βουλευτές, πρώην υπουργούς, στελέχη κομμάτων όπως της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και διάφορων καλόβολων για την εργοδοσία «μικρών κομμάτων», δεν έχουν σταματημό οι περιπτώσεις που οι πύλες των εργοστασίων είναι ερμητικά κλειστές για τους υποψήφιους του ΚΚΕ.

Ενώ τα κόμματα του συστήματος αξιοποιούν όλα τα μέσα, την εργοδοσία, άλλους κρατικούς και παρακρατικούς μηχανισμούς, ντόπιους και εξωτερικούς, για να θέσουν κάλπικα εκβιαστικά διλήμματα στους εργαζόμενους και τον λαό, την ίδια ώρα το ΚΚΕ εμποδίζεται να έρθει σε επαφή με εργαζόμενους και του επιβάλλονται πρόστιμα για τις αφίσες.

Οπου το κέρδος και η σαπίλα...

 

Πηγή: Eurokinissi

 

Ανθρωποι της νύχτας, εκβιαστές, λαθρέμποροι. Μαφιόζοι που τρέφουν και τρέφονται από μια οικονομία που όλα τα σφάζει κι όλα τα μαχαιρώνει. Που όσο περισσότερο αναπτύσσεται, όσο περισσότερο κυκλοφορεί το χρήμα και μεγαλώνει η «πίτα» μαζί με τη φτώχεια του λαού, τόσο περισσότερο μιλούν τα «Καλάσνικοφ», τα «αλεξίσφαιρα» και τα «θωρακισμένα». Ενας κόσμος, τάχα «σκοτεινός», που μετά από κάθε φόνο αποκαλύπτεται ότι μοιάζει με το γνωστό «σκοτεινό δωμάτιο», όπου όλοι οι παίκτες γνωρίζονται μεταξύ τους και ξέρουν και τις «κρυψώνες»...

Τώρα, λοιπόν, ο περιβόητος «κύκλος» ανοίγει, για να «χωρέσει» και πάλι τους πρωταγωνιστές:

Πρώτον, τους μεγαλύτερους παίκτες της περιβόητης «αγοράς». Αυτούς που με τους επιχειρηματικούς τους ομίλους ελέγχουν από το πώς και τι θα φάει ο λαός μέχρι το πώς θα «ενημερωθεί», τι ειδήσεις θα ακούσει και τι θα μάθει. Αυτούς που έχουν στην κατοχή τους τα βαπόρια και τα εργοστάσια, που καθένας τους αγοράζει και μια ομάδα για να εκμεταλλευτεί την αγάπη ενός λαού, ένα κανάλι και μια εφημερίδα για να έχει κάθε «μοχλό πίεσης» στα χέρια του. Αυτούς που οι επενδύσεις τους είναι πρώτο θέμα σε κάθε υπουργικό συμβούλιο, που μασουλάνε «ζεστό» χρήμα από τα προγράμματα της ΕΕ. Που γελάνε ακούγοντας τα κόμματα που στήριξαν και στηρίζουν όλα τους τα «θέλω» να πετάνε και κανένα πυροτέχνημα για τα «υπερέσοδα» ή τα «υπερκέρδη».