Παρασκευή 8 Ιουλίου 2016

Η ιμπεριαλιστική υποκρισία και πάλι στο προσκήνιο




Η έκθεση του σερ Τζον Τσίλκοτ στη Βρετανία για τον πόλεμο στο Ιράκ και τις ευθύνες της διοίκησης του τότε «Εργατικού» πρωθυπουργού, Τόνι Μπλερ, που δόθηκε προχτές στη δημοσιότητα, προκάλεσε το ενδιαφέρον στον αστικό Τύπο σε όλο τον κόσμο και στη χώρα μας.

 Η πολυαναμενόμενη έκθεση με επικεφαλής έναν άνθρωπο των μυστικών υπηρεσιών είναι μια εκτενέστατη έρευνα, που ξεκίνησε το 2009 και αναφέρεται στη διαδικασία της λήψης απόφασης για τη συμμετοχή της Βρετανίας στην ιμπεριαλιστική επέμβαση στο Ιράκ το Μάρτη του 2003. Η έκθεση επιβεβαιώνει την υποκρισία των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων που πρωτοστάτησαν (ΗΠΑ, Βρετανίας) στο δήθεν «πόλεμο για την απελευθέρωση του Ιράκ από τον τύραννο Σαντάμ Χουσεΐν». 

Καταρρίπτει όλα τα προσχήματα, όπως την «κατοχή και χρήση όπλων μαζικής καταστροφής», την «απειλή για την ειρήνη» και άλλα βαρύγδουπα που χρησιμοποιήθηκαν για να κρύψουν την πραγματική αιτία του πολέμου, που ήταν η προσπάθεια για ξαναμοίρασμα του ενεργειακού πλούτου και των αγορών στην ευρύτερη περιοχή.

Δημοψήφισμα για την ΕΕ: Μια ωραία ιδέα…



No-EU


Δημοψήφισμα για την ΕΕ: Μια ωραία ιδέα…



  Το οικοδόμημα της  Ευρωπαϊκή Ένωσης,  η ένωση που λέγανε (και λένε) πως είναι το «κοινό μας σπίτι», με τις «κοινές αξίες», περνά δύσκολες ώρες και αυτό είναι μια εξαιρετική είδηση. Ας μη σπεύσουν οι λεγόμενοι «φιλοευρωπαίοι» να μιλήσουν για «αντιευρωπαϊκή» θέση. Ας τελειώσει το παραμύθι με την εκμετάλλευση της λέξης «Ευρώπη». Η Ευρώπη δεν είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση.

 Η ΕΕ είναι ένας  οργανισμός με οικονομικά και πολιτικά χαρακτηριστικά, που έχει κτιστεί πάνω σε συγκεκριμένες αρχές και αξίες. Ποιες είναι αυτές; Η ελευθερία κίνησης κεφαλαίου, η ελευθερία διακίνησης εμπορευμάτων, η ελευθερία παροχής υπηρεσιών, η ελευθερία μετακίνησης προσώπων. Αλήθεια, ποιοι αξιοποιούν τις ελευθερίες της ΕΕ; Οι γνωστοί… Εκείνοι που κατέχουν, πλουτίζουν και πλούτιζαν. Ναι, για την οικονομική ολιγαρχία των χωρών μελών της ΕΕ, οι ελευθερίες της είναι απολαυστικές. Συνδυάζονται, βέβαια, με κάτι: Την εκμετάλλευση της πλειοψηφίας του λαού, σε κάθε κράτος μέλος.
   
Οι αρχές της ΕΕ για τους λαούς ορίζονται ως εξής: Δεκάδες εκατομμύρια φτωχοί και άνεργοι και εκατομμύρια άστεγοι, στα κράτη μέλη της «αγίας» ΕΕ. Οι αρχές, λοιπόν, έχουν μετάφραση: Είναι οι αρχές της «ελευθερίας της αγοράς», των μισθών πείνας, των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, της ανεργίας, της αφαίρεσης δικαιωμάτων από το λαό, του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, Είναι οι αρχές της βαρβαρότητας.