Μύθος

Κάθε μέρα που περνάει, αποκαλύπτεται ολοένα και περισσότερο η προσπάθεια κυβέρνησης και επιχειρηματικών ομίλων να μονιμοποιήσουν «έκτακτους» νόμους και αντεργατικές πρακτικές, που δοκιμάστηκαν με επιτυχία για τα συμφέροντά τους την περίοδο έξαρσης της πανδημίας. Ενα τέτοιο εργαλείο είναι και η τηλεργασία, που γενικεύτηκε το προηγούμενο διάστημα ως μέσο αποφυγής του συγχρωτισμού στους χώρους δουλειάς, επιβεβαίωσε όμως τη χρησιμότητά της ως μορφής απασχόλησης που εντείνει την ευελιξία και βαθαίνει την εκμετάλλευση. Γι' αυτό, μια σειρά επιχειρήσεις στους τομείς της Πληροφορικής, των Τηλεπικοινωνιών, των τραπεζών ανακοινώνουν τώρα την επέκταση της τηλεργασίας στο προσωπικό τους, ενώ ανάλογες προσαρμογές για μικρότερα λειτουργικά κόστη και μεγαλύτερη ευελιξία στα ωράρια εργασίας κάνει και το κράτος, σύμφωνα με το υπουργείο Εσωτερικών. Οπως αποδείχτηκε, όμως, σε μεγάλη κλίμακα τους προηγούμενους μήνες, η τηλεργασία φέρνει μαζί της τα ωράρια - «λάστιχο» και τον ενταφιασμό του σταθερού ημερήσιου χρόνου εργασίας. Ερευνες έχουν δείξει επίσης ότι πολλαπλασιάζονται το άγχος και η πίεση, ενώ ακολουθούν το πετσόκομμα σε μισθούς και Κοινωνική Ασφάλιση, όπως και το παραπέρα χτύπημα της συλλογικής οργάνωσης και δράσης. Κερδισμένες από όλα αυτά βγαίνουν οι μεγάλες επιχειρήσεις, όπως για παράδειγμα η «Microsoft», η οποία, αξιοποιώντας το προηγούμενο διάστημα την τηλεργασία, εκτιμάει ότι αύξησε την κερδοφορία της κατά 22% σε σχέση με την ίδια περίοδο πέρυσι. Ο μύθος της «δουλειάς από το σπίτι», ως μιας «εναλλακτικής» που συμφέρει τάχα τους εργαζόμενους, καταρρέει με πάταγο, καθώς αποκαλύπτεται ότι η διαφήμιση της τηλεργασίας με αφορμή τον κορονοϊό μόνο τυχαία δεν ήταν.

Το μοντέλο υγείας Semashko: Τα όνειρα των κομμουνιστών δε σβήνουν

07-05-2020

1917. Μια ημερομηνία η οποία άλλαξε τον τρόπο με τον οποία θα κινούνταν η ανθρωπότητα τα επόμενα χρόνια. Ίσως πολύ περισσότερο από ότι θα περίμεναν οι πρωταγωνιστές της. Τα περισσότερα ονόματα είναι γνωστά. Ένας όχι τόσο γνωστός πρωταγωνιστής είναι ο Nikolai Aleksandrovich Semashko.

Κατιούσα

 

Το δεύτερο μέρος του τίτλου είναι παραλλαγή στοίχου (τα όνειρα  των εραστών δε σβήνουν) του τραγουδιού Νοέμβρης του 90. Το τραγούδι αναφέρεται κυρίως σε ξεπούλημα ιδεών, γεγονός ιδιαίτερα προσφιλές εκείνη την χρονολογική περίοδο. Το πλαίσιο στο οποίο ξεκινά το ξεπούλημα είναι σχεδόν πάντα το ίδιο: η αριστερά ηττήθηκε, δεν υπάρχει εναλλακτική στον καπιταλισμό χωρίς να πεινάει κόσμος, άρα ας προσπαθήσουμε να φτιάξουμε ένα καπιταλισμό πιο ανθρώπινο. 30 χρόνια μετά την κατάρρευση της σοβιετικής ένωσης, κόσμος συνεχίζει να πεινάει και ο καπιταλισμός δεν έγινε πιο ανθρώπινος. Ούτε καν στις ταινίες του Hollywood. 

Όσοι συνεχίζουν να στηρίζουν τις ελπίδες τους σε ένα κοινωνικό και οικονομικό μοντέλο χωρίς την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο χαρακτηρίζονται στην καλύτερη ως κυνηγοί μιας ουτοπίας. Μάλιστα. Ενώ η πεποίθηση ότι σε ένα σύστημα στο οποίο η αγορά λειτουργεί χωρίς περιορισμούς , ώστε να δημιουργούνται μεγάλα οικονομικά συμφέροντα τα οποία δε θα παρεμβαίνουν στην πολιτική σκηνή  και στις εκλογές αν θεωρούν ότι πλήττονται, είναι μια πεποίθηση πλήρως ρεαλιστική. Και ύστερα ήρθαν οι μέλισσες. 

Το περιβάλλον στο απόσπασμα

 

 

Από τη μοτοπορεία της ΚΝΕ ενάντια στο περιβαλλοντοκτόνο νόμο στις 5/5/2020

Οι ένοχοι για την καταστροφή της Πάρνηθας, πιο πριν της Πεντέλης, για το αίσχος της χωματερής στη Φυλή, για τους καρκίνους από την καύση των τσιμεντοβιομηχανιών στον Βόλο, για το Μάτι και τη Μάνδρα, για την καταστροφή στα Άγραφα από τις ανεμογεννήτριες και για τα καζάνια του θανάτου στο Πέραμα, δικαιώθηκαν! Και ο κατάλογος δεν έχει τελειωμό απ' άκρη σ' άκρη της χώρας. Δικαιώθηκαν είτε ψηφίζοντας προχτές το νομοσχέδιο - έκτρωμα για το περιβάλλον, όπως η ΝΔ, είτε «στρίβοντας διά της αποχής» από την ονομαστική ψηφοφορία, για να μην πάνε κόντρα σε όλα αυτά τα εγκλήματα που υπηρέτησαν ως κυβέρνηση, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ!

Ο νέος περιβαλλοντοκτόνος νόμος, με βάση κατευθύνσεις της ΕΕ, παραδίδει βουνά, λίμνες, δάση και θάλασσες βορά στα νύχια των επιχειρηματικών ομίλων, προκειμένου να βρουν κερδοφόρα διέξοδο τα λιμνάζοντα κεφάλαιά τους, μπροστά και στη νέα καπιταλιστική κρίση.

Σχετικά με την τηλεκπαίδευση

Το κλείσιμο των σχολείων ήταν ένα από τα πρώτα μέτρα για τον κορονοϊό σε όλα σχεδόν τα κράτη. Σύμφωνα με στοιχεία της ΟΥΝΕΣΚΟ, αυτήν τη στιγμή πάνω από 1,5 δισεκατομμύριο παιδιά σε όλο τον πλανήτη έχουν σταματήσει τα μαθήματα. Η κατάσταση αυτή, όπως όλα δείχνουν, θα συνεχιστεί, καθώς σε μια σειρά από χώρες η επανεκκίνηση των μαθημάτων, ιδιαίτερα στα Δημοτικά, δεν προβλέπεται να γίνει πριν από το φθινόπωρο, κι αυτό με την αίρεση ενός νέου κύκλου της πανδημίας. Ετσι, η λεγόμενη «τηλεκπαίδευση» παραμένει βασική κατεύθυνση. Αποκαλύπτονται, όμως, τα τεράστια κενά που υπάρχουν από την πλευρά του κράτους, προκειμένου να διασφαλίζεται ισότιμη πρόσβαση όλων των μαθητών σ' αυτήν. Παραδείγματα υπάρχουν πολλά και στη χώρα μας, όπου η έλλειψη των σχετικών τεχνολογικών μέσων, που είναι αναγκαία για τη γενικευμένη και παρατεταμένη χρήση της τηλεκπαίδευσης, μεγαλώνει τα εμπόδια που ήδη υπάρχουν για τα πιο φτωχά λαϊκά στρώματα να έχουν ισότιμη πρόσβαση στη μόρφωση.