Ωρα ευθύνης - ώρα μάχης...

 

Εναν χρόνο από το ξέσπασμα της πανδημίας, ο λαός της χώρας μας συνεχίζει να μετρά τους νεκρούς του και τα χτυπήματα στα εργατικά δικαιώματα λόγω της τάχα «έκτακτης» κατάστασης. Οπως όμως έχουμε μάθει, ουδέν μονιμότερο του προσωρινού. Τα μέτρα, όπως είχαμε εκτιμήσει, ήρθαν για να μείνουν. Ηταν μέτρα που βρίσκονταν στον σχεδιασμό της κυβέρνησης και η πανδημία συνέβαλε στην επιτάχυνσή τους.

Η βαθιά κρίση που χτυπάει ξανά την ελληνική οικονομία επιτάσσει εκ νέου τη σωτηρία των μονοπωλιακών ομίλων, για να σταθούν σε κερδοφόρα επίπεδα.

Αυτό για την κυβέρνηση και την ΕΕ σημαίνει νέου είδους μνημόνια ώστε να χτυπήσουν εργατικές κατακτήσεις, να ρίξουν ακόμα πιο χαμηλά την αξία της εργατικής δύναμης, να δυναμώσουν την εκμετάλλευση.

Αιτία πολέμου το αντεργατικό νομοσχέδιο

Το ξήλωμα του 8ωρου μαζί με τη νέα επίθεση στην Κοινωνική Ασφάλιση, την ποινικοποίηση της συνδικαλιστικής δράσης, τη μονιμοποίηση και θεσμοθέτηση της τηλεργασίας που φέρνει η κυβέρνηση στο νέο αντεργατικό νομοσχέδιο, είναι αιτία πολέμου. Το γεγονός ότι έρχεται τις μέρες που η εργατική τάξη ετοιμάζεται να τιμήσει τους νεκρούς της, με την απεργία της Πρωτομαγιάς, είναι επιπλέον πρόκληση που δεν μπορεί να περάσει με σιωπή ή με εθιμοτυπικές απεργίες. Αλλωστε για το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα δεν υπάρχουν συμβολικές απεργίες, ούτε απεργίες εκτόνωσης.

«Μέχρι να μπει στη δούλεψη και το τελευταίο παράσιτο της Γης, κανένας μισθωτός σκλάβος να μην ησυχάζει»*

 

Με αφορμή την επέτειο δολοφονίας του Λούη Τίκα στις 20 Απρίλη 1914 στο Λάντλοου του Κολοράντο

 

{2} Οι απεργοί στο Λάντλοου

Στις 20 Απρίλη 1914 ο υποκόπανος του όπλου του επικεφαλής της εθνοφρουράς Καρλ Λίντερφελντ θρυμμάτισε τον κρόταφο του Λούη Τίκα, ενός Ελληνα συνδικαλιστή (Ηλίας Σπαντιδάκης το ελληνικό όνομά του), από τους πρωτεργάτες της μεγάλης απεργίας των ανθρακωρύχων στο Λάντλοου των ΗΠΑ. Η κηδεία του Τίκα μετατράπηκε σε μια τεραστίων διαστάσεων διαδήλωση εργατών από 26 εθνικότητες, με την πομπή να έχει μήκος ένα μίλι. Η απεργία στο Λάντλοου καταγράφηκε στις χρυσές σελίδες του εργατικού κινήματος στις ΗΠΑ.

 

***

Η ιστορία του εργατικού κινήματος στην Αμερική είναι αρκετά πλούσια. Στις αρχές του 19ου αιώνα, τα αιτήματα για υψηλότερο μισθό και για αναγνώριση των εργατικών οργανώσεων γίνονται η αφορμή για το ξέσπασμα απεργιών. Ενας παράγοντας που επιτάχυνε τις διεργασίες ήταν η άφιξη των μεταναστών. Το 1830, καταφθάνει στις ΗΠΑ ένας μεγάλος αριθμός μεταναστών, κυρίως Ιρλανδοί, Γερμανοί και Ολλανδοί. Το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων αυτών ήταν φτωχοί και εξαθλιωμένοι και είχαν μεταναστεύσει με την ελπίδα μιας καλύτερης ζωής. Ετσι, λοιπόν, από το 1830 και μετά, έχουμε αύξηση των απεργιών και των αυθόρμητων και ανοργάνωτων κινημάτων. Σαν κύριοι υποκινητές πολλών από αυτών εμφανίζονται οι Ιρλανδοί.

Αιτία των κινημάτων αυτών ήταν οι άθλιες συνθήκες εργασίας στα σιδηροδρομικά έργα και στα κανάλια, όπου δεν υπήρχε η απαραίτητη προστασία των εργαζομένων, καθώς και τα ατυχήματα και οι αρρώστιες που ήταν συχνό φαινόμενο. Βέβαια, αυτές οι κινητοποιήσεις αντιμετωπίζονταν με την καταστολή και κυρίως με την επέμβαση της Χωροφυλακής.

Το ΚΚΕ εκφράζει την αλληλεγγύη του στον αγωνιζόμενο παλαιστινιακό λαό

  Πηγή: Associated Press

Tο Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ εξέδωσε ανακοίνωση για την Ημέρα των Παλαιστινίων πολιτικών κρατουμένων στις ισραηλινές φυλακές, στην οποία αναφέρονται τα εξής:

«Με την ευκαιρία της Ημέρας των Παλαιστινίων πολιτικών κρατουμένων στις ισραηλινές φυλακές (17/4), το ΚΚΕ εκφράζει την αλληλεγγύη του στον αγωνιζόμενο παλαιστινιακό λαό και τους χιλιάδες πολιτικούς κρατούμενους στις ισραηλινές φυλακές.

Το Ισραήλ, με τη στήριξη των ΗΠΑ, ΕΕ και ΝΑΤΟ και άλλων συμμαχικών του δυνάμεων, συνεχίζει εδώ και δεκαετίες την κατοχή παλαιστινιακών και άλλων εδαφών, εφαρμόζοντας τις πρακτικές μιας κατοχικής δύναμης που περιλαμβάνουν τη δολοφονία άμαχου πληθυσμού (ακόμη και μικρών παιδιών), τη μακρόχρονη κράτηση των Παλαιστινίων χωρίς δικαστική απόφαση και άλλες απάνθρωπες κατοχικές πρακτικές.

ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ 2021 Θεσσαλονίκη: Απεργιακή κινητοποίηση στις 6 Μάη στις 10.30 π.μ. στο Άγαλμα Βενιζέλου

 

 

 Φωτό αρχείου

 

Στο πλαίσιο του αγωνιστικού εορτασμού της φετινής Πρωτομαγιάς, εργατικά σωματεία της Θεσσαλονίκης θα πραγματοποιήσουν απεργιακή συγκέντρωση στις 6 του Μάη στο Άγαλμα Βενιζέλου στις 10.30 π.μ.

Καλούμε, αναφέρουν, «τα εργατικά σωματεία και τους συλλόγους της πόλης μας να πάρουν αποφάσεις συμμετοχής και να πλαισιώσουν τη συγκέντρωση, τονίζοντας τον ουσιαστικό χαρακτήρα της επετείου: Η 1η Μάη είναι μέρα-σύμβολο στον αγώνα για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο και γιορτάζεται με απόφαση των εργαζομένων, των συνδικάτων τους και όχι των κυβερνήσεων και των εργοδοτών. Κόντρα σε λογικές αποστράτευσης, εκφυλισμού και …αναψυχής που προσπαθεί να επιβάλει ο εργοδοτικός κυβερνητικός συνδικαλισμός, με πρώτη και καλύτερη την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ που επεκτείνει τις πασχαλινές αργίες με την απόφαση για 4 Μάη».

• Συνδικάτο Οικοδόμων και Εργαζομένων στα Δομικά Υλικά και τις Κατασκευές Νομού Θεσσαλονίκης

• Σωματείο Εργαζομένων στις Επιχειρήσεις Παραγωγής Επισιτιστικών Προϊόντων Κεντρικής Μακεδονίας

• Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Μετάλλου και Εργαζομένων Ναυπηγοεπισκευαστικής Βιομηχανίας Κεντρικής Μακεδονίας

• Σωματείο Γραφικών Τεχνών Τύπου - Χάρτου Κεντρικής Μακεδονίας

• Σύλλογος Εργαζομένων ΟΤΑ και Δημοτικών Επιχειρήσεων Νομού Θεσσαλονίκης

Το «συμφέρον του τέκνου» και η ευθύνη των γονιών

Με αφορμή τις προτεινόμενες διατάξεις στο νομοσχέδιο για τις «σχέσεις γονέων και τέκνων»

 

Πριν λίγες μέρες ολοκληρώθηκε η διαβούλευση του πολυσυζητημένου σχεδίου νόμου του υπουργείου Δικαιοσύνης με τίτλο «Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα οικογενειακού δικαίου». Οι διατάξεις του αναμορφώνουν το θεσμικό πλαίσιο που διέπει τις σχέσεις των γονέων και παιδιών, κυρίως μετά το διαζύγιο, την ακύρωση του γάμου ή τη λύση του συμφώνου συμβίωσης.

Βασικό κριτήριο για τη ρύθμιση των σχέσεων των γονιών, όπως διακηρυκτικά προσδιορίζεται από το άρθρο 5 του σχεδίου νόμου, είναι το «συμφέρον του τέκνου». Αυτό, όμως, όπως εξειδικεύεται και προσδιορίζεται από τις διατάξεις, εξυπηρετείται «πρωτίστως από την ουσιαστική συμμετοχή και των δυο γονέων στην ανατροφή και φροντίδα του, καθώς επίσης και στην αποτροπή διάρρηξης των σχέσεών του με καθέναν από αυτούς».

Ετσι, οι προτεινόμενες διατάξεις του σχεδίου νόμου περιορίζουν το «συμφέρον του τέκνου» σχεδόν αποκλειστικά στην «ουσιαστική επικοινωνία» με τους γονείς του. Οσο σημαντική και αν είναι η συμβολή και των δύο γονέων στη φροντίδα και ανατροφή των παιδιών, είτε βρίσκονται σε συμβίωση είτε όχι, η νομοθετική παρέμβαση δεν αρκεί.

Όταν δεν κοκκινίζουν από τα ψέματα που λένε…

 

της Αλεξάνδρας Καπαρού*

Το παραπάνω ταιριάζει απόλυτα στο το άρθρο του Αλέξη Πατέλη (επικεφαλής του Οικονομικού Γραφείου του Πρωθυπουργού), με τίτλο «Ελευθερία», όπου προσπαθεί να υπερασπιστεί το νομοσχέδιο για τη 10ωρη δουλειά και την κατάργηση των υπερωριών και καταλήγει μάλιστα ότι «πρέπει να το στηρίξουμε όλοι». Γιατί; Για να έχουμε «μία οικονομία που προστατεύει τους εργαζομένους της, ιδίως τους πιο αδύναμους. Και τους δίνει και την ελευθερία να φτιάξουν τη ζωή που επιθυμούν. Προστατευμένοι. Με διαφάνεια.».

Πραγματικά είναι τόσο προκλητικά αυτά που γράφει ο ακριβοπληρωμένος άριστος της Goldman Sacs και της Merrill Lynch, για να διαστρεβλώσει την πραγματικότητα για τις ανατροπές του αιώνα, που δεν μπορούν να μείνουν αναπάντητα.

Καταρχήν στο άρθρο του, ο κος Πατέλης επικαλείται την εργοδοτική ασυδοσία που είναι εκτεταμένη, ότι το νομοσχέδιο έρχεται να βάλει κανόνες. Μα ποιον κοροϊδεύει και δεν κοκκινίζει; Οι εργοδότες έχουν λυμένα τα χέρια τους από τους δεκάδες αντιλαϊκούς νόμους που ψηφίζουν όλα αυτά τα χρόνια η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΙΝΑΛ. Μάλιστα η κυβέρνηση τους επιβραβεύει. Πανηγύριζε ο κύριος Πατέλης για τα 120 εκ. ευρώ που έδωσε η κυβέρνηση στην AEGEAN την ίδια στιγμή που απέλυε δεκάδες εργαζόμενους της και μάλιστα ορισμένους επειδή αρνούνταν να τηλεργαστούν εκτός ωραρίου και ενώ η εταιρεία είχε μπει σε καθεστώς «αναστολών» σύμβασης. Όμως σε αυτά ο κύριος κάνει την… πάπια!