Παρασκευή 13 Ιουνίου 2014

Δεν χορεύουμε σάμπα και η υπομονή τελείωσε.

Δεν χορεύουμε σάμπα και η υπομονή τελείωσε.




«Δεν χορεύουμε σάμπα και η υπομονή τελείωσε». Το συγκλονιστικό γράμμα του Έλληνα από τη Βραζιλία. «Πλαστικές σφαίρες, διαφθορά, ουρές 70 χιλιομέτρων και εγκληματικότητα»...
Μπέλο Οριζοντε, Δευτέρα 17.06.2013
Αγαπητέ φίλε, ναι μιλάω σε εσένα που ακούς Βραζιλία και σκέφτεσαι παραλίες, τακουνάκια, ανάποδα ψαλίδια, υπερμεγέθεις κώλους και ατελείωτα πάρτι.

Συγγνώμη που σου χαλάω το όνειρο, αλλά το πάρτι τελείωσε. Η μάλλον έχει τελειώσει εδώ και πολλά χρόνια αλλά δεν σου το είπανε.

Εδώ εξάγουμε, αλλά δεν πίνουμε καφέ, δεν χορεύουμε σάμπα εκτός των ορίων του Ρίο ντε Ζανέιρο ή μάλλον χορεύουμε σπάνια έτσι κι αλλιώς. Μέχρι και στην μπάλα εξάγουμε πλέον αμυντικά χαφ και στόπερ. Τα στερεότυπα μας τελείωσαν όπως και η υπομονή.
Τελείωσε η υπομονή. Την τελευταία εβδομάδα πήραμε τους δρόμους.




Οι διαμαρτυρίες ξεκίνησαν για την αύξηση 7 λεπτών του ευρώ στις συγκοινωνίες αλλά πλέον διαμαρτυρόμαστε για όλη τη σαπίλα πίσω από αυτό. Το πρόβλημα δεν είναι τα επτά λεπτά αλλά τα βασικά δικαιώματα. Η στρατονομία, κατάλοιπο της δικτατορίας, μοιράζει αφειδώς λαστιχένιες σφαίρες και ληγμένα δακρυγόνα. Αλλά είναι πλέον αργά. Ο κόσμος επιτέλους ξύπνησε και ζητά επίπεδο ζωής ανάλογο με την θέση της χώρας στο οικονομικό χάρτη.
Βαρέθηκε να βλέπει τους λίγους να γεμίζουν τις τσέπες, να επανεκλέγονται εδώ και δεκαετίες. Βαρέθηκε ο φτωχός αλλά, επιτέλους βαρέθηκε και ο πλούσιος, και θα στο εξηγήσω. Στην Βραζιλία ο βασικός μισθός είναι 243 ευρώ. Το εισιτήριο του λεωφορείου είναι 1 ευρώ και το ρημάδι έρχεται όποτε γουστάρει. Κάποιος που ζει στο Μπέλο Οριζόντε κερδίζοντας βασικό μισθό, μένει τουλάχιστον 15 χιλιόμετρα από την δουλειά του και θέλει δύο λεωφορεία και μιάμιση ώρα για να φτάσει εκεί όταν δεν έχει κίνηση. Και όταν μιλάμε για κίνηση, μιλάμε για χάος.

Ο Τσακ Νόρις ξέρει πότε θά 'ρθει η "Ανάπτυξη"


Ο τροϊκανός Πωλ Τόμσεν, μεταξύ άλλων, εξέφρασε τον προβληματισμό του για το ότι οι ελληνικές εξαγωγές δεν είναι ισχυρές, παρά τη βελτιωμένη ανταγωνιστικότητα και επεσήμανε πως εάν δεν βελτιωθεί αυτός ο τομέας τότε θα έχει αντίκτυπο στην ανάκαμψη.

Ο πρόεδρος των εφοπλιστών Θόδωρος Βενιάμης ρωτήθηκε αν στην Ελλάδα μπορούν να γίνουν κατασκευές ή επισκευές σε ελληνικά ναυπηγεία. Απάντησε: "Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο για έναν απλό λόγο, ότι οι ίδιοι οι συνδικαλιστές έχουν καταστρέψει από μόνοι τους την οποιαδήποτε τόλμη συναδέλφων να έρθουν στην Ελλάδα για να κάνουν επισκευές. Κι αυτοί που βρίσκονται στην Ελλάδα έχουν τεράστια προβλήματα να επισκευάσουν ένα βαπόρι χωρίς την παρέμβαση του συνδικάτου, που είναι και ο βασικός λόγος που δεν έρχονται στην Ελλάδα βαπόρια".
Χαρακτήρισε δε υψηλό το κόστος εργασίας στα ελληνικά ναυπηγεία καθώς βρίσκεται στα 35 ευρώ την ώρα, την ίδια στιγμή που στην Τουρκία είναι κάτω από 5 δολάρια την ώρα και στη γειτονική Βουλγαρία ίσως και 3 ευρώ.

Τι λένε οι ειδικοί;
Λέει ο πρώτος:
  • Βελτιώθηκε η ανταγωνιστικότητα, τουτέστιν μειώθηκαν οι μισθοί.
  • Δεν θα υπάρξει ανάκαμψη, όμως ,αν δεν μειωθούν κι άλλο.
Διαφωνεί ελαφρά ο δεύτερος:
  • Σιγά μη μειώθηκαν οι μισθοί, οι ανταγωνιστές έχουν υποδεκαπλάσιους.
  • Δεν θα υπάρξει ανάπτυξη αν δεν μειωθούν οι μισθοί και δεν απαγορευτεί στους εργάτες ο συνδικαλισμός.
Γι' αυτό μ' αρέσουν οι γνήσιοι εκπρόσωποι του καπιταλισμού. Δεν ντρέπονται να πουν ότι ο καπιταλισμός διψάει για αίμα. Δεν τους ενδιαφέρουν οι λεκτικές τζιριτζάντζουλες. Κι ούτε καν κρύβουν το περιεχόμενο της "ανάπτυξης/ανάκαμψης". Ίσως επειδή γνωρίζουν ότι οι ηλίθιοι που τους ακούν περιορίζονται στο εύηχο των λέξεων.
Γι' αυτό με αηδιάζουν αυτοί που υπόσχονται στους ανωτέρω ηλιθίους ότι θα φορέσουν φίμωτρο στον καπιταλισμό. Ή θα τον μάθουν να νηστεύει.
Γι' αυτό δεν αντέχω όσους ξορκίζουν τη μαυρίλα ρουφώντας εύηχες διατυπώσεις. Είναι μιας μορφής πρέζα απ' την οποία δε γουστάρουν να απεξαρτηθούν.

Γι αυτό ο καπιταλισμός θα αργήσει ακόμα να τα τινάξει. Έχει ακόμα μεγάλα περιθώρια μείωσης του κόστους εργασίας. Κι άφθονα αποθέματα πρέζας που θα χρησιμεύσουν μέχρι να δώσει η τεχνολογία τα τελειωτικά χτυπήματα στην εργασία. Αλλά κι όταν η πρέζα τελειώσει, η τεχνολογία θα έχει αναγάγει την καταστολή σε μια απλούστατη και αναίμακτη υπόθεση.  

Η πορεία προς μια πλήρως ελεγχόμενη γκετοποίηση αργά ή γρήγορα δεν θα είναι αναστρέψιμη. Αλλά ποιος ζητά την ανατροπή του καπιταλισμού και δεν θεωρείται ήδη γραφικός;
 

Επιστολή προς απολίτικους

Επιστολή προς απολίτικους


Επιστολή προς απολίτικους. Προς αυτούς, με άλλα λόγια, που ούτε ξέρουν ούτε απαντούν, προς τους αναποφάσιστους, τους αμήχανους και τους διστακτικούς. Προς όλους αυτούς, τέλος πάντων, που καμώνονται πως δεν ξέρουν, γιατί ο Κλίντον επισκέφθηκε την Ελλάδα. Δεν ξέρουν, γιατί το ΝΑΤΟ ερήμωσε τη Γιουγκοσλαβία, γιατί βάλαμε τα «εθνικά» μας ξίφη στα θηκάρια τους και δεν «αδειάζουμε» τώρα από τις ελληνοτουρκικές χειραψίες στο όνομα μιας δυσερμήνευτης «χαμηλής» πολιτικής.
Γράφω αυτή την επιστολή, για να την απευθύνω σε όλους αυτούς που πιστεύουν πως οι νόμοι γράφονται έτσι, για να υπηρετήσουν το δίκιο, και πως ο υπουργός της Δικαιοσύνης «καταδιώκει» τον «Ριζοσπάστη», για να προασπίσει την ελευθερία της άποψης και τη δημοκρατία του κριτικού λόγου. Σ' αυτούς που πιστεύουν πως το «μετρό» της Αθήνας έγινε για να καμαρώνει η Ελλάδα και να «χαίρεται ο κόσμος», η μεταρρύθμιση του Αρσένη έγινε για να μορφωθούν όλο και περισσότερα παιδιά του ελληνικού λαού, για να κλείσουν τα φροντιστήρια, να ανοίξουν οι πόρτες της ανώτατης εκπαίδευσης και να ανεβεί η ελληνική επιστήμη.
Γράφω αυτή την επιστολή, για να την απευθύνω σ' αυτούς που μπαινοβγαίνουν στα σούπερ μάρκετ κεφάτοι και χαρούμενοι γιατί το λέει και η διαφήμιση, σ' αυτούς που πιστεύουν πως το χρηματιστήριο στήθηκε, για να αβγατίσει το μεροκάματο, να φύγουν τα ράντζα από τα νοσοκομεία, να περισσέψουν τα θρανία στα σχολειά μας και να καθαρίσουν οι θάλασσες από τα σκουπίδια που παράγει άφθονα η ελληνική βιομηχανία, γιατί δεν έχει τι άλλο να παραγάγει. Σ' αυτούς που πιστεύουν πως οι Τούρκοι είναι κακοί και οι Αμερικάνοι καλοί, που πιστεύουν πως η Ελλάδα θα μπει μπροστά κι από πίσω της θα τρέχουν όλοι οι Βαλκάνιοι, οργισμένοι και μη, για να τους δείχνει το δρόμο που πήρε κι αυτή προς τη λαγγεμένη Ευρώπη και τώρα κολυμπάει στην ευμάρεια και δεν προλαβαίνει να μετράει τα χρυσά της κουτάλια, που δε λένε να χωρέσουν στα ευρωπαϊκά της συρτάρια.
Γράφω γι' αυτούς που δε λένε να καταλάβουν σε ποιο κατήφορο οδηγούνε τη χώρα μας οι μεγάλοι της φίλοι υπερπόντιοι και υπερβαλκάνιοι. Ολοι αυτοί που με το παραμύθι της παγκοσμιοποίησης αλυσοδένουν τους λαούς όλης της Γης, όπως έδεναν παλιά τους μαύρους της Αφρικής, για να τους οδηγήσουν σκλάβους στις φυτείες της πλούσιας Αμερικής, ανυπεράσπιστους μέσα στο ορθάνοιχτο στόμα του ρατσισμού και της μισαλλοδοξίας.
Τέλος πάντων, καλή μου συντρόφισσα και ακριβέ μου σύντροφε, γράφω αυτή την επιστολή, για να την απευθύνω προς όλους αυτούς που δε λένε να βάλουν το μυαλό τους να δουλέψει πολιτικά και να δουν καθαρά την αλήθεια που κρύβεται πίσω από τα πράγματα, πίσω από τις ψεύτικες ιστορίες της τηλεόρασης και μέσα από τις δωρικές κολόνες της οδού Σοφοκλέους. Να αρπάξουν από τ' αυτί την κατεργάρα την ΟΝΕ, να την ξαπλώσουν ανάσκελα και να ψάξουν να βρουν τι κρύβεται πίσω από τα αχόρταγα δόντια της. Και τότε είναι που θα καταλάβουν πως ούτε κατάκτηση είναι η ΟΝΕ ούτε προοπτική. Αβεβαιότητα είναι και απειλή, προαναγγελία καθημερινών θανάτων και των νέων μας μόχθων το καταβρόχθισμα.
Εξάλλου, το ομολογούν και οι χαμογελαστοί άρχοντές μας «Χάρη» στις θυσίες του ελληνικού λαού. Ποιος τον ρώτησε όμως αυτόν τον ταλαίπωρο ελληνικό λαό; Ποιος του είπε, στ' αλήθεια πως πρέπει να θυσιαστεί, για να κερδίσει ένα μέλλον γεμάτο θΥΣΙΕΣ;
Για σένα, λοιπόν, τη γράφω αυτή την επιστολή που δε λες να σκεφτείς πολιτικά, για να ακούσεις σωστά τη φωνή της αλήθειας!

"Η φωνή της Αλήθειας", του Γ. Χ. ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗ
Ριζοσπάστης, 13 Φλεβάρη 2000