Βαρδινογιάννηδες - 4. Από την τρομοκρατία στις... προσφορές

Βαρδινογιάννηδες - 4. Από την τρομοκρατία στις... προσφορές

Απο Cogito ergo sum

 

Η δολοφονία τού κοινοτάρχη Γιάννη Κουτσάκη δεν καπρίτσωσε μόνο τους κατοίκους της περιοχής. Καπρίτσωσε και τα αφεντικά τής ΣΕΚΑ, τα οποία, μη έχοντας πια τον ενοχλητικό κοινοτάρχη να μπερδεύεται στα πόδια τους, έδειξαν και πάλι τα δόντια τους. Παρά το ότι η ντόπια κοινωνία βούιζε, φαίνεται ότι ελάχιστα πράγματα έφταναν στους δέκτες των μεγάλων μέσων μαζικής ενημέρωσης. Όμως, δέκα χρόνια μετά την δολοφονία, ο ανταποκριτής της εφημερίδας Ριζοσπάστης Χρίστος Παπαδάκης αποφάσισε να σκαλίσει το πρόβλημα, οι κάτοικοι τόλμησαν να μιλήσουν και η εφημερίδα δημοσίευσε το σχετικό ρεπορτάζ στις 24 Νοεμβρίου 1996, με τίτλο "Ο νόμος του ισχυρού και του χρήματος". Από τις επώνυμες μαρτυρίες εκείνου του ρεπορτάζ, σταχυολογώ:
- Μενέλαος Νικήτας: Κάθε καλοκαίρι που έρχονται από την Αθήνα οι "μεγάλοι" της οικογένειας, οι κάτοικοι και οι επισκέπτες παρεμποδίζονται και δεν τους επιτρέπεται να κάνουν μπάνιο στη μαγευτική παραλία των Καλών Λιμένων. Δεν ξέρω για ποιο λόγο γίνεται αυτό. Αυτοί επικαλούνται ζητήματα ασφαλείας, όμως αυτό που λέμε εμείς είναι ότι αυτή η τρομοκρατία πρέπει να τελειώσει γιατί έχει παρατραβήξει το κακό. Δεν μπορούν σήμερα αυτοί, μετά από τόσα χρόνια, να διώξουν εμάς. Δεν τους εμποδίζουμε, ας μας αφήσουν ήσυχους.
- Μανώλης Λαμπάκης: Το 1972 κατέβηκα εδώ με την οικογένειά μου, για να ξεκουραστούμε και να κάνουμε τα μπάνια μας. Στους Καλούς Λιμένες είχε τότε σπίτι ο γαμπρός μου, αλλά επειδή ήταν μικρό έστησα μια σκηνή για να παίζει μέσα το παιδί μου. Οταν κάποια στιγμή πέρασα έξω από τη ΣΕΚΑ με βλέπει ο Σήφης Βαρδινογιάννης και μου λέει: "Να πας να βγάλεις τη σκηνή από εκεί γιατί εμποδίζει". Του είπα, "καλά", όμως δεν την έβγαλα. Το βράδυ έρχεται και με το πόδι του δίνει μια στη σκηνή και τη χαλάει, με αποτέλεσμα να κινδυνεύσει το παιδί που ήταν μέσα. Ανταλλάξαμε στη συνέχεια πολλές άσχημες κουβέντες. Του είπα, πως "έχω δει γουρούνια στη Γερμανία, αλλά σαν κι εσένα όχι". Άλλο βράδυ έγινε κάποιο περιστατικό με τον Γιάννη Πεδιαδιτάκη, ταξιτζή, που έκανε ένα αγώι κι έπρεπε να περάσει από την περιοχή για να μεταφέρει πελάτες από το Ηράκλειο στην εκκλησία του Αγίου Παύλου. Οι άνθρωποι της εταιρίας είχανε κλείσει το δρόμο και δεν άφηναν το ταξί να περάσει. Επειτα από λογομαχία που είχε με τους μπράβους, ο ταξιτζής κατέβηκε από το αυτοκίνητο. Καθώς πήγε να βγάλει τα κλειδιά, ο Σήφης Βαρδινογιάννης νόμισε ότι θα τραβούσε πιστόλι. Τρέχει γρήγορα, ανοίγει το αυτοκίνητό του, παίρνει την καραμπίνα και σημαδεύει τον Πεδιαδιτάκη. "Αμα είσαι άντρας ρίξε", του λέει ο ταξιτζής. Εγινε μεγάλη φασαρία κείνο το βράδυ.

Βαρδινογιάννηδες - 3. Ο ενοχλητικός κοινοτάρχης

Βαρδινογιάννηδες - 3. Ο ενοχλητικός κοινοτάρχης

Απο Cogito ergo sum

 

Πίσω στην Κρήτη, όλα πάνε πρίμα για τους Βαρδινογιάννηδες. Η μετάβαση από την χούντα στην δημοκρατία έγινε με απόλυτα ομαλό τρόπο και τίποτε δεν διετάρασσε την γαλήνη τους. Βέβαια, στους Καλούς Λιμένες υπήρχαν ακόμη κάποιοι ανυπότακτοι κάτοικοι αλλά αργά ή γρήγορα θα παραδίνονταν κι αυτοί. Δυστυχώς, οι δημοτικές και κοινοτικές εκλογές τού 1978 έκρυβαν μια δυσάρεστη έκπληξη για την οικογένεια. Μια έκπληξη που θα τους αναστάτωνε.
Λίγο ψηλότερα, στον ορεινό όγκο των Αστερουσίων, υπάρχει μια κοινότητα στην οποία ανήκει διοικητικά και ο οικισμός των Καλών Λιμένων, τα Πηγαϊδάκια. Το 1978, λοιπόν, οι πηγαϊδακιώτες είχαν την έμπνευση να εκλέξουν ως κοινοτάρχη έναν νεαρό σοσιαλιστή, τον Γιάννη Κουτσάκη. Στα 26 χρόνια του ο Κουτσάκης εμφορείται από τις σοσιαλιστικές ιδέες της εποχής (μη ξεχνάμε ότι το ΠαΣοΚ του Ανδρέα βρίσκεται σε άνοδο και τα συνθήματά του χαρακτηρίζονται από πολλούς συντηρητικούς ως εξτρεμιστικά) και δεν καταλαβαίνει και πολλά. Με την χαρακτηριστική σε νέους ανθρώπους άγνοια κινδύνου, δεν διστάζει να τα βάλει με τους Βαρδινογιάννηδες.
Πρώτη δουλειά τού νέου κοινοτάρχη είναι να ανοίξει επί τέλους ο δρόμος για τους Καλούς Λιμένες, ο οποίος, όπως είδαμε στο πρώτο σημείωμα αυτής της σειράς, είχε χαραχτεί από το 1962 και οι απαλλοτριώσεις είχαν καταβληθεί μέχρι το 1966 αλλά ποτέ δεν ξεκίνησε η κατασκευή του. Το έργο αρχίζει αλλά σύντομα σταματάει, αφού οι μπουλντόζες πέφτουν πάνω σε συρματοπλέγματα ή σε παρκαρισμένα αυτοκίνητα της ΣΕΚΑ.

Ούτε αυξήσεις, ούτε συμβάσεις, ούτε οργάνωση!

Λυσσάξανε δεξιοί και "αριστεροί" κατά της ...σύμβασης που υπέγραψε η ΓΕΝΟΠ - ΔΕΗ! Σάλος έγινε οδηγώντας τον φιλολαϊκό (κατά το φιλάνθρωπος, φιλόζωος κ.λπ.) Λόρδο της Οικονομίας σερ Βαρουφάκη να δηλώσει ότι έχει πρόβλημα με τις "αυξήσεις" στους εργαζόμενους της ΔΕΗ!
Βγήκε ο αριστερός Φίλης και δήλωσε, χωρίς να ντρέπεται, ότι δεν μπορεί να ζητάν αυξήσεις κάποιοι τη στιγμή που κάποιοι άλλοι πεινάνε. Τόσο ανερυθρίαστα που αναρωτιόμαστε τι διαφορά έχουν τελικά με τους προηγούμενους; Είναι εκπληκτικό το πόσο γρήγορα αυτού του τύπου η "αριστερά", που πάσχιζε επί δεκαετίες να γίνει κυβέρνηση, υιοθετεί πρακτικές και επιχειρήματα της δεξιάς! Του ΠΑΣΟΚ του πήρε 4-5 χρόνια να ξεχάσει ότι ήταν "σοσιαλιστικό". Αυτονών τους πήρε (ούτε) καμιά τριανταριά μέρες να ξεχάσουν ότι ήταν αριστεροί!