Γράφει ο Παναγιώτης Αλωπούδης, νοσηλευτής, πρόεδρος του Συμβουλίου Προσωπικού των RMK νοσοκομείων, Γερμανία
Ένα χρόνο μετά την εμφάνιση της πανδημίας μπορούν να βγουν πολύ βασικά συμπεράσματα για την αντιμετώπισή της σε όλα τα καπιταλιστικά κράτη. Παρά τις επιμέρους διαφορές μεταξύ των καπιταλιστικών κρατών, η αντιμετώπιση της πανδημίας είχε παντού αντιλαϊκό, ταξικό χαρακτήρα.
Η φανερή αδυναμία, η θλιβερή -συνειδητή- κατάσταση των δημόσιων συστημάτων Υγείας στον καπιταλισμό, σε υποδομές, σε αριθμό Μονάδων Εντατικής Θεραπείας, οι τραγικές ελλείψεις σε προσωπικό, τα προβλήματα σε τομείς όπως η προστασία και ασφάλεια των εργαζομένων είναι αποτέλεσμα της αστικής πολιτικής στήριξης της κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου και των μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων στον κλάδο της Υγείας. Τα παραπάνω δείχνουν τον πραγματικό χαρακτήρα και τα όρια του καπιταλιστικού συστήματος, όπου το κέρδος είναι πάνω από τις ζωές. Ενός συστήματος που σαπίζει και που στην ημερήσια διάταξη μπαίνει η ανατροπή του, σήμερα πολύ περισσότερο όσο ποτέ.