ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΥΡΙΛΛΑ • 13 Νοεμβριου 2016

ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ
Από τη δόξα στην απαξίωση

Το κράτος ως νέος ιδιοκτήτης το «καθαρίζει» από τα οικονομικά βαρίδια που δημιούργησε η ιδιωτικοοικονομική του «αίγλη», αφαιρεί βάρη από το εργασιακό κόστος, καταστρώνει μοντέλα ευέλικτης εργασίας και ταυτόχρονα το απαξιώνει. Ποιο θα είναι το επόμενο βήμα;

Δεν έχει περάσει ένας μήνας από την ημέρα όπου κλιμάκιο της Επιθεώρησης Εργασίας επισκέφθηκε το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και διαπίστωσε αυτό που περίπου τις ίδιες ημέρες κατήγγειλε με ανακοίνωσή του και το Σωματείο των εργαζομένων του Μεγάρου, δηλαδή καθυστερήσεις στην καταβολή των μισθών μέχρι και τρεις μήνες.

Οι εργαζόμενοι, οι οποίοι είχαν δεχθεί μειώσεις μισθών πριν ακόμα το Μέγαρο περάσει στην κυριότητα του κράτους το Φεβρουάριο του 2016, οπότε εντάχθηκαν στο Ενιαίο Μισθολόγιο, είναι εκείνοι που σηκώνουν το βάρος και της διάσωσής του και ουσιαστικά «ξεχρεώνουν» ό,τι άφησε πίσω της η ιδιωτική διαχείριση, είναι εκείνοι που καλούνται να θυσιαστούν στο όνομα της μείωσης του κόστους λειτουργίας. Είναι όμως και εκείνοι που θα μπουν στο δοκιμαστικό σωλήνα των «νέων» και «ευέλικτων» εργασιακών σχέσεων και μάλιστα μέσα σε ένα πλαίσιο υποτιθέμενης «συνεννόησης» και «συνεργασίας» με τη Διοίκηση υπό το μότο «όλοι μαζί για να σώσουμε το Μέγαρο».

Στη δικτατορία του κεφαλαίου καμιά υποταγή! Διδασκόμαστε - συνεχίζουμε για την ανατροπή!

Η αφίσα της ΚΝΕ για την 43η επέτειο από την εξέγερση του Πολυτεχνείου

Με τίτλο «Νοέμβρης 1973 - Νοέμβρης 2016: Στη δικτατορία του κεφαλαίου καμιά υποταγή! Διδασκόμαστε - συνεχίζουμε για την ανατροπή!» κυκλοφορεί η 4σέλιδη ανακοίνωση της ΚΝΕ, για την 43η επέτειο του ξεσηκωμού του Πολυτεχνείου.

Ολόκληρη η ανακοίνωση:

«Ο ξεσηκωμός του Πολυτεχνείου, το Νοέμβρη του 1973, αποτελεί πολύτιμη πηγή πείρας για το σημερινό μας αγώνα. Παρά την προσπάθεια της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ να καπηλευτεί τους αγώνες του λαού μας, παρά τις προσπάθειες και των άλλων αστικών δυνάμεων να τον φέρουν στα μέτρα τους, τα διδάγματα του Πολυτεχνείου εμπνέουν τις πρωτοπόρες δυνάμεις του εργατικού και νεολαιίστικου κινήματος.

Ποιοι και γιατί επέβαλαν τη στρατιωτική δικτατορία;

Μετέωρη ζωή

1. Η μαύρη αλήθεια είναι ότι πληθαίνουν οι γραμμές των παραιτημένων πολιτών. Καθήκον μας είναι να αναχαιτίσουμε αυτήν τη λαίλαπα. Αφού πρώτα διέλυσε τις ανθρώπινες σχέσεις, το κεφάλαιο κατάφερε να μας οδηγήσει κατά μόνας στην κατάθλιψη.

 

2. Στατιστικά η κατάθλιψη καλπάζει μαζί με την ανεργία. Και πώς θα γινόταν αλλιώς; Η ιδιοτελής σιωπή των δημοσιογράφων δεν μπορεί να κρύψει την αλήθεια. Αρκεί κάποιος να περπατήσει στο κέντρο της πόλης. Υπάρχουν ζώνες απομόνωσης, ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα, που κατοικούνται από παρίες, με τους οποίους κανείς δεν θέλει να διασταυρώσει ούτε το βλέμμα. Και φυσικά κανείς δεν πλησιάζει κανέναν. Ενας κόσμος ακίνητος, αμίλητος, περιχαρακωμένος σε τρεις δρόμους, που δεν έχει πρόσβαση πουθενά. Οσοι ισχυρίζονται ότι μπορούν να αλλάξουν αυτήν τη συνθήκη μέσα στο πλαίσιο του αστικού κράτους είναι βολεμένοι ή αφελείς. Οι τελευταίοι βρίσκονται σε κατάσταση μόνιμης σύγχυσης ανάμεσα σε αυτά που νιώθουν και σε αυτά που βλέπουν.