Δευτέρα 13 Νοεμβρίου 2023

Η λήθη ως άλλοθι και η ιερότητα της μνήμης

 


Ποιοι έχουν συμφέρον να ξεχάσουμε τα Τέμπη, το Σάμινα, τη Ρικομέξ, τις κρατικές δολοφονίες, την αστυνομική βία, την εξέγερση του Πολυτεχνείου, τα εγκλήματα των βασανιστών της χούντας, την Εθνική Αντίσταση, τα εγκλήματα των ναζί και των ντόπιων συνεργατών τους, ότι ακόμα και στις μεγαλύτερες τραγωδίες κάποιοι βρήκαν την ευκαιρία να πλουτίσουν;

Γράφει ο Νίκος Σουβατζής

Είναι πολύ συχνό φαινόμενο όταν αναφέρουμε σε κάποιον κάτι που έχει πει ή κάνει στο παρελθόν και μας έχει ενοχλήσει να απαντάει ότι δεν το θυμάται, ακόμα και όταν το χρονικό διάστημα που έχει μεσολαβήσει είναι πολύ μικρό. Είναι πολύ βολικό όταν έρχεσαι σε δύσκολη θέση να επικαλείσαι τη λήθη αντί να αναγνωρίσεις το λάθος σου και να ζητήσεις συγγνώμη. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και στον δημόσιο λόγο. Πολλές φορές κάποιοι πολιτικοί όταν έρχονται στην επιφάνεια δηλώσεις και κείμενά τους απ’ το παρελθόν που έρχονται σε αντίθεση με τον σημερινό τους λόγο και τις σημερινές τους πράξεις, δηλώνουν ότι δεν θυμούνται τις επίμαχες δηλώσεις γιατί έχουν γίνει πολύ παλιά. Εξάλλου είναι κυρίαρχη η αντίληψη ότι κάτι που έγινε πριν από χρόνια δεν έχει πια καμία σημασία, ότι κάτι που γίνεται τώρα σε μερικά χρόνια δεν θα το θυμάται κανείς και ότι ένα γεγονός του παρελθόντος ανήκει αποκλειστικά εκεί. Αυτή την αντίληψη απηχεί η λαϊκή έκφραση «Περασμένα ξεχασμένα».

Της εικόνας το πετσί

 

Να γελάσω ή να κλάψω δεν ξέρω. Μόνο να εξοργιστώ μπορώ, ανήκοντας σ' ένα επάγγελμα με πολλούς νεκρούς, που όμως δεν μετράνε, και πολύ περισσότερους σε διατεταγμένη υπηρεσία, που όμως μετράνε είτε ακούσια εκβιαζόμενοι, είτε εκούσια επ' ανταλλάγματι. Σαράντα έναν νεκρούς δημοσιογράφους μετράμε έως τώρα στη Γάζα. Και στο παιχνίδι της Μέσης Ανατολής, όπου το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο ρέουν αναμεμειγμένα με αίμα, η φρίκη η σημερινή, σε ό,τι αφορά την εικόνα της, κανείς δεν θυμάται ότι άρχισε με έναν δημοσιογράφο (Κασόγκι). Πριν από μερικά χρόνια μπήκε στο σαουδαραβικό προξενείο της Ινσταμπουλ, βασανίστηκε, τεμαχίστηκε, περάστηκε από μηχανή και βγήκε ως κιμάς στους υπονόμους της Πόλης...

Η προπαγάνδα, η εικόνα, οι ψεύτικες και «πειραγμένες» ειδήσεις, οι ομαδικές «ενημερώσεις» (pool), απ' τον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας έως σήμερα έχουν αλλάξει επίπεδο. Και σ' αυτό ακριβώς το επίπεδο οι γενιές οι μετά από μένα, οι μεγαλωμένες με την κουλτούρα του Facebook και του TikTok, αδυνατούν κυριολεκτικά να αντιληφθούν πληροφοριακές ιστορικές διαφθορικές της κρίσης και της σκέψης παγίδες, καθώς συνθλίβονται από ριπές στιγμιαίων ή σύντομων κραυγαλέων εντυπώσεων.

Ο “διανοούμενος” Τάκης Θεοδωρόπουλος, τα εγκλήματα και τα “τελώνια”

 

Γύρα στ’ Όρνιο ένα σωρό τελώνια, μικρά κι αστεία, (οι διανοούμενοι) κωλοπηδούνε ξεφωνίζοντας με τις στριγκές φωνές τους σα γλάροι, για να κάνουνε τον Αφέντη τους να γελάσει και να κοιμηθεί με βαθιά ρουχαλητά.

 

 

Υπάρχει η εκδοχή του γελοίου ανθρώπου που γίνεται ακόμα πιο γελοίος όταν κάνει τον έξυπνο. Υπάρχει, όμως, και η λογική του γελοίου ως η άλλη όψη του επικίνδυνου. 

Ο αστραφτερά πνευματώδης κύριος Τάκης Θεοδωρόπουλος, ο οποίος αρθρογραφεί στην «Καθημερινή»  έχει μια αγωνία, την οποία μοιράζεται, εκπροσωπόντας το επιτελείο των “άριστων” της εφημερίδας που φιλοξενεί τα πονήματά του.  Να απαντήσει στο ερώτημα: Εγκλήματα πολέμου; 

Αναρωτιέται, δηλαδή, αυτός ο φωστήρας του ορθολογισμού και του ευρωπαϊκού φιλελευθερισμού, αν οι 11.000 νεκροί στην Παλαιστίνη, τα 4.500 σφαγιασμένα παιδιά και τα νεογέννητα που πεθαίνουν στις θερμοκοιτίδες είναι έγκλημα πολέμου ή “νόμιμη άμυνα”…

Αν οι κραυγές των αμάχων, οι ομαδικοί τάφοι, τα ουρλιαχτά των παιδιών και τα χειρουργεία στο πάτωμα χωρίς αναισθητικό είναι … έγκλημα πολέμου. Διότι, στο μυαλό του “διανοούμενου” μπορεί να είναι και κάτι άλλο, εκτός από κτηνωδία!

Τι είναι πραγματικά σήμερα ένα κιμπούτς στο Ισραήλ; Πίσω από τη στερεοτυπική εικόνα των φιλήσυχων αγροτικών κοινοτήτων

 

Σύμφωνα με το αφήγημα που προώθησε το κράτος του Ισραήλ μέσω της πολυπλόκαμης προπαγανδιστικής μηχανής του, η επίθεση στις 7 Οκτώβρη έγινε για να υπάρξει ο μεγαλύτερος δυνατόν αριθμός αμάχων και γι' αυτό η «Χαμάς» επέλεξε τα κιμπούτς, όπου ζουν εκατοντάδες ισραηλινές οικογένειες.

Τα κιμπούτς παρουσιάζονται περίπου ως γραφικές και φιλήσυχες αγροτικές κοινότητες, όπου οι Παλαιστίνιοι εισέβαλαν βίαια και εκτέλεσαν εν ψυχρώ πολλούς από τους κατοίκους τους. Τα Μέσα Ενημέρωσης στάθηκαν ιδιαίτερα σ' αυτές τις επιθέσεις και για πολύ καιρό απέκρυπταν κρίσιμα στοιχεία, ενώ κατασκεύαζαν και διοχέτευαν άλλα.

Για παράδειγμα, εικόνες με πτώματα και κατεστραμμένα σπίτια σε κιμπούτς είδαμε πολλές μέρες μετά τις 7 Οκτώβρη κι ενώ ο ισραηλινός στρατός είχε όλο τον χρόνο να φτιάξει το αφήγημά του.

Λίγο αργότερα αποκαλυπτόταν ότι στα κιμπούτς δόθηκαν μάχες με ένοπλους Ισραηλινούς - κατοίκους των κοινοτήτων και με στρατιώτες που κατέφτασαν από γειτονικά στρατόπεδα. Μάθαμε ότι στο ένα από τα δύο κιμπούτς που έγιναν παρανάλωμα του πυρός είχαν εγκλωβιστεί Παλαιστίνιοι μαχητές μαζί με ομήρους και προκειμένου να απαλλαγούν απ' αυτούς, οι ισραηλινές Ενοπλες Δυνάμεις τούς εκτέλεσαν εν ψυχρώ με βλήματα από τανκ και ελικόπτερα.

ΙΣΡΑΗΛΙΝΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ - ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ Μπαράζ απαγορεύσεων και καταστολής των διαδηλώσεων που δυναμώνουν μέσα στη χώρα

 

Παρέμβαση της Ευρωκοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ για τις συλλήψεις και τις κυρώσεις σε βάρος όποιου διεκδικεί να σταματήσει η σφαγή

 

Από αντιπολεμικές κινητοποιήσεις στο Ισραήλ
Από αντιπολεμικές κινητοποιήσεις στο Ισραήλ
Την απαγόρευση συμμετοχής του Ofer Cassif στις συνεδριάσεις του Κοινοβουλίου του Ισραήλ και τις συλλήψεις Αραβοϊσραηλινών πολιτών καταγγέλλει η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ με Ερώτηση που κατέθεσε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Λευτέρης Νικολάου - Αλαβάνος.

Θυμίζουμε ότι η «Επιτροπή Δεοντολογίας» του ισραηλινού Κοινοβουλίου (Κνέσετ) αποφάσισε να απαγορεύσει στον βουλευτή του «Δημοκρατικού Μετώπου για την Ειρήνη και την Ισότητα» (Hadash) και μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚ Ισραήλ, Ofer Cassif, να συμμετέχει στις συνεδριάσεις της Ολομέλειας και των Κοινοβουλευτικών Επιτροπών για 45 μέρες λόγω της δημόσιας τοποθέτησής του υπέρ του άμεσου τερματισμού του πολέμου στην Παλαιστίνη, όπως άλλωστε διατρανώνουν και εκατομμύρια άνθρωποι σε διαδηλώσεις και διαμαρτυρίες σε όλη την υφήλιο.

Σε μια περαιτέρω κλιμάκωση, η ισραηλινή αστυνομία προσήγαγε τον πρώην βουλευτή Mohammad Barakeh, στέλεχος του ΚΚ Ισραήλ και πρόεδρο της Ανώτατης Επιτροπής Παρακολούθησης των Ζητημάτων των Αράβων Πολιτών του Ισραήλ, καθώς και άλλα μέλη της Επιτροπής για τη συμμετοχή τους σε ειρηνική διαμαρτυρία στη Ναζαρέτ.