Πόρισμα - «δαγκάνα» για τις φοιτητικές διεκδικήσεις

Η συνειδητή προσπάθεια να μπερδευτούν οι διεκδικήσεις που προβάλλουν συλλογικά και οργανωμένα φοιτητές και σπουδαστές, με ζητήματα «παραβατικών συμπεριφορών», βρίσκεται στον πυρήνα του πορίσματος της επιτροπής για «τη μελέτη ζητημάτων της ακαδημαϊκής ελευθερίας και ειρήνης» του υπουργείου Παιδείας, που καλλιεργεί το υπόβαθρο για ένταση της καταστολής και παραπέρα ποινικοποίηση των αγώνων στα πανεπιστήμια. Το γνωστό ως «πόρισμα της επιτροπής Παρασκευόπουλου» δόθηκε στη δημοσιότητα την προηγούμενη βδομάδα και διακρίνει τρεις «μεγάλες κατηγορίες προβλημάτων»: Τις «παραβατικές συμπεριφορές», τη διακίνηση ναρκωτικών και «τις καταλήψεις εκείνες που προκαλούν σοβαρά λειτουργικά προβλήματα στις ακαδημαϊκές λειτουργίες». Με την παραπάνω διατύπωση, η επιτροπή βάζει κάτω από τον ίδιο τίτλο τις διεκδικήσεις των φοιτητών - σπουδαστών με ζητήματα που και οι ίδιοι έχουν αναδείξει και διεκδικούν λύσεις, δίνοντας ένα στίγμα της αντιδραστικής λογικής που διαπνέει το πόρισμα.

 

* * *

 

Αποκαλυπτική είναι η γλώσσα που χρησιμοποιεί η επιτροπή. Μεταξύ άλλων, στο κεφάλαιο για τις καταλήψεις, γίνεται λόγος για «εγκλήματα κυρίως χαμηλής ποινικής απαξίας, που σχετίζονται με τη συγκυρία και τα προβλήματα στο πανεπιστήμιο και διαπράττονται από φοιτητές ή ομάδες φοιτητών».

Διαφορά

«Ανεμομαζώματα - διαολοσκορπίσματα», λέει ο λαός μας, και η έκφραση αυτή ταιριάζει γάντι σε πολλά απ' όσα βλέπουμε το τελευταίο διάστημα στο αστικό πολιτικό σκηνικό. Εκεί όπου, ενόψει των εκλογικών αναμετρήσεων και της προσπάθειας να συντεθούν τα επόμενα σχήματα αστικής διαχείρισης, βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη η επιχείρηση «ξεπουπουλιάσματος» - από ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ - σχημάτων όπως η Ενωση Κεντρώων, οι συγκυβερνώντες ΑΝΕΛ, πιο πριν το Ποτάμι και πάει λέγοντας. Αξίζει πάντως να θυμηθεί κανείς το πώς όλα αυτά τα «εξαπτέρυγα» των σημερινών και αυριανών κυβερνήσεων εμφανίζονται κάθε φορά με το μανδύα του «νέου» και «φρέσκου», ενίοτε και του... δικαιωμένου, που αξίζει τάχα μια ευκαιρία, πριν επιβεβαιωθεί ότι δεν είναι τίποτα περισσότερο από χρήσιμες εφεδρείες του συστήματος και προσωρινοί «υποδοχείς» της λαϊκής δυσαρέσκειας, που καταλήγουν πάλι σαν ρυάκια στις γνώριμες όχθες του διπολισμού, για τον εγκλωβισμό του λαού. Η πείρα αυτή χρειάζεται να αξιοποιηθεί από το λαό, για να αχρηστεύσει και τις νέες παγίδες που στήνονται. Την πραγματική διαφορά δεν μπορεί να την κάνει το ανακάτεμα της άθλιας σούπας του αστικού πολιτικού συστήματος. Τη διαφορά μπορεί να την κάνει μόνο η ενίσχυση του ΚΚΕ παντού, ο οργανωμένος αγώνας του λαού.

Αντιλαϊκό σφαγείο με δραστικές περικοπές και ενίσχυση της φοροληστείας

Η πλήρης ενσωμάτωση των αντιλαϊκών μέτρων δημοσιονομικού χαρακτήρα και των τριών μνημονίων αλλά και η παραπέρα απογείωση των λεγόμενων πρωτογενών πλεονασμάτων αποτελούν τους κεντρικούς άξονες του προσχεδίου κρατικού προϋπολογισμού για το 2019 που θα κατατεθεί στη Βουλή την ερχόμενη Δευτέρα. Την ίδια ώρα, εν αναμονή και της έκθεσης που προετοιμάζει η πλευρά της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, τα παζάρια συνεχίζονται γύρω από το ζήτημα της ψηφισμένης περαιτέρω περικοπής των συντάξεων, σε συνδυασμό βέβαια και με τη λεγόμενη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος.

 «Ενα το κρατούμενο» είναι η απογείωση των «πρωτογενών πλεονασμάτων». Σύμφωνα με το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής, οι αντιλαϊκοί στόχοι, από 6,5 δισ. ευρώ για το 2018, «απογειώνονται» ως εξής: 7,5 δισ. για το 2019, 8,18 δισ. για το 2020, 9,26 δισ. για το 2021 και 11 δισ. ευρώ για το 2022. Στη διάρκεια της επόμενης 4ετίας διογκώνονται κατά 4,5 δισ. ή πάνω από 1 δισ. κατά μέσο όρο σε ετήσια βάση. Με βάση τα παραπάνω, τα «πρωτογενή πλεονάσματα» στην προσεχή 4ετία προβλέπεται να διογκωθούν σε ποσοστό 60,7%, καθ' υπέρβαση ακόμη και αυτών των αντιλαϊκών στόχων.

Επικίνδυνος εφησυχασμός

 

Από τη συνάντηση Τσίπρα - Ερντογάν στις 25 Σεπτέμβρη

Ένα επικίνδυνο κλίμα εφησυχασμού συντηρεί η κυβέρνηση για την εξέλιξη των ελληνοτουρκικών σχέσεων, μετά και τη συνάντηση του Έλληνα πρωθυπουργού με τον Πρόεδρο της Τουρκίας, στο περιθώριο της Συνόδου του ΟΗΕ.

Κυβερνητικές πηγές μιλούσαν χτες για «ήρεμα νερά» και για συνάντηση «σε πολύ καλύτερο κλίμα» από αυτήν του περασμένου Ιούλη στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ, αλλά και για «θετικές προοπτικές» που ανοίγονται στις σχέσεις των δύο χωρών.

Η πραγματικότητα που δεν μπορεί να κρυφτεί είναι ότι οι πάγιες διεκδικήσεις της τουρκικής αστικής τάξης, σε βάρος κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, η αμφισβήτηση συνόρων είναι εδώ και πάνε χέρι χέρι με την κλιμάκωση της τουρκικής επιθετικότητας.