|
Δρέσδη 1933. Οι ναζιστές βάζουν στην κρεμάλα κομμουνιστικά σύμβολα |
Το θέμα
«Δημοκρατία της Βαϊμάρης» έχει γίνει προσφιλές θέμα αρθρογραφίας στον αστικό
Τύπο. Συνδέεται με την προπαγάνδα των άκρων που τάχα βάζουν σε κίνδυνο τη
«δημοκρατία» και έτσι συνδέουν «τα άκρα» με «το τέλος της Δημοκρατίας της
Βαϊμάρης». Λένε περίπου το εξής: «Τα κόμματα των άκρων εκτινάζονται σε επίπεδα
πρωτόγνωρα. Αυτό μοιάζει πολύ με το τέλος της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης».
Υπάρχει και
η άλλη εκδοχή της ίδιας προπαγάνδας. Η ταύτιση της δράσης διαφόρων ομάδων
προβοκατόρων, παρακρατικών, εθνικιστών, ακροδεξιών, με τη δράση του εργατικού
κινήματος. Για παράδειγμα, περίσσεψε η προβολή για τα επεισόδια στην παρέλαση
της Ρόδου, από ομάδες εθνικιστών, ακροδεξιών. Σε αστικό τηλεοπτικό κανάλι με
αφορμή αυτό άνοιξε συζήτηση δημοσιογράφου και αστού πολιτικού για τα λίγα άτομα
που κλείνουν λιμάνια, βάζουν πανό στην Ακρόπολη, δημιουργούν εικόνες βίας,
ταυτίζοντας τη δράση των ακροδεξιών στοιχείων στην παρέλαση της Ρόδου με τη
δράση του ταξικού εργατικού κινήματος, του ΠΑΜΕ, αλλά και του ΚΚΕ συνεχίζοντας
την επικίνδυνη προπαγάνδα των κινδύνων από «τα άκρα». Ταυτίζοντας, δηλαδή, την
οργανωμένη ταξική εργατική δράση κόντρα στον καθολικό πόλεμο του κεφαλαίου και
των κυβερνήσεών του, των κομμάτων του στην εργατική τάξη, στα φτωχά λαϊκά
στρώματα, στις κατακτήσεις και τα δικαιώματά τους, στο αναφαίρετο δικαίωμα ως
παραγωγών του πλούτου που τους τον κλέβουν οι καπιταλιστές, να ζουν οι
οικογένειές τους καλύπτοντας όλες τις σύγχρονες ανάγκες τους, με τη δράση
ομάδων και μηχανισμών που στοχεύουν στην υπονόμευση, στο τσάκισμα του
οργανωμένου εργατικού, λαϊκού κινήματος, της αντιμονοπωλιακής
αντικαπιταλιστικής πάλης.