Ο «χειρότερος» δήμαρχος που πέρασε ποτέ από την Πάτρα

 

 

Στην τελευταία συνεδρίαση Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Πατρέων, πέντε δημοτικές παρατάξεις που πρόσκεινται σε ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, ΝΔ αποχώρησαν καταγγέλλοντας τον Δήμαρχο για απαξιωτική και αντιδημοκρατική συμπεριφορά, ενώ τον χαρακτήρισαν ψεύτη και λαϊκιστή.

Αυτό δεν είναι είδηση, αφού οι συγκεκριμένες παρατάξεις εδώ και καιρό έχουν συνασπισθεί και λειτουργούν ως μία, απέναντι στην Δημοτική Αρχή.

Η αποχώρηση των δημοτικών παρατάξεων και η επίθεση στον Δήμαρχο δεν ήταν ένα μεμονωμένο περιστατικό, αφού τις προηγούμενες μέρες αλλά και αμέσως μετά, υπήρξαν πολλά δημοσιεύματα από στελέχη δημοτικών παρατάξεων και δημοσιογράφους με στόχο τον Δήμαρχο.

Ήταν μάλιστα τέτοιος ο συντονισμός τους που ο καθένας θα μπορούσε να αναρωτηθεί: ούτε συνεννοημένοι να ήταν!  Ή μήπως ήταν;…

Τα συγκεκριμένα δημοσιεύματα, που είτε αφορούν τον ίδιο τον Δήμαρχο είτε τη Δημοτική αρχή και την πολιτική της, καταλήγουν ότι ο Κ. Πελετίδης είναι αυταρχικός, αντιδημοκρατικός, ψεύτης, διπρόσωπος, λαϊκιστής, «μια από τα ίδια», ενώ τα διάφορα σχόλια συμπληρώνουν ότι είναι ο χειρότερος δήμαρχος που πέρασε από την Πάτρα.

«Διαβολικά» σχέδια

«Ντροπή». Αυτός είναι πηχυαίος τίτλος της «Αυγής» για τις εξελίξεις στο συριακό Αφρίν, την εισβολή και την κατοχή από τον τουρκικό στρατό. Και στο κύριο άρθρο της εφημερίδας, η «ντροπή» χρεώνεται στη «διεθνή κοινότητα», στις «υπερδυνάμεις», στους «ισχυρούς» όπως η «Ευρώπη», ο ΟΗΕ και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, που αποδεικνύονται «ανύπαρκτοι»...

 

 Στην πραγματικότητα, όμως, οι «οργανισμοί» αυτοί μόνο «ανύπαρκτοι» δεν είναι. Αντίθετα, η ύπαρξή τους, οι ανταγωνισμοί, τα σχέδια, η εμπλοκή και τα παζάρια τους έφεραν σε αυτήν την κατάσταση όχι μόνο το Αφρίν, αλλά ολόκληρη τη Μέση Ανατολή και τη γύρω περιοχή. Αλήθεια, όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ και η κυβέρνηση δεν είναι εκείνοι που νυχθημερόν «πιπιλάνε την καραμέλα» για το πόσο στιβαρή, ασφαλής και σταθερή είναι η ομπρέλα του ΝΑΤΟ για την περιοχή μας; Πού χάθηκε άραγε αυτή η «ασφάλεια» και η «σταθερότητα» στα βόρεια της Συρίας; Ποιον να πιστέψουμε; Τον ΣΥΡΙΖΑ και την κυβέρνηση, όταν χαρακτηρίζει τους «διεθνείς οργανισμούς» όπως το ΝΑΤΟ «εγγυητές της σταθερότητας», για να δικαιολογήσει και τη δική της εμπλοκή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια, ή όταν τους χρεώνει την «ντροπή» στο Αφρίν; Ας ρωτήσουν και τον πρωθυπουργό, μήπως πάρουν καμιά «σοβαρή εξήγηση» για τη στάση των «μεγάλων δυνάμεων» στην περίπτωση της Συρίας και ειδικότερα του Αφρίν. Μπορεί να είναι κάποιο «διαβολικό σχέδιο», που τελικά γίνεται για... καλό, όπως είχε χαρακτηρίσει ο Τσίπρας την πολιτική Τραμπ.

«Πυλώνες» ενσωμάτωσης

Το χιλιοπαιγμένο παιχνίδι της «καλής» και «προοδευτικής» σοσιαλδημοκρατίας, που θα βάλει φρένο στο «νεοφιλελευθερισμό» και τον «ακροδεξιό λαϊκισμό», ξαναστήθηκε τις προηγούμενες μέρες με αφορμή τη διήμερη συνάντηση ξεφωνημένων σοσιαλδημοκρατών, «πράσινων», εργοδοτικών συνδικαλιστών κ.ο.κ. απ' όλη την Ευρώπη, την οποία φιλοξένησε ο ΣΥΡΙΖΑ στην Αθήνα, στο κατ' ευφημισμόν «Προοδευτικό Φόρουμ».

Αρκεί, βέβαια, μια ματιά στους «τέσσερις πυλώνες» που θα στηριχθεί το εγχείρημα της συμπόρευσης των δυνάμεων αυτών, για να φανεί ότι το πραγματικό ζητούμενο στις διεργασίες όπου πρωτοστατεί ο ΣΥΡΙΖΑ, πατάει «γερά» στις σύγχρονες ανάγκες του κεφαλαίου. Από τη θωράκιση της καπιταλιστικής κερδοφορίας έως τις «προσαρμογές» στην ιμπεριαλιστική ένωση της ΕΕ. Και από το «φρεσκάρισμα» της σάπιας σοσιαλδημοκρατίας ως δύναμης ενσωμάτωσης μέχρι τα παραμύθια περί «νέων κοινωνικών συμβολαίων», ώστε να αποσπάται η λαϊκή συναίνεση ή έστω ανοχή στην πολιτική υπέρ του κεφαλαίου, αυτή είναι η «σταθερά».

ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

 

Ανακοίνωση για την Παγκόσμια Μέρα Κατά του Ρατσισμού

 

 

Φωτ. αρχείου

Το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση για τη σημερινή Παγκόσμια Μέρα Κατά του Ρατσισμού:

 «Με αφορμή την Παγκόσμια Μέρα Κατά του Ρατσισμού, το ΚΚΕ εκφράζει την αλληλεγγύη του στα θύματα των ρατσιστικών επιθέσεων και των διακρίσεων.

Απευθύνει κάλεσμα συμπόρευσης και κοινού αγώνα των Ελλήνων εργαζομένων με τους πρόσφυγες και μετανάστες εργάτες, ενάντια στον κοινό ταξικό αντίπαλο, το κεφάλαιο, τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, τις αστικές κυβερνήσεις που τσακίζουν δικαιώματα και ζωές την περίοδο της ιμπεριαλιστικής "ειρήνης" και ρίχνουν τους λαούς στα "σφαγεία" των ιμπεριαλιστικών πολέμων, όταν οι ανταγωνισμοί τους δεν μπορούν να λυθούν αλλιώς. Αυτοί ευθύνονται για τα εκατομμύρια των ξεριζωμένων και για τους νεκρούς πρόσφυγες και μετανάστες στα σύνορα, όπως οι 16 που έχασαν τη ζωή τους, πριν λίγες μέρες, στο Αγαθονήσι.