Το «πλαίσιο»

«Κανένας ποτέ δεν μιλούσε για τις διερευνητικές επαφές Ελλάδας - Τουρκίας. Πέρασαν 60 γύροι και δεν ασχοληθήκαμε. Αλλά από εδώ και πέρα, θα υπάρχει τεράστιο ενδιαφέρον...». Κάτι τέτοιοι σχολιασμοί γίνονται στα ΜΜΕ σχετικά με τα εν εξελίξει παζάρια Ελλάδας - Τουρκίας και προετοιμάζουν για ένα «εξάμηνο με εξελίξεις»... Στα παραπάνω προστίθενται οι καθησυχαστικοί «αστερίσκοι», αφού, όπως λέγεται, «δεν πρόκειται για διαπραγματεύσεις, δεν τηρούνται πρακτικά και δεν προκύπτει κάτι δεσμευτικό από τις επαφές»... Πώς εξηγείται όμως το «τεράστιο ενδιαφέρον» για κάτι που «δεν δεσμεύει καμία πλευρά»; Μα από το γεγονός ότι το «πλαίσιο» των «επαφών» έχει τεθεί προ πολλού και φέρει την ευρωΝΑΤΟική σφραγίδα, δηλαδή το «σπρώξιμο» για να προχωρήσει άλλη μια διευθέτηση στην περιοχή. Το «αυξημένο ενδιαφέρον» είναι ταυτόχρονα μέρος της εντατικής προετοιμασίας που γίνεται για να αποδεχτεί ο λαός επικίνδυνους συμβιβασμούς και «λύσεις» που θίγουν τα κυριαρχικά δικαιώματα και προωθούν τη συνεκμετάλλευση. Επομένως, πράγματι, ο 61ος γύρος δεν είναι όπως οι προηγούμενοι. Κι αυτό που έχει αλλάξει δεν είναι απλά η ένταση της τουρκικής προκλητικότητας, με τις «πλάτες» των «συμμάχων» σε ΕΕ και ΝΑΤΟ. Κυρίως είναι η «νέα φάση» των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών, τα επενδυτικά σχέδια των ενεργειακών κολοσσών, η απαίτηση για «θωράκιση της ΝΑΤΟικής συνοχής» απέναντι στους ανταγωνιστές Κίνα και Ρωσία. Αυτά βάζουν το «πλαίσιο», έναν πραγματικό «στενό κορσέ» για όλους τους λαούς της περιοχής, που προσθέτει περισσότερο «λάδι στη φωτιά»...

Ελπιδοφόρος αγώνας

 

 

Μια πρώτη μαζική και δυναμική απάντηση πήραν την περασμένη Πέμπτη τα σχέδια της κυβέρνησης, με τα πανεκπαιδευτικά συλλαλητήρια στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις, με αίτημα να μην κατατεθεί το νομοσχέδιο Κεραμέως - Χρυσοχοΐδη, να ανοίξουν τώρα οι σχολές με όλα τα μέτρα προστασίας από τον κορονοϊό, να θωρακιστούν τα σχολεία από την πανδημία, όπως διεκδικούν γονείς, εκπαιδευτικοί και μαθητές. Αυτήν τη βδομάδα οι κινητοποιήσεις στην Εκπαίδευση κλιμακώνονται και έπεται συνέχεια...

Εδώ και ένα χρόνο τα πανεπιστήμια δεν έχουν ανοίξει ούτε μια μέρα για τους φοιτητές, συνεχίζουν όμως να προωθούν τις επιχειρηματικές τους δράσεις.

Το ποτήρι ξεχείλισε με το νομοσχέδιο που βάζει νέους φραγμούς στις σπουδές, εντείνει την κατηγοριοποίηση των πανεπιστημίων, ενισχύει το χαρακτήρα του Λυκείου ως ανταγωνιστικού εξεταστικού κέντρου και εντείνει την καταστολή.

Κι έγινε ο γύψος συνήθειά μας… – Απαγόρευση συναθροίσεων άνω των 100 αποφάσισε η κυβέρνηση

 

26-01-2021

Μετά το Πολυτεχνείο και την 6η Δεκέμβρη, τρίτωσε “το καλό” της απαγόρευσης. Το μπαλάκι είναι στην πλευρά του κινήματος, για να σπάσει στην πράξη την άθλια, αυταρχική απαγόρευση.

Κατιούσα

Οι ειδικοί λένε μην κινείστε. Οι ειδικοί λένε μη διαδηλώνετε. Οι ειδικοί λένε μην ανασαίνετε.

Μόνο που η κυβέρνηση έχει αποδείξει ότι θεωρεί ως ειδικό την αστυνομία και αυτή είναι η “λύση” της για κάθε πρόβλημα στην πανδημία κι όχι μόνο.

Τι κι αν ο Βατόπουλος -μέλος της Επιτροπής Λοιμωξιολόγων- αρνήθηκε πως υπάρχει σχετική εισήγηση των ειδικών για την απαγόρευση συναθροίσεων… Τι κι αν ο μεγαλύτερος συνωστισμός παρατηρείται έξω από αλυσίδες, με ουρές δεκάδων μέτρων…

Τα εμβόλια, οι καθυστερήσεις και οι ανταγωνισμοί

 

Σε αντίθεση με τις προσδοκίες που καλλιεργούσαν οι κυβερνήσεις στην Ελλάδα και στα άλλα κράτη - μέλη της ΕΕ ότι με την έναρξη των εμβολιασμών έρχεται το τέλος της πανδημίας, τα πράγματα φαίνεται ότι περιπλέκονται ολοένα και περισσότερο. Κι αυτό γιατί ο καπιταλιστικός ανταγωνισμός, το κυνήγι του κέρδους, οι γεωπολιτικές αντιθέσεις και ό,τι άλλο χαρακτηρίζει αυτό το σάπιο σύστημα, μετατρέπουν σε «θρίλερ» τον αναγκαίο για το λαό εμβολιασμό. Αυτό φανερώνουν η μεγάλη καθυστέρηση στην παράδοση των εμβολίων από τις φαρμακευτικές, οι κόντρες για τους όρους των συμβολαίων που παραμένουν επτασφράγιστο μυστικό, τα εμπόδια που βάζει η ΕΕ για την αναζήτηση εμβολίων από άλλες πηγές, πλην αυτών που η ίδια έχει συμφωνήσει, αλλά και η συζήτηση για τη «γεωπολιτική αξία» του εμβολίου, ή την αντιμετώπιση του «εμβολιαστικού εθνικισμού». Ενα ακόμα επίτευγμα της επιστήμης, αναγκαίο για την αντιμετώπιση της πανδημίας, γίνεται πεδίο σφοδρών ανταγωνισμών, με μεγάλες καθυστερήσεις στην παραγωγή και τη διανομή, τις οποίες πληρώνουν οι λαοί. Οπως ακριβώς πλήρωσαν τα προηγούμενα χρόνια τις καθυστερήσεις στην έρευνα για την εμβολιαστική αντιμετώπιση των κορονοϊών, επειδή τα προσδοκώμενα κέρδη δεν ήταν τότε ικανοποιητικά για τις φαρμακευτικές.