Ενταγμένη στους αντιλαϊκούς στόχους και τους κανόνες της ανάπτυξης για το κεφάλαιο
|
Ζητήματα
όπως αυτό της Υγείας, που είναι άλυτα στη σύγχρονη καπιταλιστική Ελλάδα
και όχι μόνο, λύθηκαν ή άρχισαν να λύνονται στο σοσιαλισμό πριν από 90
χρόνια
|
Το τελευταίο διάστημα είναι
στην επικαιρότητα άλλη μια μεταρρύθμιση της κυβέρνησης που αφορά τη
δημόσια Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (ΠΦΥ) και πιο συγκεκριμένα την
πορεία της υλοποίησης του σχεδίου για τη δημιουργία των Τοπικών Μονάδων
Υγείας (ΤΟΜΥ), με τους οικογενειακούς γιατρούς (παθολόγους, γενικούς
γιατρούς, παιδίατρους) για τον ενήλικο και τον βρεφικό - παιδικό
πληθυσμό.
Από την αρχή που νομοθετήθηκε το μέτρο αυτό, η μεν
κυβέρνηση του προσέδωσε «επαναστατικό» χαρακτήρα, διότι έρχεται να
καλύψει ένα «έλλειμμα» που υπήρχε στο Δημόσιο Σύστημα Υγείας, η δε
«αντιπολίτευση» προβάλλει την «προχειρότητα», τη «βιασύνη» και τον
ανεπαρκή σχεδιασμό της κυβέρνησης για την υλοποίησή του. Ορισμένοι
φτάνουν στο σημείο να την κατηγορούν για την προώθηση ενός «σοβιετικού»
μοντέλου στην ΠΦΥ.
Αλλοι αξιοποιούν το γεγονός ότι από τις 239
ΤΟΜΥ, που ήταν ο σχεδιασμός της κυβέρνησης, έχουν συγκροτηθεί μόνο οι
101, άλλοι αξιοποιούν ότι υπάρχουν δήμοι και περιοχές όπου δεν υπάρχουν
καθόλου οικογενειακοί γιατροί και άλλοι προσθέτουν ότι με τον τρόπο που
εφαρμόζεται το μέτρο, καταργείται για τους ασθενείς η «ελευθερία
επιλογής του γιατρού της αρεσκείας τους».
Η αλήθεια είναι ότι
διαχρονικά - απ' όλες τις αστικές κυβερνήσεις - υπήρξαν μεταρρυθμίσεις
στο δημόσιο σύστημα Υγείας. Αυτό είναι αντικειμενικό, διότι ένα σύστημα
Υγείας, ανεξαρτήτως κοινωνικού - οικονομικού συστήματος, δεν μπορεί να
μένει «ακίνητο». Αλλάζουν οι ανάγκες, εμφανίζονται νέες, οι οποίες
απαιτούν τις αντίστοιχες προσαρμογές.
Οσο αυτό το γεγονός είναι
αντικειμενικό, άλλο τόσο είναι αντικειμενικό οι μεταρρυθμίσεις να
καθορίζονται από το χαρακτήρα της ανάπτυξης. Αν δηλαδή αυτή υπηρετεί τις
κοινωνικές - λαϊκές ανάγκες ή την ανταγωνιστικότητα και τη μέγιστη
κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων, όπως συμβαίνει σήμερα στον
καπιταλισμό. Μεταρρυθμίσεις «ουδέτερες» δεν υπάρχουν.