Χιόνι θα υπάρχει πάντα! Αν κάτι πρέπει και μπορεί να σταματήσει είναι οι σκηνές και το σύστημα που τις φέρνει

09-01-2019

Δε φταίει το χιόνι, ούτε τα παιδιά που πάντα θα χαίρονται, ούτε το ζαβό το ριζικό μας, ούτε ο θεός που μας μισεί. Φταίει ο καπιταλισμός που δε συντρίφτηκε ακόμα. Γι’ αυτό μας προβληματίζει ακόμα και το χιόνι, κι η βροχή, κι η ζέστη, κι η δουλειά, κι ζωή, κι όλα όσα έπρεπε να είναι αυτονόητα… για να μην έρχεται σ’ αντίθεση το χιόνι με τα παιδιά όλου του κόσμου …

Μάνος Δούκας

 

“Γιατί το χιόνι που έφερε χαρά στα παιδιά (κι όχι μόνο), έπεσε και πάνω στις σκηνές όπου ζουν άνθρωποι διωγμένοι από παντού;” …

 

Αυτό αναρωτήθηκε μια φίλη κάτω από τη φωτογραφία με τις παγωμένες σκηνές των προσφύγων και τα κοκκαλωμένα απλωμένα ρούχα τους. Ρητορική ερώτηση θα πείτε. Εγώ όμως θα απαντήσω. Εσείς φροντίστε να το εξηγήσετε στα παιδιά.

Ένα κείμενο από καρδιάς

08-01-2019

Έτσι κέρδισαν τη νομιμοποίησή τους, σε μία κουτσή δημοκρατία πάνω στο λεωφορείο της ΕΤΜΑ, την ώρα που κάποιοι έδιωχναν τις βάσεις που έμεναν. Μείνανε όρθιοι στο μετερίζι της ανθρωπιάς και στης τιμής το χρέος, την ώρα που πολλοί παίνευαν τους νεκρούς για να θάψουν τους ζωντανούς.

Μάνος Δούκας

 

Αφού είδε την ταινία «Το τελευταίο σημείωμα», έγραψε το παρακάτω:
«Το 1918 το φάντασμα που πλανιόταν πάνω από την Ευρώπη ήρθε και στην χώρα μας, με την ονομασία ΣΕΚΕ.

Το Ιδιώνυμο και το ρετσινόλαδο του Μεταξά δεν ήταν αρκετά για να σκεπάσουν το γοερό κλάμα της μάνας του νεκρού αυτοκινητιστή.

Αντίθετα η κάθε καλύβα έγινε τόπος αντίστασης γιατί εμείς μόνο τις πεζούλες μας έχουμε, και ο θάνατος τραγούδι, ακόμα και αν οι ντόπιοι δεσμοφύλακες τους παρέδωσαν στους Γερμανούς, εκείνοι κέρδισαν μόνοι τους τη λευτεριά με τραγούδια, όπλα και σπαθιά.

Και την λευτεριά αυτή, την πότισαν με αίμα κόκκινο, σαν το γαρύφαλλο, δίνοντας τίτλους πατριωτισμού κερδισμένους από κομμουνιστές που θύμιζαν τους πρώτους χριστιανούς, χωρίς όμως να περιμένουν τη βασιλεία των ουρανών.

Αυξήσεις στα διόδια - μποναμάς στους επιχειρηματικούς ομίλους

 

Διασφάλιση της κερδοφορίας των ομίλων με αυξήσεις διοδίων σε όλη τη χώρα

 

 

Eurokinissi

Αυξήσεις στα διόδια με το «καλημέρα» του νέου έτους επέβαλαν οι επιχειρηματικοί όμιλοι που διαχειρίζονται τις εθνικές οδούς όλης της χώρας, επικαλούμενοι τις αυξήσεις στον... «τιμάριθμο» και επί της ουσίας ασκώντας το δικαίωμα που τους παρέχουν όλες οι μέχρι σήμερα αστικές κυβερνήσεις, μέσω των σχετικών συμβάσεων παραχώρησης, να διατηρούν αλώβητα τα κέρδη τους.

 Οι νέες αυξήσεις στα διόδια, που τίθενται σε ισχύ ήδη από απόψε τα μεσάνυχτα, κατά μέσο όρο κυμαίνονται στα 0,10 - 0,15 ευρώ, ανά σταθμό, μέχρι και 1 ευρώ για τα λεωφορεία στη γέφυρα του Ρίου, αυξάνοντας έτσι το κόστος μετακινήσεων ανά την Επικράτεια, όπως επίσης σταδιακά και το κόστος διαφόρων ειδών λαϊκής κατανάλωσης, αφού οι αυξήσεις διοδίων και για τα φορτηγά που μεταφέρουν προϊόντα θα μετακυλιστούν τελικά στο λαό.

Πολύ μεγαλύτερες θα είναι οι αυξήσεις στην Εγνατία Οδό, που προσωρινά έχουν «παγώσει», αφού η κυβέρνηση αναμένει την επίσημη έγκριση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η οποία ενόψει ιδιωτικοποίησης του αυτοκινητόδρομου εξετάζει εάν τα κόμιστρα που έχουν επιβληθεί εξασφαλίζουν σταθερή κερδοφορία στον όμιλο που θα αναλάβει τη διαχείρισή του.

Η "δημοκρατία" πεθαίνει από το κρύο

"Οι άστεγοι πολλαπλασιάζονται ραγδαία, υποδηλώνοντας πως το μοντέλο κοινωνικής πολιτικής που κυοφορείται δεν στοχεύει στη διαφύλαξη του μεγαλύτερου ιδεολογικοπολιτικού επιτεύγματος των αστικών δημοκρατιών, την κοινωνική ιδιότητα του πολίτη, αλλά στην οριακή διαχείριση της ανθρώπινης επιβίωσης."
 

Είναι λόγια κάποιων διακεκριμένων καθηγητών Πανεπιστημίου που ειλικρινά δεν ξέρω αν φωτίζουν ή αν μπερδεύουν ακόμη περισσότερο την απαίσια πραγματικότητα που ξεγυμνώνεται και αυτές τις παγωμένες μέρες γύρω μας.

Όταν μιλάει κανείς για το δικαίωμα στη ζεστασιά μέσα σε ένα ανθρώπινο σπίτι τον 21ο αιώνα, τι πιο απλό και αυτονόητο δικαίωμα από αυτό μπορεί να υπάρχει, καλύτερα να μη μασάει τα λόγια του.

Γιατί εδώ δε μιλάμε "για την κοινωνική ιδιότητα του πολίτη" ούτε για τη ΄"διαφύλαξη του μεγαλύτερου ιδεολογικοπολιτικού επιτεύγματος των αστικών δημοκρατιών", αλλά για το ακριβώς αντίθετο.

 Μιλάμε για μια εποχή όπου ένας τεράστιος αριθμός ανθρώπων πεθαίνει από το κρύο χωρίς καν στέγη από πάνω τους, ενώ υπάρχουν όλα τα μέσα και μάλιστα σε ενοχλητικό περίσσευμα για να μη συμβαίνει αυτό. Και βέβαια την ίδια στιγμή και η τεράστια πλειοψηφία αυτών που ζουν κάτω από κάποια στέγη, είτε δεν ξέρουν πια τη λέξη καλοριφέρ είτε το ανάβουν με πόνο ψυχής με το σταγονόμετρο. 

«Μόλιςέμαθα ποιοι είναι οι μπολσεβίκοι αποφάσισα να περάσω μαζί τους» – Όταν ΈλληνεςΣτρατιώτες αρνήθηκαν να πολεμήσουν ενάντια στην Σοβιετική Ρωσία

Από atexnos3 στο Ιάν 8, 2019 Ιστορία

 

Γράφει ο Νίκος Μόττας //

Εκατό χρόνια συμπληρώνονται από τότε που 14 χώρες πήραν μέρος στην ιμπεριαλιστική επέμβαση ενάντια στη νεοσύστατη τότε σοβιετική Ρωσία, με σκοπό να καταπνίξουν την σοσιαλιστική Επανάσταση και να ανατρέψουν την εξουσία των μπολσεβίκων. Ανάμεσα στις 14 αυτές χώρες, ήταν και η αστοτσιφλικάδικη Ελλάδα του Ελευθέριου Βενιζέλου (του επονομαζόμενου «εθνάρχη»), που απέστειλε συνολικά 23.351 στρατιώτες, υπό τη διοίκηση του στρατηγού Κων. Νίδερ.
Το ελληνικό εκστρατευτικό σώμα αποτελούνταν τόσο από αυστηρά επιλεγμένους στρατιώτες και αξιωματικούς, όσο και από εθελοντές όλων των μονάδων του Στρατού. Σύμφωνα με το Γ. Κορδάτο [1], επιλέχθηκαν αξιωματικοί που ήταν πολιτικά αφοσιωμένοι στο βενιζελικό στρατόπεδο. Διόλου τυχαία, από τους πρώτους που εντάχθηκαν στο εκστρατευτικό σώμα ήταν, μεταξύ άλλων, οι Ν. Πλαστήρας και Γ. Κονδύλης. 

Ευρωενωσιακά παραμύθια σε επανάληψη

Με αφορμή τη συμπλήρωση 20 χρόνων από την καθιέρωση του ευρώ, περίσσεψαν και στη χώρα μας τα αφιερώματα στο «κοινό νόμισμα», που «σφράγισε ένα από τα σημαντικότερα βήματα στην πορεία της ευρωπαϊκής ενοποίησης πριν από δυο δεκαετίες». Αποτιμώντας τη 20χρονη διαδρομή του, αξιωματούχοι της ΕΕ δηλώνουν σήμερα ότι «το ευρώ ήταν λογική και αναγκαία απόρροια της ενιαίας αγοράς» και ότι «διευκολύνει τις μετακινήσεις, τις εμπορικές και τις λοιπές συναλλαγές των πολιτών και των επιχειρήσεων εντός της ζώνης του ευρώ, αλλά και με τον υπόλοιπο κόσμο». Δεν είναι τυχαίο ότι στις περιγραφές τους κυριαρχούν τα οφέλη που αποκόμισε το ευρωενωσιακό κεφάλαιο από το ευρώ στο διεθνή ανταγωνισμό, αλλά και η διαπίστωση ότι η ανισομετρία μεγάλωσε ανάμεσα στις οικονομίες των κρατών - μελών, όπως και οι αντιθέσεις στο εσωτερικό της ΕΕ, ιδιαίτερα την περίοδο της καπιταλιστικής κρίσης. Αποτέλεσμα αυτών των οξυμένων αντιθέσεων είναι οι φυγόκεντρες τάσεις που αναπτύσσονται σήμερα στην ΕΕ, η αντιπαράθεση για το μέλλον της και το μέλλον του ευρώ, τα διαφορετικά σχέδια για «εμβάθυνση της νομισματικής και οικονομικής ένωσης», από τη μια, και τη μεγαλύτερη «αυτονομία» των κρατών - μελών στη διαμόρφωση της οικονομικής πολιτικής, από την άλλη.

Από το 1945 μέχρι το 2015 οι ΗΠΑ προκάλεσαν τον θάνατο σε πάνω από 20 εκατομμύρια ανθρώπους

Από το 1945 μέχρι το 2015 οιΗΠΑ προκάλεσαν τον θάνατο σε πάνω από 20 εκατομμύρια ανθρώπους

Από Panos στο Ιάν 9, 2019 Διεθνή

Επιμέλεια Πάνος Αλεπλιώτης //

«Το ερώτημα είναι πόσες «11 Σεπτεμβρίου» έχουν προκαλέσουν οι Ηνωμένες Πολιτείες σε άλλα 37 έθνη, από τον β ‘ Παγκόσμιο πόλεμο;» Η απάντηση είναι: ενδεχομένως 10.000». James A. Lucas

Ο Α’ Παγκόσμιος πόλεμος κόστισε την ζωή σε 15 εκατομμύρια ανθρώπους. Ο Β’ σε περίπου 60 εκατομμύρια εκ των οποίων 26 εκατομμύρια Σοβιετικών και περίπου 20 εκατομμύρια Κινέζων. Η Γερμανία και Αυστρία έχασαν περί τα 8 εκατομμύρια, 2,5 εκατομμύρια η Ιαπωνία. Οι ΗΠΑ και η Μ.Βρετανία από κάτι παραπάνω από 400.000 ανθρώπους η κάθε χώρα. Οι αριθμοί αυτοί προκαλούν δέος, θλίψη και αποτροπή.

Δυστυχώς η απώλεια ζωής των ανθρώπων από τους πολέμους δεν έχει σταματήσει παρόλο που ζούμε μια κατευφημισμό μεταπολεμική περίοδο. Τα εκατομμύρια των ανθρώπων συνεχίζονται να χάνονται με κύριο υπεύθυνο την μεγαλύτερη ιμπεριαλιστική δύναμη, τις ΗΠΑ και σε ορισμένες περιπτώσεις και τους συμμάχους της στο ΝΑΤΟ. Δεν είναι πάντα το ίδιο το Αμερικάνικο χέρι που πιέζει την σκανδάλη.

Αντάμα

Μία από τις πιο «εμβληματικές» μεταρρυθμίσεις της «ευρωσκεπτικιστικής» κυβέρνησης στην Ιταλία είναι αυτή που υποχρεώνει τους ανέργους να αποδέχονται οποιαδήποτε δουλειά, οπουδήποτε στη χώρα, προκειμένου να δικαιούνται επίδομα ανεργίας την περίοδο που δεν απασχολούνται κάπου. Αλλά και στη Γαλλία, μετά την αντεργατική μεταρρύθμιση της κυβέρνησης Μακρόν, έρχονται νέα μέτρα σε βάρος των ανέργων, παρόμοια με αυτά του Σαλβίνι στην Ιταλία. Στην Ουγγαρία οι εργαζόμενοι διαδηλώνουν ενάντια στον «νόμο των σκλάβων», όπως αποκαλούν το αντεργατικό πακέτο που προωθεί η κυβέρνηση Ορμπαν, με επίκεντρο τη «διευθέτηση» του χρόνου εργασίας, ενώ και στην Αυστρία, στην ίδια λογική, εγκρίθηκε το περασμένο καλοκαίρι ο νόμος για το 12ωρο - 60ωρο, ενσωματώνοντας σχετικές Οδηγίες της ΕΕ. Βάζοντας δίπλα δίπλα τα κομμάτια του παζλ, η εικόνα που σχηματίζεται είναι η εξής: «Προοδευτικές», «ακροδεξιές» και «ευρωσκεπτικιστικές» κυβερνήσεις, παρά τους ανταγωνισμούς στο έδαφος της ανισομετρίας που μεγαλώνει στην ΕΕ, έναν θεό προσκυνούν: Την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία της αστικής τάξης των χωρών τους, που είναι ασύμβατη με τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα και προϋποθέτει τη συντριβή τους. Γι' αυτό από τη μια τσακώνονται, χαράσσοντας μάλιστα κάλπικες διαχωριστικές γραμμές, όπως «πρόοδος - συντήρηση», κι από την άλλη χτυπάνε «ομού κι αντάμα» τα δικαιώματα εργαζομένων και ανέργων, σε ανάπτυξη και κρίση. Κι αυτό αφορά βέβαια και την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, η οποία από τη μια υλοποιεί μέχρι κεραίας τα μέτρα των τριών μνημονίων κι από την άλλη πουλάει «προοδευτισμό», με τα ψίχουλα που μοιράζει στους πιο εξαθλιωμένους.