Σάββατο 13 Μαΐου 2017

Η νεοσκλαβιά

Το gig economy αποτελεί έναν από τους πιο «καυτούς» τομείς της σύγχρονης οικονομίας της εργασίας. Η τεχνολογία δεν είναι κάτι κακό. Ίσα-ίσα που μπορεί να βελτιώσει σε σημαντικό βαθμό τη ζωή του εργαζόμενου, αρκεί να μη χρησιμοποιείται προς όφελος των λίγων.



Αν και δεν υπάρχει ακόμα αντίστοιχος όρος στα ελληνικά το gig economy αποτελεί έναν από τους πιο «καυτούς» τομείς της σύγχρονης οικονομίας της εργασίας. Σε μια ελεύθερη μετάφραση θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο όρος αφορά μια οικονομία στην οποία οι άνθρωποι δεν δουλεύουν σε κάποια σταθερή εργασία αλλά κάνουν πολλές δουλειές για διάφορους «εργοδότες» χωρίς βέβαια να έχουν δικαίωμα ασφάλισης, συνταξιοδότησης και αποζημίωσης σε περίπτωση διακοπής της εργασίας. Αν μάλιστα κάνουμε μια ακόμη πιο ελεύθερη απόδοση μπορούμε με ασφάλεια να πούμε ότι μιλάμε για μια νέα μορφή σκλαβιάς, η οποία απειλεί να εξαφανίσει και τα τελευταία εργασιακά δικαιώματα που έχουν απομείνει στον σύγχρονο κόσμο.

Συνεννοούνται;


Δύο μέρες πριν από τη χειροδικία του φασιστοειδούς Τζήμερου στην Αλεξάνδρα Μπαλού, με πρόσχημα τις αφίσες του ΠΑΜΕ για την απεργία στο Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής, η Χρυσή Αυγή κατέθεσε Ερώτηση προς τον υπουργό Εσωτερικών, ζητώντας να προχωρήσει στις «νόμιμες ενέργειες» για να σταματήσει η ανάρτηση αφισών και πανό του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ σε «δημόσιους χώρους». Θυμίζουμε ότι ο Τζήμερος επιτέθηκε στο στέλεχος του ΚΚΕ αφού έσκισε τις αφίσες που καλούσαν στην απεργία, ενώ δικαιολόγησε την αθλιότητά του υπερασπιζόμενος την «καθαριότητα των δημόσιων χώρων». Και μην μπορώντας να συγκρατήσει το αντικομμουνιστικό του μένος, κάλεσε την «αστική δημοκρατία» να «βάλει όρια» στο ΚΚΕ. Δηλαδή, ο μεν θρασύδειλος Τζήμερος βγαίνει στα κανάλια και ζητάει «μέτρα» περιορισμού της δράσης του Κόμματος, φτάνοντας σε σημείο να μιλάει για «εγκληματική οργάνωση», οι δε ναζιστές βουλευτές απευθύνονται απευθείας στα υπουργεία ζητώντας παρόμοια μέτρα! Είναι αυτό που λέμε «τα μεγάλα (φασιστοειδή) πνεύματα συναντώνται»...

Γαλλία: Προσοχή! Κυκλοφορούν καρχαρίες


Ο Μανουέλ Μακρόν εξελέγη 8ος πρόεδρος της Πέμπτης Γαλλικής Δημοκρατίας με ποσοστό 66,1%. Ο ακροδεξιός εθνικιστικός μπαμπούλας, της Μαρί Λεπέν κατόρθωσε να στείλει τον άνθρωπο που… υποτίθεται ήρθε από το «πουθενά», κατευθείαν στο μέγαρο των Ηλυσίων.




 
Ουδεμία έκπληξη και οι δημοσκοπήσεις απόλυτα ακριβείς: ο Μανουέλ Μακρόν εξελέγη 8ος πρόεδρος της Πέμπτης Γαλλικής Δημοκρατίας με ποσοστό 66,1%. Ο ακροδεξιός εθνικιστικός μπαμπούλας, της Μαρί Λεπέν κατόρθωσε να στείλει τον άνθρωπο που… υποτίθεται ήρθε από το «πουθενά»,  κατευθείαν στο μέγαρο των Ηλυσίων.

Βέβαια, αυτό το «πουθενά» είναι μύθος.  Κατασκευασμένος μύθος.  Η συνταγή Μακρόν κρίθηκε, όπως μέχρι στιγμής διαφαίνεται, η πλέον κατάλληλη για την αντιμετώπιση της πολιτικής και κοινωνικής κρίσης  στην οποία ολοένα και βυθίζεται η Γαλλία. Και όταν λέμε Γαλλία, λέμε και εννοούμε την μεγα-καπιταλιστική, ιμπεριαλιστική Γαλλία, όχι καμιά ψωροκώσταινα.

Πάλη για μόνιμη και σταθερή δουλειά



Η απόφαση της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου, που κρίνει «παράνομη» την παράταση των συμβάσεων εργαζομένων στους δήμους μέχρι το τέλος του 2017, είναι ένα ακόμα επεισόδιο στο «σίριαλ» της κοροϊδίας σε βάρος των συμβασιούχων, από τη σημερινή και τις προηγούμενες κυβερνήσεις, τη συντριπτική πλειοψηφία των δημοτικών αρχών και τους εκπροσώπους του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού.

Η επέκταση των συμβάσεων μέχρι το τέλος του χρόνου νομοθετήθηκε από την κυβέρνηση σε μια προσπάθεια να ελιχθεί απέναντι στο δίκαιο αίτημα των συμβασιούχων για μόνιμη και σταθερή δουλειά.