Ο Νίκος Μόττας, στον Προσυνεδριακό Διάλογο του ΚΚΕ, για την ιμπεριαλιστική εξάρτηση

*
Περισσότερα:
20ο Συνέδριο: Προσυνεδριακός Διάλογος


*

Για το ζήτημα της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης

Νίκος Μόττας
Υποψ. Διδάκτωρ Πολιτικών Επιστημών & Ιστορίας

Οι Θέσεις της ΚΕ για το 20ό Συνέδριο του ΚΚΕ αποτυπώνουν ολοκληρωμένα και στον καλύτερο δυνατό βαθμό τόσο τις διεθνείς και εγχώριες εξελίξεις, όσο και τις συνθήκες μέσα στις οποίες καλείται να δράσει το Κόμμα ως συνειδητή και οργανωμένη πρωτοπορία της εργατικής τάξης.

Ένα κομβικό, κατά τη γνώμη μου, ζήτημα που αποτελεί στοιχείο διαπάλης με οπορτουνιστικές και ρεφορμιστικές αντιλήψεις εντός και εκτός Ελλάδας, μέσα κι έξω από το κομμουνιστικό κίνημα, είναι το ζήτημα της «ιμπεριαλιστικής εξάρτησης».

Όπως ορθά αναφέρεται στις Θέσεις πρόκειται για

«το ζήτημα της «εξάρτησης», που αποκόπτεται από τη θέση της κάθε καπιταλιστικής χώρας στο ιμπεριαλιστικό σύστημα και δεν υπολογίζει ως παράγοντα την ανισόμετρη καπιταλιστική ανάπτυξη, η οποία καθορίζει και τις σχέσεις ανισοτιμίας στο πλαίσιο της σύγχρονης αλληλεξάρτησης καπιταλιστικών κρατών στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα» (Θ. 78).

Για τη διαπάλη στους Συλλόγους Γονέων και Κηδεμόνων σχετικά με την εκπαίδευση των προσφυγόπουλων

Με αφορμή τις εξελίξεις γύρω από την ένταξη των προσφυγόπουλων στην εκπαίδευση, έχει αξία να μεταφερθεί η εμπειρία από τη δράση και τη διαπάλη σε έναν από τους Συλλόγους Γονέων που στήριξαν το δικαίωμα των προσφυγόπουλων στην εκπαίδευση στην περιοχή του Πολυκάστρου Κιλκίς.Η συγκεκριμένη περίπτωση είναι αποκαλυπτική για το πώς και ποιοι προκαλούν τις αντιδράσεις, για το ρόλο των κρατικών και άλλων φορέων, όσο και για τη στάση των Συλλόγων Γονέων.
Στο Πολύκαστρο, ενώ δεν είχε ανοιχτεί κουβέντα για το αν θα πάνε προσφυγόπουλα σε σχολεία της περιοχής, «κυκλοφόρησε» μια Παρασκευή απόγευμα του Οκτώβρη, η φήμη ότι από Δευτέρα θα πήγαιναν στα δημοτικά της περιοχής περίπου 170 προσφυγόπουλα από τη γειτονική δομή της Ν. Καβάλας. Τα νέα κυκλοφόρησαν αστραπιαία και ήδη, μέσα στο Σαββατοκύριακο πραγματοποιήθηκε ΓΣ του Συλλόγου Γονέων του σχολείου απ' όπου ξεκίνησε η φήμη. Το χαρακτηριστικό σ' αυτήν τη ΓΣ ήταν ότι πρωτοστάτησε ένας παιδίατρος ο οποίος, αν και δεν είχε ξανααντιδράσει τόσο έντονα για κάποιο από τα υπαρκτά προβλήματα του σχολείου, έβαζε επιτακτικά το ζήτημα της υγείας των Ελληνόπουλων απέναντι στις ασθένειες και ειδικά την ηπατίτιδα που ενδεχομένως είχαν τα παιδιά των προσφύγων.

Κοινή γλώσσα για τις ανάγκες του κεφαλαίου και στην Παιδεία

Τη δημοσίευση της ειδικής αναφοράς του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων (ΣΕΒ) για την Παιδεία που έγινε την προηγούμενη βδομάδα, την ακολούθησε ένα δημοσίευμα της «Αυγής» την περασμένη Κυριακή, όπου διαρρέονται στοιχεία από την προκαταρκτική μελέτη του ΟΟΣΑ για τη σημερινή εικόνα του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος, η οποία θα παρουσιαστεί επισήμως το επόμενο διάστημα, όπως λέγεται, και θα συνεχίσει να εμπλουτίζεται έως το τέλος του 2017. Θυμίζουμε ότι η εκπόνηση αυτής της μελέτης του ΟΟΣΑ, με βάση την οποία θα δρομολογηθούν αναδιαρθρώσεις στην εκπαίδευση, ήταν μια από τις δεσμεύσεις που είχε υπογράψει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και ψήφισαν από κοινού ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι, μέσα στο 3ο μνημόνιο.

Η κοινή στρατηγική γραμμή ανάμεσα σε αυτά που προτείνει ο ΟΟΣΑ σύμφωνα με το δημοσίευμα και στις προτάσεις που αποτυπώνει ο ΣΕΒ στην αναφορά του, φυσικά δεν ξαφνιάζει κανέναν, αφού πρόκειται για αποτύπωση των κυρίαρχων επιλογών του κεφαλαίου για την Εκπαίδευση. Δεν πρέπει να ξεφύγει της προσοχής μας, όμως, ότι και τα μέχρι τώρα πεπραγμένα της κυβέρνησης, όπως και άλλοι διακηρυγμένοι της στόχοι, που αποτυπώνονται στα πορίσματα του περσινού κυβερνητικού διαλόγου για την Παιδεία, κινούνται επίσης στην ίδια στρατηγική. Και φυσικά, όταν συναντιέται με τον ΟΟΣΑ και τον ΣΕΒ η κυβέρνηση, συναντιέται και με τη ΝΔ, η οποία επιχειρεί να εμφανιστεί ως πιο γνήσιος και αποτελεσματικός διαχειριστής προς όφελος του κεφαλαίου.

Αγώνας δρόμου

Σε αγώνα δρόμου, για να δείξουν ποιος είναι καταλληλότερος να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων και άρα να τσακίσει το λαό, επιδόθηκαν την Παρασκευή στη Βουλή ο πρωθυπουργός και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Και ήταν πράγματι εντυπωσιακός ο τρόπος με τον οποίο ο ένας έκοβε και ο άλλος έραβε γύρω από την ανάγκη του κεφαλαίου να κλείσει η «αξιολόγηση» και να προχωρήσουν τα αντιλαϊκά μέτρα. Μερικά από όσα είπε ο Αλ. Τσίπρας: «Πήγες να πεις στον Σόιμπλε "βαστάτε να μην κλείσει η αξιολόγηση και εμείς θα τον ρίξουμε" (...) Ο αντιπρόεδρός σας εκλαϊκεύει τη γραμμή, που είναι να μην κλείσει η αξιολόγηση για να πέσει η κυβέρνηση (...) Είστε σε βαθύ στρατηγικό αδιέξοδο. Μόλις κλείσει η αξιολόγηση δεν θα έχετε τι να πείτε». Μερικά από όσα είπε ο Κυρ. Μητσοτάκης: «Ενα είναι βέβαιο, πως η αξιολόγηση έπρεπε να είχε κλείσει πριν ένα χρόνο (...) Τι είπα στην κυρία Μέρκελ, τι είπα στον κ. Σόιμπλε, είναι όσα λέω και στον ελληνικό λαό (...) Γιατί δεν καταθέσατε και δεν ψηφίσατε το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα αμέσως;». Μοιάζουν σαν δυο σταγόνες νερό, όταν η συζήτηση φτάνει στο προκείμενο για το κεφάλαιο, που δεν είναι άλλο από το στόχο της καπιταλιστικής ανάκαμψης, με παραπέρα τσάκισμα του λαού...