Από
το νομοσχέδιο για τα Εργασιακά και τις νέες μορφές «ευελιξίας» -
απογείωσης της εκμετάλλευσης που ψήφισε η κυβέρνηση τον περασμένο
Σεπτέμβρη, μέχρι τις μεταρρυθμίσεις διάλυσης και περαιτέρω
εμπορευματοποίησης της δημόσιας Υγείας... Από τη νέα φορολεηλασία που
προωθείται για τους μικρούς επαγγελματίες και τη γενικευμένη επίθεση στη
λαϊκή κατοικία, μέχρι τον κρατικό προϋπολογισμό για το 2024... Από την
ακρίβεια που τσακίζει το λαϊκό εισόδημα μέχρι το νέο κύμα ενεργειακής
φτώχειας που έρχεται από την 1η Γενάρη με τα χρωματιστά τιμολόγια
κερδοφορίας των παρόχων. Και από το «ανίκανο» κράτος να προστατεύσει τη
ζωή του λαού απέναντι σε καιρικά και άλλα φαινόμενα, μέχρι την
επαγγελματική του «ικανότητα» να δίνει το «παρών» σε κάθε ιμπεριαλιστικό
έγκλημα, όπως στην Παλαιστίνη...
Κάπως έτσι έχει κυλήσει
το πρώτο 4μηνο από τις εκλογές του περασμένου Ιούνη, κι αν κάτι γίνεται
φανερό είναι ότι παντού ο λαός έχει να αναμετρηθεί με τις δραματικές
επιπτώσεις της «θωράκισης» της οικονομίας και της ανταγωνιστικότητας,
του κέρδους, των «επενδυτικών βαθμίδων» κ.ο.κ. Δεν υπάρχει δικαίωμα των
εργαζομένων, δεν υπάρχει ανάγκη τους που να μην συναντάει «τοίχο»: Τον
«τοίχο» των ματωμένων πλεονασμάτων, της δημοσιονομικής πειθαρχίας, του
υπερμνημονίου του Ταμείου Ανάκαμψης, της γεωπολιτικής αναβάθμισης και
των «ισχυρών συμμαχιών» της αστικής τάξης.