Τα χειροκροτήματα λοιπόν πέφτουν βροχή στα αστικά κόμματα που εμφανίζονται ως «σωτήρες» του λαού, άλλοτε από μεγαλοεπιχειρηματίες, τύπου Λάτση, κι άλλοτε από τον Αμερικανό πρέσβη. Αυτόν που δήλωνε τις προάλλες ότι καμιά αγωνία δεν έχει για το ποιος θα είναι η επόμενη κυβέρνηση, αφού οι «καλές» ελληνοαμερικανικές σχέσεις (διάβαζε «η ελληνική συμμετοχή στον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό») είναι δεδομένες. Απ' όλους αυτούς, που «παγιδεύουν» λαϊκά δικαιώματα και ανάγκες στην πολιτική στήριξης των κερδών και της ιμπεριαλιστικής εμπλοκής, καμιά «σωτηρία» δεν μπορεί να περιμένει ο λαός. Ο δρόμος για να πάρει ανάσα και να «ανοίξει βήμα» για μια καλύτερη ζωή περνάει μέσα από τη σύγκρουση με την πολιτική τους, σε συμπόρευση με το ΚΚΕ.