Κυριακή 9 Αυγούστου 2020

Ακραία ταξικά φαινόμενα: Βρείτε τις διαφορές Δούρου – Χαρδαλιά για τις πλημμύρες σε Μάνδρα και Εύβοια

Δικαιολογίες που μοιάζουν σα δυο σταγόνες νερό, σαν εκείνες που έπνιξαν δυο φορές τη Μάνδρα το διάστημα 2017-2018 και για πολλοστή – κι ακόμα καταστροφικότερη τώρα – φορά την κεντρική Εύβοια. Οι κυβερνήσεις διαφορετικές, το μοτίβο της απολογητικής ωστόσο πανομοιότυπο και το θράσος με τις οποίες την εκστομίζουν το ίδιο εξοργιστικό.
Στο ίδιο έργο θεατές για μια ακόμα μια φορά το πανελλήνιο και ιδίως οι κάτοικοι των πληττόμενων από τις πλημμύρες περιοχών της χώρας, που σαν να μην έφταναν οι νεκροί που θρηνούν και οι πληγές που μετρούν στις περιουσίες τους, έχουν ν’ ακούσουν ξανά και τις δικαιολογίες αποποίησης ευθυνών από όσους έχουν θεωρητικά το χρέος για την προστασία τους από τη φυσικά φαινόμενα.
Δικαιολογίες που μοιάζουν σα δυο σταγόνες νερό, σαν εκείνες που έπνιξαν δυο φορές τη Μάνδρα το διάστημα 2017-2018 και για πολλοστή – κι ακόμα καταστροφικότερη τώρα – φορά την κεντρική Εύβοια. Οι κυβερνήσεις διαφορετικές, το μοτίβο της απολογητικής ωστόσο πανομοιότυπο και το θράσος με τις οποίες την εκστομίζουν το ίδιο εξοργιστικό.

Τα κόμματα της Ζήμενς επέβαλλαν πρόστιμο στο ΚΚΕ!

Τα κόμματα της Ζήμενς επέβαλλαν πρόστιμο στο ΚΚΕ

Τα κόμματα της Ζήμενς επέβαλλαν πρόστιμο στο ΚΚΕ!

 

Διότι «δεν συνεμορφώθη» με το νόμο που ζητάει να ρουφιανεύει και να καταδίδει όσους ενισχύουν το Κόμμα με 2 και 5 ευρώ!


Κατ΄αρχάς η είδηση:

Το κράτος της Novartis, τα κόμματα της Ζήμενς και της «λίστας Πέτσα», το πολιτικό σύστημα που φορολογεί… οικειοθελώς τους εφοπλιστές και παρέχει ασυλία στους τραπεζίτες, με δυο λόγια το κράτος που διοικήθηκε από Τσοχατζόπουλους, Μαντέληδες και Λιάπηδες (εκείνος που έφτιαξε πλαστές πινακίδες για να μην πληρώνει τέλη κυκλοφορίας αυτοκινήτου),
το κράτος που διοικήθηκε από κυβερνήσεις στις οποίες μιντιάρχες δημοσιοποιούσαν ότι κατέθεταν επιταγές εκατομμυρίων προς ενίσχυσή τους, επέβαλλε πρόστιμο στο ΚΚΕ ύψους 4% επί της κρατικής του επιχορήγησης.

Για έναν «ειρηνικό» και «δημοκρατικό» καπιταλισμό...




Πριν από λίγες μέρες, το ΝΑΡ δημοσίευσε απόφαση της Πολιτικής του Επιτροπής, όπου ασχολείται κυρίως με το ζήτημα του «πολέμου» και με το «δημοκρατικό ζήτημα», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει. Στο κείμενο αυτό επιβεβαιώνονται για μια ακόμη φορά τα στρατηγικά αδιέξοδα του συγκεκριμένου χώρου, τα οποία τον οδηγούν να γίνεται «ουρά» των κάθε φορά κάλπικων διλημμάτων και δίπολων που προβάλλουν η αστική τάξη και τα κόμματά της. Η ουσία αυτή δεν αλλάζει, όση «αντικαπιταλιστική» ρητορεία κι αν επιστρατεύει. Αυτά τα αδιέξοδα φαίνονται έντονα - για μια ακόμη φορά - στο ζήτημα του «πολέμου», τόσο με την απόφαση της Πολιτικής Επιτροπής, όσο και με τη σχετική ανακοίνωση που δημοσίευσε λίγες μέρες πιο πριν με τίτλο «Αγώνας για την ειρήνη και τα δικαιώματα των λαών, όχι για τις ΑΟΖ κεφαλαίου και πολυεθνικών», κι αυτό το γεγονός δεν αναιρείται από τη φανερή προσπάθεια του ΝΑΡ να ελιχθεί απέναντι στην κριτική του ΚΚΕ.
 
Στην ουρά της «ιμπεριαλιστικής ειρήνης»...
 
Για παράδειγμα, στα συγκεκριμένα κείμενα αποφεύγεται η χρήση παλιότερων, γελοίων διατυπώσεων για «έντιμες συνεννοήσεις» ανάμεσα σε Ελλάδα - Τουρκία στον καθορισμό των χωρικών υδάτων και των θαλασσίων ζωνών, με «λογική» και «δικαιοσύνη», που υπήρχαν όλη την προηγούμενη περίοδο σε πλείστα όσα κείμενα κι άρθρα του ΝΑΡ και που τους εξέθεσαν πολλαπλά. Διατυπώσεις που θα μπορούσαν άνετα να συνυπογράφονται από αστούς πολιτικούς και δημοσιολόγους, που το τελευταίο διάστημα δεν χάνουν ευκαιρία να ζυμώνουν τη λογική της «συνδιαχείρισης» στο Αιγαίο, από τις αστικές τάξεις Ελλάδας - Τουρκίας, προφανώς υπό ευρωΝΑΤΟική εποπτεία. Αυτές οι αναφορές το μόνο που κάνουν είναι να αναπαράγουν το ψευδεπίγραφο δίλημμα «συνεκμετάλλευση ή πόλεμος», αποθεώνοντας και εξιδανικεύοντας την ιμπεριαλιστική ειρήνη και τη συμφωνία ανάμεσα σε ανταγωνιστές, ως το γιατρικό που θα εξαλείψει τους ανταγωνισμούς και μπορεί να αποτρέψει διά παντός τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο.

“Άλλο ΕΛΑΣ, άλλο ΔΣΕ” – Οι “άκαπνοι” του ΔΣΕ και οι μπαρουτοκαπνισμένες πασοκιές του Διονύση Χαριτόπουλου στην ΕφΣυν




Ο άμαζος και άκαπνος ΔΣΕ, το καλό ΕΑΜ -ΕΛΑΣ και το κακό ΚΚΕ αποτελούν το βασικό τρίπτυχο πάνω στο οποίο ξεδιπλώνει τις σκέψεις του ο συγγραφέας, σε ένα ποτ – πουρί λαθροχειριών, διαστρεβλώσεων και άφθονης μη επιστημονικής φαντασίας. 

Δεν είναι πως δεν είχε δώσει άλλα τέτοια δείγματα στο παρελθόν ο Χαριτόπουλος, όπως και να έχει όμως, δυσκολεύεται κανείς να χωνέψει ότι ο συγγραφέας ενός τόσο δυνατού θεατρικού έργου για τον εμφύλιο (Αυγά Μαύρα), όπου επιλέγει τη σωστή πλευρά της ιστορίας, θα μπορούσε να γράψει τόσο χοντροκομμένες ανοησίες για το ίδιο ακριβώς θέμα. Ή μάλλον να αντιγράψει χιλιοειπωμένα κλισέ από τα σκονισμένα κιτάπια της “λαθολογίας” περί το ΚΚΕ, με μερικές τζούρες προσωπικών εμπνεύσεων, όπως για το “ολιγάνθρωπο” του ΔΣΕ, που αναρωτιέται κανείς αν τις ξεσήκωσε από τα πονήματα του Μαραντζίδη ή αν αποτελούν προϊόν πρωτότυπης έρευνας για την οποία αδημονεί η επιστημονική κοινότητα.