Κυριακή 4 Δεκεμβρίου 2016

Οι ζευγάδες φεύγουν, μωρέ! Η σπορά μένει…




Ένας ζευγάς  έφυγε αλλά άφησε τέτοια σπορά που την τρέμουν και γι΄ αυτό τον συκοφαντούν!    

 Οι ζευγάδες φεύγουν, μωρέ! Η σπορά μένει. Και φουντώνει. Και μεγαλώνει. Και καρπίζει. Και ρίχνει νέους σπόρους στη γη. 
Και οι κύκλοι επαναλαμβάνονται. Έτσι νόμιζε και η γενιά του 1912-1913 ότι είναι η τελευταία ηρωική γενιά. Και τι θα γίνει ο τόπος μόλις φύγει. Μα ήρθε η γενιά του ’40, η νέα σπορά, και ανέβασε πιο ψηλά τη σημαία του αγώνα. 
 


Έτσι λέει κάθε γενιά – ταυτίζοντας τον εαυτό της με την ιστορία. Και λησμονά τη σπορά. Που έρχεται πολύ βαθιά από το παρελθόν και πηγαίνει πολύ βαθιά στο μέλλον. Βλέπεις, μωρέ, αυτά τα νιάτα γύρω σου, που νομίζεις πως είναι ξεστρατισμένα και συμβιβασμένα; Κούνια που σε κούναγε. Μόλις υπάρξει μια σπίθα, αυτά τα νιάτα θα γίνουν πυρκαγιά, θα γίνουν ηφαίστειο. Και θα αποδειχθούν καλύτερα από τη γενιά των πατεράδων τους και των παππούδων τους. Και θα σηκώσουν τη σημαία του αγώνα μέχρι τον ήλιο. Είναι η σπορά, σου λέω…

Χαρίλαος Φλωράκης!!!

Shell και Chevron Πικ Νικ στη Νιγηρία



nighria

Η βιομηχανική Δύση εκπροσωπεί έναν πολιτισμό που με μεγάλη αποτελεσματικότητα εφαρμόζει πρακτικά μια εξουσία  που επιδόθηκε σε ευρεία κλίμακα και με αξιοσημείωτη επιτυχία στο δουλεμπόριο,  στον αποδεκατισμό, την εξόντωση ή στην καλύτερη των περιπτώσεων στον εκτοπισμό των ιθαγενών λαών των αποικιών τους, επιβάλλοντας την απόλυτη εξουσία του ανθρώπου πάνω στον άνθρωπο. Με το πέρασμα των χρόνων οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι ευρωπαϊκές αποικιακές δυνάμεις συνολικά, εφάρμοσαν σε πλανητικό επίπεδο ένα καθεστώς εξουσίας πολυεθνικών εταιριών, στα πλαίσια της οποίας η διακυβέρνηση τους, ως κληρονόμοι, συνεχιστές και εκσυγχρονιστές της παλιάς αποικιοκρατίας, συμβαδίζει με την ανεξέλεγκτη βία ενάντια σε όσους δεν υποκύπτουν σ’ αυτήν.

Εν κατακλείδι οι εταιρείες είναι στην ουσία εξουσιαστές που τα κράτη τους δεν είναι χαραγμένα σε κανέναν χάρτη.

Ποια αλήθεια είναι τα πραγματικά κοινά χαρακτηριστικά που μπορεί να έχουν χώρες όπως η Νιγηρία, η Αγκόλα, το Κονγκό, η Λιβύη, η Γκαμπόν, το  Σάο Τομέ και Πρίνσιπε, το Σουδάν, η Βενεζουέλα, το Περού, το Ιράν το Τρινιντάντ, το Κατάρ, το Τομπάγκο, το Κουρασάο και η Σαουδική Αραβία;

Τι άλλο από την κατάρα του πετρελαίου και την τιμή να γράφουν νόμους με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορούν οι εταιρείες να ανθούν ώστε να ικανοποιούνται οι ανάγκες των μετόχων τους. Οι τοπικές άρχουσες τάξεις ωστόσο χάρη στα πετροδολάρια έχουν παγιώσει τον πλούτο και την ισχύ τους.  Εν τω μεταξύ, σε αυτές τις χώρες, άλλες απαραίτητες οικονομικές δραστηριότητες, όπως η γεωργία, η βιοτεχνική παραγωγή ή η αλιεία, περνούν σε δεύτερη μοίρα από το κράτος διότι είναι πιο εύκολο και ίσως πιο φτηνό να εισάγεις αγροτικά ή βιοτεχνικά προϊόντα παρά να τα παράγεις, εφόσον διαθέτεις χρήματα. Η υπόλοιπη οικονομία όμως αδυνατεί να καλύψει τις ανάγκες του πληθυσμού έτσι η τοπική διεφθαρμένη Ελίτ δανείζεται υπέρογκα ποσά από τις «αγορές» οι οποίες παρέχουν με χαρά τα χρήματα αφού εγγυητής για τα δάνεια μπαίνει το πετρέλαιο. Μα και αυτά τα χρήματα καταλήγουν σε ιδιωτικούς λογαριασμούς της αρχούσας τάξης που βρίσκονται θαμμένοι σε κάποιο καντόνι της Ελβετικής Συνομοσπονδίας.

Φέρε το σπίτι και …πατσίσαμε! – Το Δημόσιο θα συμψηφίζει χρέη με ακίνητα

Αποτέλεσμα εικόνας για αρπαζουν τα σπιτια


Την αποκάλυψη της εφημερίδας “Αγορά” για τη ρύθμιση που ετοιμάζει το υπουργείο Οικονομικών για τον συμψηφισμό οφειλών των φορολογουμένων με εκχώρηση περιουσιακών στοιχείων στο Δημόσιο, επιβεβαίωσε ο πρώην αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Τρύφων Αλεξιάδης.

“Υπήρχε ο νόμος από παλιά, δεν είχε ενεργοποιηθεί, προχωρά η έκδοση της υπουργικής απόφασης του υπουργείου Οικονομικών για να μπορούν να πληρώνονται φόροι που σχετίζονται με ακίνητα, με εκχώρηση ακινήτου στο Δημόσιο” είπε ο κ. Αλεξιάδης στην εκπομπή “Καλημέρα” στον ΣΚΑΪ.

Ο «ελεύθερος κόσμος» τους...


Eurokinissi
Ακούγοντας τις προηγούμενες μέρες όλες αυτές τις κορόνες για τον «ελεύθερο κόσμο» και την επίθεση στο σοσιαλισμό και την επανάσταση με αφορμή το θάνατο του Φιντέλ Κάστρο, δεν μπορεί παρά να σκεφτεί κάποιος που έχει ζήσει όλη του τη ζωή όχι στην Κούβα, αλλά στο δικό τους «ελεύθερο κόσμο».
Να σκεφτεί ότι την περασμένη βδομάδα, τέτοια μέρα, ξεκινούσαμε την ανασκόπηση με την είδηση του θανάτου μιας γυναίκας και των τραυματισμών πολλών ακόμα προσφύγων στον καταυλισμό της Μόριας, από φωτιά που ξέσπασε σε σκηνή, ύστερα από έκρηξη φιάλης υγραερίου. Ηταν βράδυ Πέμπτης 24 Νοέμβρη.

Ακριβώς μια βδομάδα μετά, το πρωί της περασμένης Πέμπτης, μια 38χρονη λογίστρια έχανε τη ζωή της σε επιχείρηση εστίασης στο κέντρο της Αθήνας και πέντε ακόμα άτομα τραυματίζονταν από έκρηξη που έγινε στο υπόγειο του καταστήματος, στη διάρκεια εργασιών με χρήση φλόγας. Τραγική ειρωνεία; Οχι βέβαια. «Παράπλευρες απώλειες» στον «πόλεμο» για την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία του κεφαλαίου. Της «ελευθερίας» της ξέφρενης κούρσας του κεφαλαίου για το μέγιστο κέρδος.

Αυτήν την ελευθερία υπηρετούν πιστά οι αστικές κυβερνήσεις κάθε απόχρωσης. Πόσοι άραγε υποψιάζονται ότι πίσω από την ψήφιση δυο νόμων τη βδομάδα που μας πέρασε, για τη διευκόλυνση της επιχειρηματικής δράσης, κρύβονται νέοι κίνδυνοι για την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων και ότι προγράφονται τα επόμενα θύματα στους χώρους δουλειάς; Κι όμως, αυτό συμβαίνει...

ΚΑΛΕΣΜΑ

ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΕΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ
ΙΚΑ – ΕΛΤΑ – ΔΗΜΟΣΙΟΥ – ΟΣΕ – OAEE – ΝΑΤ – ΟΤΑ – ΠΟΣΕ-ΟΑΕΕ
Αριστοτέλους 32 – Ολύμπου 77,   Τ.Κ. 546 31,   Ε.Κ.Θ.   Τηλ: 2310 237694
www.syntaxio.blogspot.com    -- --       e-mail: suntax.ika@gmail.com

30.11.2016
ΚΑΛΕΣΜΑ


Συνάδελφοι συνταξιούχοι όλων των ταμείων

Το Σωματείο Συνταξιούχων ΙΚΑ Μείζονος Θεσσαλονίκης «Η ΕΝΟΤΗΤΑ» και οι Συνεργαζόμενες Συνταξιουχικές Οργανώσεις της πόλης μας, σας καλούν την Τρίτη 6 Δεκέμβρη 2016 και ώρα 17:00 στο ΚΑΠΗ Ωραιοκάστρου «Ι. Καποδίστριας Βασιλέως Γεωργίου & Τραπεζούντος». Σε σύσκεψη – συζήτηση με θέματα:  ενημέρωση για το συνταξιουχικό – ασφαλιστικό – υγεία και τη συγκρότηση επιτροπής συνταξιούχων Ωραιοκάστρου.
Δεν διαπραγματευόμαστε ψίχουλα. Ζητάμε πίσω τώρα ότι μας έχει αφαιρεθεί, είναι δουλεμένα και πληρωμένα όλα από εμάς, δεν τα χρωστάμε σε κανένα και τα διεκδικούμε στο ακέραιο.