Πέμπτη 30 Απριλίου 2020

Ημερολόγιο μιας δασκάλας σε καραντίνα- ημέρα 45η





Μας κλείδωσαν μέσα κι έβαλαν δεσμοφύλακα το φόβο…

Μας χάιδεψαν τα αυτιά πως τάχα νοιάζονται να μας προστατέψουν εμάς και τα παιδιά μας.


Δεχθήκαμε αβασάνιστα να παρακολουθούμε τα επικοινωνιακά παιχνίδια και τις ανακοινώσεις των στατιστικών του κυβερνητικού τσίρκου κάθε απόγευμα, στις έξι.

Παρακολουθούμε τον μοναχικό και ανυπεράσπιστο αγώνα των γιατρών χωρίς καμιά απολύτως κρατική αρωγή, χωρίς καμιά ενίσχυση της δημόσιας υγείας, πριμοδοτώντας μεγαλοκαρχαρίες, ιδιοκτήτες ιδιωτικών θεραπευτηρίων.

Σηκώσαμε αγόγγυστα την ατομική ευθύνη στους ώμους μας για να πανηγυρίζουν την επιτυχία των μέτρων που πήραν, χωρίς να αναλάβουν στο ελάχιστο τη δική τους ευθύνη.

Οι μάσκες...


  Πηγή: Eurokinissi

Της Κάλι Καρά

Την ξεκάθαρη άποψη ότι δεν συστήνεται η γενικευμένη χρήση μάσκας εκτός σπιτιού εξέφρασε στην ενημέρωσή του ο εκπρόσωπος του υπουργείου Υγείας για τον κορονοϊό Σωτήρης Τσιόδρας στις 9/4/20. Να μη μας διαφεύγει ότι εκείνη την εποχή παρατηρείται έλλειψη μασκών ακόμη και σε κράτη που διαθέτουν μεγάλα πυρηνικά οπλοστάσια, ικανότητα στρατιωτικών αποστολών στο εξωτερικό και πρωτοπόρο ρόλο στην τεχνολογική εξέλιξη και θα περίμενε κανείς ότι θα είχαν και επάρκεια στα απλά προστατευτικά μέσα για την αποτροπή της διασποράς μιας πανδημίας, με την προϋπόθεση, βέβαια, ότι η οικονομία τους θα ήταν κτισμένη στη βάση της εξυπηρέτησης των κοινωνικών αναγκών και όχι του καπιταλιστικού κέρδους.

Οι υφασμάτινες μάσκες προστατεύουν από τον κορονοϊό. Συστήνεται να χρησιμοποιούνται σε περιοχές υψηλού συγχρωτισμού όπως μέσα μαζικής μεταφοράς, σούπερ μάρκετ, φαρμακεία και άλλα αντίστοιχα δηλώνει ο Σωτήρης Τσιόδρας τις 23/4/20, ενώ ο Θεόδωρος Βασιλακόπουλος ξεκαθαρίζει ότι δεν είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο ότι οι υφασμάτινες μάσκες προστατεύουν από τον κορονοϊό!

Ψήφισμα σωματείων για την 1η ΜΑΗ



Πρωτομαγιά 2020. Ο ορατός εχθρός είναι ο καπιταλισμός. Δεν θα πληρώσει ξανά ο λαός
 



Έχει περάσει ήδη πάνω από ένας μήνας από τότε που η κυβέρνηση, εκμεταλλευόμενη τα περιοριστικά μέτρα που η ίδια επέβαλλε και την αντικειμενική ανασφάλεια των εργαζομένων μπροστά στα αποτελέσματα της πανδημίας, προχώρησε σε ισχυρό χτύπημα των εργασιακών μας δικαιωμάτων, έδωσε το πράσινο φως στην εργοδοσία να ξεσαλώσει, με ένα μπαράζ αντεργατικών Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου.
Σε όλες τις χώρες που πλήττονται από την πανδημία επιβάλλονται άγρια αντεργατικά μέτρα. Αυξάνονται οι απολύσεις, κυριαρχεί η αναστολή συλλογικών και ατομικών συμβάσεων εργασίας, μεγαλώνει η εκ περιτροπής εργασία. Οι εργαζόμενοι «οδηγούνται» σε αναγκαστικές άδειες χωρίς αποδοχές ή αναγκαστική λήψη της ετήσιας άδειας, στην τηλεργασία.

Η κυβέρνηση της ΝΔ προωθεί κατ’ απαίτηση του ΣΕΒ γενικευμένα σχήματα ελαστικής εργασίας και μερικής απασχόληση των εργαζομένων, τα οποία θα μονιμοποιηθούν. Επιχειρηματικοί όμιλοι, εργοδοτικές ενώσεις, «θεσμοί» της ΕΕ και κυβερνήσεις, μετατρέπουν την πανδημία σε «ευκαιρία» ώστε να προωθήσουν χωρίς αντιδράσεις πιο σκληρά αντεργατικά μέτρα που δε μπόρεσαν να επιβάλλουν στη διάρκεια της 10ετούς οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης.

1η Μάη 2020: Ορατός εχθρός είναι ο καπιταλισμός - Δεν θα πληρώσει ξανά ο λαός (SPOT)





«1η Μάη 2020: Ορατός εχθρός είναι ο καπιταλισμός - Δεν θα πληρώσει ξανά ο λαός», είναι μήνυμα του ΠΑΜΕ για τη φετινή Εργατική Πρωτομαγιά. Δείτε το σχετικό Spot του ΠΑΜΕ.

10 διάσημες ιστορικές φωτογραφίες του πολέμου του Βιετνάμ



Ενός πολέμου που έληξε σαν σήμερα, 30 Απριλίου του 1975. 

Η στρατηγική θέση του Βιετνάμ στη νοτιοανατολική «γωνία» του πλανήτη, κατοικήθηκε πολλές χιλιετίες πριν. Άλλες φορές σαν ανεξάρτητη χώρα (ακμή 800 – 200 π.χ.) κι άλλες φορές σαν μέρος της αυτοκρατορίας των κινέζικων δυναστειών. Εξεγέρσεις υπήρξαν και κάποτε είχαν και στρατιωτικές νίκες, ακόμα και πρόσκαιρες ανεξαρτησίες ολόκληρων περιοχών. 

Μετά… τους Γιαπωνέζους και τους Γάλλους…

Από το 1792 το Βιετνάμ  μπήκε στη σφαίρα επιρροής της Γαλλίας. Επίσημα η αποικιοκρατία της Γαλλίας στο Βιετνάμ άρχισε το 1874. Στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, με παρέμβαση των Γερμανών στο φιλοχιτλερικό καθεστώς του Βισύ της Γαλλία, παραδόθηκε η Γαλλική Ινδοκίνα στην Ιαπωνία. Από το 1940, ιδρύθηκε από τον Κ. Κ. Βιετνάμ και τον Χο Τσι Μινχ το «Βιετμίν», ένα απελευθερωτικό κίνημα, με ραχοκοκαλιά τους κομμουνιστές, που έδρασε σ’ όλη τη διάρκεια της Γιαπωνέζικης κατοχής. Μετά την ήττα των Ιαπώνων τον Αύγουστο του 1945, οι αντάρτες Βιετμίν κατέλαβαν το Ανόι, κι έφτιαξαν μια μεταβατική κυβέρνηση, που κήρυξε την εθνική ανεξαρτησία ολόκληρης της χώρας. 

Ετοιμότητα


Διανύοντας τον δεύτερο μήνα μετά την εξαγγελία των Κινητών Ομάδων Υγείας (ΚΟΜΥ), μόλις αυτή τη βδομάδα η κυβέρνηση αποφάσισε να απευθύνει «πρόσκληση ενδιαφέροντος» για 1.100 εργαζόμενους (οδηγούς, νοσηλευτές, διοικητικούς). Κι ενώ όπως λένε οι επιστήμονες ο ιός ήρθε για να μείνει, δεν ισχύει το ίδιο και για τους εργαζόμενους που καλούνται να στελεχώσουν τη συγκεκριμένη υπηρεσία Υγείας, η οποία εντάσσεται στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα και αποστολή της είναι «η λήψη δειγμάτων βιολογικού υλικού και νοσηλευτική βοήθεια στα ύποπτα κρούσματα κορονοϊού κατ' οίκον». Οι εργαζόμενοι που θα προσληφθούν θα απασχοληθούν μόλις για τρεις μήνες, με «δυνατότητα» παράτασης ένα επιπλέον τρίμηνο. Επιβεβαιώνεται δηλαδή ότι και το συγκεκριμένο μέτρο δεν οδηγεί σε ουσιαστική ενίσχυση της ΠΦΥ, αλλά όπως όλες οι προηγούμενες, έτσι και η σημερινή κυβέρνηση επιδίδεται σε περιορισμένες και αποσπασματικές «λύσεις» με το μικρότερο δυνατό κόστος για το κράτος. Σ' αυτή την κρίσιμη περίοδο, όμως, τέτοιου είδους υπηρεσίες - όπως και το σύνολο της ΠΦΥ, τα Κέντρα Υγείας - θα έπρεπε να είναι έτοιμες, πλήρως στελεχωμένες και εξοπλισμένες, με εκπαιδευμένο μόνιμο προσωπικό, για την αντιμετώπιση του τωρινού κύκλου της πανδημίας και κυρίως του επόμενου, που αναμένεται μετά το καλοκαίρι και απέναντι στο οποίο η «ετοιμότητα» της κυβέρνησης και του κράτους εξαντλείται ξανά στην υπόδειξη της ατομικής ευθύνης για «αυτοπροστασία» από τον κορονοϊό.

Υγεία και κέρδος δεν πάνε μαζί!



Τα πρόσφατα κρούσματα κορονοϊού και οι θάνατοι ασθενών σε ιδιωτικές κλινικές επιβεβαιώνουν με τον πιο τραγικό τρόπο αυτό που χρόνια τώρα οι εργαζόμενοι σε χώρους ιδιωτικής Υγείας φωνάζουμε και δεν μας ακούει κανείς... Οτι η υγεία και το κέρδος δεν πάνε μαζί! Οτι πίσω από τη βιτρίνα που έχουν στήσει οι κλινικάρχες, πίσω από τον πλούσιο ξενοδοχειακό εξοπλισμό, πίσω από τις «επιτυχίες» και τα «επιτεύγματά» τους, κρύβονται χιλιάδες εργαζόμενοι υγειονομικοί! Εργαζόμενοι που στενάζουν από την εντατικοποίηση, με μυοσκελετικά προβλήματα, κακοπληρωμένοι, που τους έχουν ξηλώσει όλα τα δικαιώματα... Εργαζόμενοι που ακόμα και στις πιο ακριβές και χλιδάτες κλινικές δεν φτάνουν για να καλύψουν ούτε τις βασικές ανάγκες των ασθενών και δεν ξεπερνάνε σχεδόν ποτέ το προσωπικό ασφαλείας!

Κι όμως, αυτοί οι εργαζόμενοι, τόσα χρόνια τώρα, με την αξιοπρέπεια και το φιλότιμό τους, κάνουν παραπάνω από τις δυνάμεις τους, την ώρα που τα αφεντικά τους χρονομετρούν για το πόση ώρα κάνουν να φροντίσουν έναν ασθενή, τους μετράνε τα γάντια, τις σύριγγες, τις γάζες που χρησιμοποιούν, ακόμα και τα μήλα που δίνουν στους ασθενείς (!), τους κάνουν παρατήρηση αν δεν είναι καλοχτενισμένοι και χαμογελαστοί, γιατί χαλάνε το προφίλ της κλινικής και των πανάκριβων υπηρεσιών της. Κι όταν τολμήσουν να ζητήσουν τα αυτονόητα, αυτά που έχουν μάθει από τις σχολές και την εμπειρία τους, αυτά που δικαιούνται, απολύονται με συνοπτικές διαδικασίες.