Η εργοδοτική αυθαιρεσία και οι μασκοφόροι εκδικητές του διαδικτύου

08-03-2019

Στην ταξική πάλη δεν υπάρχουν απρόσωπες λύσεις, εύκολες διέξοδοι, κόλπα και τεχνάσματα που βρίσκουν παράκαμψη, ακυρώνοντας τον αγώνα, το δύσκολο δρόμο. Δεν υπάρχουν μαγικά ραβδιά και Σούπερμαν ή μασκοφόροι εκδικητές κι επαναστάτες του διαδικτύου. 

Κατιούσα

 

Άλλοι σου ζητάνε να χαλαρώσεις για να το απολαύσεις, αφού δεν μπορείς να το αποφύγεις. Άλλοι πάλι θέλουν να σε βλέπουν χαμογελαστό, να μην είσαι σκυθρωπός, να φαίνεται πως το διασκεδάζεις, το απολαμβάνεις κι εσύ. Ίσως το επόμενο βήμα είναι να ζητήσουν να βγάζουμε και βογγητά ψεύτικης ηδονής, όσο γίνεται πιο αληθοφανή.

Πώς σπάει λοιπόν η εργοδοτική τρομοκρατία; Πώς σκάει ένα χαμόγελο; Πώς θα ανθίσουν τα χαμόγελα μέχρι να έρθει μια επανάταση, που θα δώσει σε όλους μας λόγους να φωτίζουμε, καθώς θα σκοτεινιάζουν άλλοι; Και πώς σκάει αλήθεια μια επανάσταση, ένας αγώνας σε τέτοια κατεύθυνση, μια νίκη, μια διεκδίκηση;

Κατήφορος χωρίς όρια στο Εργατικό Κέντρο

«Το "λειτουργικό προεδρείο" που συγκρότησαν οι δυνάμεις των ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΕΑΚ (ΣΥΡΙΖΑ) στο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης μετά από ένα συνέδριο εκτεταμένης νοθείας με ασφαλίτες, απέδειξε και στη χτεσινή συνεδρίαση του ΔΣ ότι ήταν στρατηγική επιλογή του συνδέσμου βιομηχάνων και εμπόρων, των πολιτικών τους κομμάτων και της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ» σημειώνει η Γραμματεία Θεσσαλονίκης του ΠΑΜΕ.

Σε ανακοίνωσή της σημειώνει:

«Σε τίποτα δεν είχε να κάνει με συζήτηση - αντιπαράθεση μέσα στα πλαίσια μιας εργατικής συνδικαλιστικής οργάνωσης, για το πώς θα απαντήσει η εργατική τάξη στην ολομέτωπη επίθεση που δέχεται. Μετέφεραν αυτούσιες χωρίς κανένα καμουφλάρισμα και με καταμερισμένους ρόλους τις οδηγίες που παίρνουν από τα τραπέζια διαλόγου με τη μεγαλοεργοδοσία.

Υγεία κοινωνικό αγαθό για όλους ή εμπόρευμα για τους λίγους;

 

Το τελευταίο διάστημα ο Δήμαρχος Νεάπολης-Συκεών πρωτοστατεί στο αίτημα και άλλων δημάρχων να μεταφερθεί η ευθύνη διαχείρισης και ελέγχου της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (ΠΦΥ) στην Τοπική Διοίκηση.

Πατώντας πάνω σε μεγάλα και υπαρκτά προβλήματα του σημερινού εμπορευματοποιημένου συστήματος υγείας, παρουσιάζει σαν “πρωτοπόρα λύση” την μεταφορά της ΠΦΥ στους Δήμους.

Πως έχει όμως η ιστορία της ΠΦΥ στον δήμο μας λίγα χρόνια πριν.

Μέχρι και το 2013, στις Συκιές και στον Άγιο Παύλο λειτουργούσαν  δύο υποκαταστήματα του ΕΟΠΥΥ με μόνιμους γιατρούς όλων των ειδικοτήτων, εξοπλισμένα με τα αναγκαία όργανα των ιατρικών εξετάσεων. Στο υποκατάστημα των Συκεών λειτουργούσε και οδοντιατρείο. Η λειτουργία τους ήταν πρωί – απόγευμα, καλύπτοντας τις ανάγκες όλων των δημοτών και με γιατρό κατ’ οίκον.

Δεν θα ισχυριστούμε πως όλα τότε ήταν ιδανικά. Σαφώς και υπήρχαν ανάγκες που δεν καλύπτονταν όπως θα έπρεπε.

Υπήρχαν όμως εκείνες οι δημόσιες δομές που θα έπρεπε να βελτιωθούν και να εκσυγχρονισθούν από τις κυβερνήσεις εκείνης της εποχής.

Αντί γι αυτό η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ (Σαμαράς-Βενιζέλος), έβαλε λουκέτο και στις δύο αυτές δομές, αφήνοντας ακάλυπτους τους κατοίκους όλης της περιοχής.

Είσαι για ένα (α)κόμμα στα όρθια;

Μάστορα, πιάσε μια Ελλάδα στα όρθια…

Η πρώτη αυθόρμητη σκέψη στο άκουσμα της ίδρυσης του κόμματος Ρωμανιά – Μητρόπουλου, είναι πως το όνομα παραπέμπει σε ινδιάνικη φυλή, πχ στη σύζυγο του αρχηγού που τον λένε Όρθιο Βούβαλο.

Και το βασικό ερώτημα είναι τι θα απογίνουν τα ερυθρόδερμα μέλη της φυλής στην άγρια καπιταλιστική Δύση κι αν τελικά ονομάστηκαν Ευρωπαίοι Ινδιάνοι από μια καθαρή παρεξήγηση, καθώς αυτούς συνάντησαν πρώτους οι πρόσφυγες στη Μεσόγειο, καθώς ρίχνονταν στη θάλασσα για να σωθούν. Όχι όμως, δεν πρόκειται για παρεξήγηση, γιατί στο προσφυγικό μας ενώνουν κοινές βαρβαρικές αξίες και έθιμα κονκισταδόρικα, με την υπόλοιπη ΕΕ. Και η βασική ανησυχία μας είναι μη τυχόν έρθουν απέξω και αλλοιώσουν το βαρβαρισμό μας.

Ο δεύτερος συνειρμός είναι πως πάμε για άλλο ένα κόμμα στα όρθια, που μοιράζεται πάντως κοινές αξίες με τη φράση “στα τέσσερα” και τον Καμμένο που την είπε στη Βουλή -βουλευτής των ΑΝΕΛ ήταν άλλωστε ο Ρωμανιάς. Στην τελική δεν πρόκειται να αλλάξουν πολλά επί της ουσίας, απλώς θα συνε-χύσουμε σε μια διαφορετική στάση, χωρίς να επηρεάζεται η ερωτική μας σχέση με το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, ή οι σχέσεις παραγωγής κι άλλες τέτοιες σταθερές. Όπως είχε πει σε ανύποπτο χρόνο κι ο Αθερίδης: ή ψηφίζουμε ΚΚΕ ή καθόμαστε και τον πίνουμε -με το συμπάθειο. Στα όρθια ή όχι, μικρή σημασία έχει.

Ερχόμαστε έτσι στο τρίτο και τελευταίο σημείο, με το ηθικό δίδαγμα. Τι δουλειά έχουν όλα αυτά τα αποκόμματα που δε γεμίζουν όλα μαζί ούτε ένα απόκομμα εφημερίδας; Τι ρόλο παίζουν ή τι προοπτικές έχουν; Τι λόγο ύπαρξης έχει το ξαναζεσταμένο αντιμνημονιακό φαγητό, στη σημερινή “μεταμνημονιακή” εποχή; Σε τι συνδιαλλαγή ελπίζουν, με ποιον θα παζαρέψουν, από ποιον θα κόψουν ψήφους; Άραγε, θα φτάσουν στην κάλπη ή θα μπουν μόνο στις δημοσκοπήσεις;

Τα πρόσωπα αλλάζουν, η “αστική πολυφωνία” μένει και συνεχίζεται σα χορωδία Τρικάλων. Μέχρι να σηκωθεί όρθιο το αντίπαλο δέος και να βάλει τη δική του παραφωνία στο παραπάνω σκηνικό…

Κατιούσα 

Αναρτήθηκε από Γκαγκάριν

Ανίκανοι;

  Πηγή: Eurokinissi

Αν προσέξει κανείς τις αναλύσεις στελεχών της κυβέρνησης και άλλων κομμάτων, όπως και αστικών ΜΜΕ, με αφορμή το εισαγγελικό πόρισμα για τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι, θα ακούσει πολλά για την «ασυνεννοησία» μεταξύ κάποιων αρμοδίων, την «έλλειψη συντονισμού υπηρεσιών», κάποιες «ανεπάρκειες» του κρατικού μηχανισμού κ.ο.κ. Και μπορεί όντως οι «διάλογοι» επί των ασυρμάτων της Πυροσβεστικής και της Αστυνομίας να είναι αποκαλυπτικοί του χάους που επικράτησε τη δεδομένη στιγμή, όμως η αποκλειστική επικέντρωση σε αυτά καθόλου αθώα δεν είναι. Λένε για παράδειγμα ότι το νομοθετικό πλαίσιο είναι υπερπλήρες, όμως αυτό που πάσχει είναι ...η εφαρμογή του. Αρα, αυτοί που φταίνε τελικά είναι κάποιοι ανίκανοι, αδιάφοροι, ανάλγητοι κρατικοί παράγοντες, κάποιοι «κρίκοι» που δεν λειτούργησαν με βάση τα προβλεπόμενα. Η συζήτηση αυτή, που θα συνεχιστεί το επόμενο διάστημα, τείνει να γίνει αποπροσανατολιστική και να κρύψει κάτω από το «χαλί» τις ουσιαστικές ευθύνες της σημερινής και των προηγούμενων κυβερνήσεων, του κράτους, της Τοπικής Διοίκησης, της πολιτικής που αφήνει τους εργαζόμενους και τις λαϊκές οικογένειες απροστάτευτους στο έλεος των φυσικών φαινομένων.

Στρατηγική σύμπλευση σε όλα τα επίπεδα

Προχτές ο Αμερικανός πρέσβης, Τζ. Πάιατ, επιθεώρησε το λιμάνι Θεσσαλονίκης, που έχει μετατραπεί σε βάση «διεκπεραίωσης» των αμερικανικών δυνάμεων σε όλη την περιοχή των Βαλκανίων και της ΝΑ Ευρώπης, προεξοφλώντας ότι οι ΗΠΑ θα συνεχίσουν να εκμεταλλεύονται «τις ευκαιρίες που η Θεσσαλονίκη παρέχει» παρότι «είμαστε έντονα επικεντρωμένοι και στην Αλεξανδρούπολη». Συνοδευόταν από τον περιφερειάρχη Κεντρικής Μακεδονίας, εκλεγμένο και εκ νέου υποψήφιο με τη ΝΔ, που, έμπλεος ενθουσιασμού, δήλωσε ότι η συνεργασία των Ενόπλων Δυνάμεων των δύο χωρών είναι απόδειξη της αφοσίωσης της Ελλάδας στη ΝΑΤΟική συμμαχία αλλά και της αφοσίωσης των ΗΠΑ στην Ελλάδα.

Ο νυν δήμαρχος Αλεξανδρούπολης, περιοχή επίσης κομβικής σημασίας για τους αμερικανοΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς, έχει αναχθεί σε θερμό συνήγορό τους, με δηλώσεις όπως αυτή για «την ολοκλήρωση των ενεργειακών επενδύσεων του LNG και του IGB, τη συμμετοχή των αμερικανικών εταιρειών στους επικείμενους διαγωνισμούς για το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης και ό,τι άλλο θεωρούμε ότι πρέπει να συμβεί στην Αλεξανδρούπολη (σ.σ. εννοεί τη ΝΑΤΟική βάση), προκειμένου να υπάρχει ασφαλές περιβάλλον... Λέμε ελάτε, επενδύστε, κερδίστε. Ως αντάλλαγμα θα κερδίσουμε κι εμείς οικονομικά, αλλά θα έχουμε και τη δυνατότητα της ομπρέλας της Αμερικής. Εξασφαλίζουμε ηρεμία στην περιοχή με την παρουσία των Αμερικανών»!