Ο «δημιουργικός ρόλος» που - καθ' ομολογία αστικών επιτελείων σε Τουρκία και Ελλάδα - έχει αναλάβει η γερμανική κυβέρνηση για να προχωρήσουν τα σχέδια συνδιαχείρισης και συνεκμετάλλευσης υπό την εποπτεία ΕΕ - ΝΑΤΟ σε Αιγαίο και συνολικά τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, είναι ενδεικτικός των ευρύτερων γεωπολιτικών επιδιώξεων της Γερμανίας. Δηλαδή να αναβαθμίσει τη θέση και το ρόλο της, αξιοποιώντας σε αυτή την κατεύθυνση και την προεδρία που αυτό το εξάμηνο ασκεί στην ΕΕ, αλλά και τα χρέη προέδρου που για λίγες μέρες ακόμα έχει στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ.
Η «μυστική συνάντηση» που είχαν στα μέσα του μήνα εκπρόσωποι από τα ΥΠΕΞ Γερμανίας - Τουρκίας - Ελλάδας δεν ήταν παρά απόδειξη της «κινητοποίησης» του Βερολίνου να αποκτήσει προβάδισμα σε «διευθετήσεις» που «ψήνονται» και θα έχουν καθοριστικό αντίκρισμα σε ευρύτερες γεωπολιτικές ισορροπίες - απόδειξη βεβαίως και του ότι στο παρασκήνιο οι ιμπεριαλιστικές διευθετήσεις «τρέχουν». Την Τρίτη, η γερμανική κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι θα ενισχύσει την (ευρωπαϊκή στρατιωτική) επιχείρηση «Ειρήνη» με τη φρεγάτα «Αμβούργο», που μαζί με 250 στρατιώτες θα ξεκινήσει στα μέσα Αυγούστου να ...συμβάλλει στην επιτήρηση του εμπάργκο όπλων. Λίγα 24ωρα πριν, η υπουργός Αμυνας Ανεγκρέτ Κραμπ-Καρενμπάουερ σχολίαζε ότι η πιθανότητα διαμελισμού της Λιβύης μεταξύ Τουρκίας και Ρωσίας «δεν μπορούμε να πούμε ότι θα ήταν επιθυμητή για την Ευρώπη», εξηγώντας ουσιαστικά ότι η ΕΕ - και κυρίως η Γερμανία - πρέπει να προλάβει εξελίξεις, να μην αποκλειστεί από ένα σκληρό γεωπολιτικό πόκερ, στο επίκεντρο του οποίου βρίσκονται η ΝΑ Μεσόγειος και η Βόρεια Αφρική.