Πέμπτη 11 Φεβρουαρίου 2021

«Party μωρή άρρωστη!» – Ο Παφίλης καταθέτει τον ιδεολογικό «πλούτο» της ΔΑΠ! (vid)


«Party μωρή άρρωστη!» – Ο Παφίλης καταθέτει τον ιδεολογικό «πλούτο» της ΔΑΠ

«Party μωρή άρρωστη!» – Ο Παφίλης καταθέτει τον ιδεολογικό «πλούτο» της ΔΑΠ! (vid)

Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ από το βήμα της Βουλής έδειξε αφίσες της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ κάνοντας σκόνη την κυβερνητική προπαγάνδα

Το φινάλε της χτεσινής ομιλίας του Θανάση Παφίλη στη βουλή, στη συζήτηση για το νομοσχέδιο-έκτρωμα Κεραμέως – Χρυσοχοΐδη θα μείνει πιθανότατα στην ιστορία, με τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του ΚΚΕ να καταθέτει στα πρακτικά της Βουλής τις αφίσες που δείχνουν τον «ιδεολογικό πλούτο» και το «ήθος» της ΔΑΠ, με τις ημίγυμνες γυναίκες, τα σεξιστικά στερεότυπα και τα λογοπαίγνια τύπου «πάρτη με 6 ευρώ…»

Όχι άλλες καθυστερήσεις στις εκκρεμείς συντάξεις - Να γίνουν προσλήψεις στον ΕΦΚΑ


ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ ΙΚΑ

& ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΩΝ ΤΑΜΕΙΩΝ ΜΙΣΘΩΤΩΝ

ΓΡΑΦΕΙΑ: ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ 23 – 4ΟΣ ΟΡΟΦΟΣ  105 52 ΑΘΗΝΑ

ΤΗΛ. (210) 52 01 573 - 52 29 442  FAX 210 52 29 907

http://www.osika.gr       E – Mailosika@otenet.gr

Αθήνα 10/2/2021


Φωτό αρχείου


Δελτίο Τύπου για την έκδοση των εκκρεμών συντάξεων


Από χρόνια γινόμαστε μάρτυρες των υποσχέσεων των κυβερνήσεων για την έκδοση των εκκρεμών συντάξεων. Τη σκυτάλη των «εκσυγχρονιστικών» μέτρων τώρα την  έχει πάρει η σημερινή κυβέρνηση και το σήριαλ των εκκρεμοτήτων συνεχίζεται.

θα έλεγε κανείς τι πιο δίκαιο και απλό για τους ανθρώπους του μόχθου που έχουν δουλέψει σε όλη τους την ζωή και έχουν πληρώσει τις εισφορές τους  να πάρουν την σύνταξή τους; Και όμως αυτές καθυστερούν δύο, τρία, ακόμη και πέντε χρόνια για την απόδοσή τους με αποτέλεσμα οι συνταξιούχοι αυτοί να ζουν στην εξαθλίωση.

Η προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ στην πενταετή σχεδόν θητεία της δεν μπόρεσε ή δεν θέλησε να λύσει το πρόβλημα των εκκρεμών συντάξεων. Σήμερα ασκεί κριτική, πως ενώ εκείνη άφησε 250.000  καθυστερημένες εγκρίσεις, η κυβέρνηση της ΝΔ τις αύξησε σε πάνω από 300.000, επικαλούμενη την πανδημία και τις άδειες ειδικού σκοπού.  Αυτή είναι η μόνη διαφορά τους, ενώ και οι δύο διαχρονικά κορόιδεψαν τους δικαιούχους αδιαφορώντας για το πώς επιβιώνουν.

Η σημερινή κυβέρνηση, ενώ υποσχόταν πως οι εκκρεμείς συντάξεις θα βγουν άμεσα με «ένα κλικ», τώρα ο νέος Υπουργός κ. Χατζηδάκης εξήγγειλε πως μετά από 2 – 3 μήνες θα ξεκινήσει να δίνει στους συναδέλφους 345 – 384 ευρώ τον μήνα, μετά θα δοθεί η προσωρινή κύρια σύνταξη και αργότερα (άραγε πότε;) η οριστική. Στη συνέχεια θα αποδοθεί η επικουρική, ενώ θα δημιουργηθεί μια νέα φουρνιά εκκρεμών συντάξεων για όσους συνταξιούχους είναι μικρότεροι των 62 ετών. Δηλαδή των συντάξεων που απομένουν πετσοκομμένες  από τις διαχρονικές θανατηφόρες μειώσεις όλων των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων.

Ερωτήματα... και διλήμματα


Στη σκιά του νέου lockdown, επιβεβαιώνεται για μια ακόμη φορά η αναγκαιότητα των αιτημάτων που προβάλλουν υγειονομικοί, άλλοι εργαζόμενοι, σωματεία και φορείς για την ουσιαστική προστασία του λαού από την πανδημία, με επίκεντρο τους χώρους δουλειάς, τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, τα σχολεία κ.τ.λ. Τα αιτήματα αυτά δεν είναι βέβαια καινούργια, αλλά η κυβέρνηση τα απορρίπτει προκλητικά, φορτώνοντας στο λαό την ευθύνη της αυτοπροστασίας, ενοχοποιώντας τον ταυτόχρονα για τη νέα έξαρση των κρουσμάτων. Αρα, όπως τον περασμένο Μάρτη, έτσι και τώρα, το ερώτημα δεν είναι «λοκντάουν ή μη λοκντάουν», αλλά γιατί το κράτος δεν παίρνει όλα τα μέτρα που είναι αναγκαία για να αποτραπεί η γενικευμένη διάδοση του ιού, να προστατευθεί ουσιαστικά ο λαός.

Την εφαρμογή των αναγκαίων μέτρων δεν την εμποδίζουν η «ανικανότητα» και ο «ερασιτεχνισμός» της κυβέρνησης, όπως την κατηγορεί ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά το γεγονός ότι διαχειρίζεται την πανδημία με κριτήριο την «υγεία» της οικονομίας και όχι του λαού. Κι όταν λέμε οικονομία δεν εννοούμε τον βιοπαλαιστή, τον εργαζόμενο, τον αυτοαπασχολούμενο, τον αγρότη, που έτσι κι αλλιώς ζουν από πρώτο χέρι τις συνέπειες της αντιλαϊκής πολιτικής με ή χωρίς πανδημία, σε οικονομική ανάπτυξη και κρίση, αλλά τις μεγάλες επιχειρήσεις και τους ομίλους, που εφαρμόζουν πρωτόκολλα προστασίας των κερδών τους και αφήνουν απροστάτευτους τους εργαζόμενους κ.τ.λ. Το πραγματικό δίλημμα, λοιπόν, που επανέρχεται, ξανά και ξανά, σε κάθε φάση της πανδημίας, με ή χωρίς lockdown, είναι: Διαχείριση της πανδημίας με κριτήριο τις ανάγκες των εργαζομένων και του λαού, ή με κριτήριο την προστασία των κερδών, σε μια περίοδο μάλιστα που η οικονομία βρίσκεται σε νέα κρίση; Οι κυβερνήσεις και τα κόμματα του κεφαλαίου στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο απαντάνε το δεύτερο. Οι λαοί θα βρουν διέξοδο μόνο αν κάνουν δική τους υπόθεση τον αγώνα για το πρώτο.

Το κριτήριο

 

 

«Τι άλλο θα μπορούσε να γίνει; Πόσο νόημα έχει ένα ακόμα σκληρό lockdown;»... Τέτοια ερωτήματα εκφράζουν όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι, ειδικά μετά τα νέα περιοριστικά μέτρα. Και η αλήθεια είναι ότι πολλά πράγματα θα μπορούσαν να είναι διαφορετικά, αν η αντιμετώπιση της πανδημίας οργανωνόταν με κριτήριο την ουσιαστική και ολόπλευρη προστασία του λαού, αν είχε στο επίκεντρο τις πραγματικές του ανάγκες.

Η αντιμετώπιση της πανδημίας από τη σκοπιά των λαϊκών αναγκών προϋποθέτει την αποφασιστική ενίσχυση του δημόσιου συστήματος Υγείας, τις μαζικές προσλήψεις υγειονομικού προσωπικού κάθε ειδικότητας, για να μην υπάρχουν κλινικές κλειστές ή υποστελεχωμένες, τόσο για τους Covid όσο και για τους άλλους ασθενείς.

Απαιτεί τη λειτουργία και νέων μονάδων Υγείας, το άνοιγμα νοσοκομείων που έχουν κλείσει τα τελευταία χρόνια και νέων κλινών ΜΕΘ, την «επιστράτευση» κάθε διαθέσιμου επιστήμονα της Υγείας, προκειμένου να μπορέσουν άμεσα να λειτουργήσουν πλήρως στελεχωμένες οι μονάδες πρόληψης και νοσηλείας.