Γράφει ο Πάνος Αλεπλιώτης // 

Το 1946, 167 ιθαγενείς της ατόλης Μπικίνι, από όπου πήρε χωρίς ντροπή και σεβασμό, το ονομά του το μαγιώ μπικίνι, πείστηκαν να αφήσουν τον παράδεισο 23 κοραλλιογενών νησιών με φοίνικες και γαλαζοπράσινα νερά, μετά από την προτροπή του Ben H Wyatt, στρατιωτικού διοικητή των Νήσων Μάρσαλ, στην οποία ανήκε η ατόλη, όταν τους είπε ότι η γη τους ήταν απαραίτητη για «το καλό της ανθρωπότητας και για να τερματιστούν όλοι οι πόλεμοι στον κόσμο».

Στην πραγματικότητα, αυτό σήμαινε πυρηνικές δοκιμές με ρίψη 23 πυρηνικών όπλων στο Μπικίνι μεταξύ 1946 και 1958, σαν μέρος του αγώνα δρόμου που ξεκίνησαν οι ΗΠΑ για τα πυρηνικά όπλα, συμπεριλαμβανομένης της η πιο ισχυρής έκρηξης που πυροδοτήθηκε ποτέ από τις ΗΠΑ.

Οι νησιώτες μεταφέρθηκαν στο Rongerik, μια ακατοίκητη ατόλη περίπου 100 μίλια μακριά, και τους εφοδίασαν με προμήθειες τροφίμων για μερικές εβδομάδες. Αλλά οι καλλιέργειες στην νέα κατοικία των νησιωτών παράγουν σημαντικά λιγότερα τρόφιμα από ό, τι εκείνες στο Μπικίνι, και στα γύρω νερά είχε πολύ λιγότερα αλιεύματα.