ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

 

Κανένας μόνος του απέναντι στην κρίση!

Η Επιτροπή Δράσης Δυτικών Συνοικιών Θεσσαλονίκης και οι Βετεράνοι Νεάπολης συνδιοργανώνουν φιλικό αγώνα ποδοσφαίρου μεταξύ των Βετεράνων Νεάπολης και των Βετεράνων Θεσσαλονίκης, για την ενίσχυση οικογενειών που έχουν χτυπηθεί από την κρίση. Ο αγώνας θα διεξαχθεί τη Δευτέρα 10 Μαρτίου στο γήπεδο του Μακεδονικού στην Ευκαρπία (προσέλευση με το λεωφορείο 38 Ν.Ευκαρπία-Σταθμός, στάση Ο.Δ.Δ.Υ).

 Η είσοδος είναι δωρεάν. Στην είσοδο του γηπέδου θα μαζεύονται τρόφιμα και άλλα είδη πρώτης ανάγκης (ρούχα, φάρμακα, είδη υγιεινής κτλ) για οικογένειες που αντιμετωπίζουν προβλήματα επιβίωσης λόγω των καταστροφικών πολιτικών των μνημονίων.

 Είναι χρέος όλων μας, απέναντι στην οικονομική και ανθρωπιστική κρίση, να μην αφήσουμε κανένα μόνο του! Να δημιουργήσουμε ένα δίκτυο αλληλεγγύης και προστασίας μας. Γιατί όλοι μας βιώνουμε καθημερινά τα ίδια προβλήματα φτώχεια, ανεργία, απολύσεις, χαράτσια, κατασχέσεις σπιτιών και καταθέσεων κτλ.

Επίσης ενημερώνουμε ότι του τελευταίους μήνες η επιτροπή δράσης δυτικών συνοικιών έχει προβεί σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες ώστε αρκετοί κάτοικοι να αποκτήσουν πρόσβαση στο ρεύμα, σε κάποιες περιπτώσεις ακόμη και μετά από 2 χρόνια! 

Τηλεφωνήστε άμεσα στο τηλ. 2310265730, σε περίπτωση που γνωρίζεται περιστατικά με κομμένα ρεύματα, με απειλές κατασχέσεων σπιτιών και καταθέσεων.

 

Με τη δική μας δράση και αγώνα παντού να επιβάλλουμε:

·        Κανένα σπίτι χωρίς ρεύμα. Απαγόρευση  κατασχέσεων  κατοικιών &  καταθέσεων.

·        Υπεράσπιση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα των κοινωνικών αγαθών/υπηρεσιών (σχολεία, νοσοκομεία κτλ.).

·        Κατάργηση των μνημονίων και των αντεργατικών-αντιλαϊκών μέτρων.

·        Διαγραφή του χρέους, να χρησιμοποιήσουμε τα χρήματα για να βελτιώσουμε την ζωή μας.

·        Υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών μας.

 ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΔΡΑΣΗΣ ΔΥΤΙΚΩΝ ΣΥΝΟΙΚΙΩΝ

 Επικοινωνία: Τηλ: 2310265730,  epitropidrasis@gmail.com, epitropidrasis.blogspot.gr

 

 

Όταν τα ‘’χαρτιά’’! Βγάζουν σκάρτα τα μάτια.

Ακυρώθηκε από το ΣτΕ η απόφαση της πολεοδομίας για αναστολή έργων στις #skouries

Μετά από προσφυγή της Ελληνικός Χρυσός Α.Ε. (θυγατρικής της Eldorado Gold) και του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Χαλκιδικής (το οποίο ελέγχεται από συνδικαλιστές της Ελλ. Χρυσός), το Ε' Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας ακύρωσε σήμερα την απόφαση της πολεοδομίας του Δήμου Αριστοτέλη που προέβλεπε διακοπή εργασιών στο εργοτάξιο των Σκουριών.

Υπενθυμίζεται ότι στις 10-6-2013 η Πολεοδομία εξέδωσε «ΣΗΜΑ διακοπής οικοδομικών εργασιών» στις Σκουριές, “καθώς έπειτα από αυτοψία που διενήργησαν αρμόδιοι υπάλληλοι της υπηρεσίας διαπιστώθηκαν εκτεταμένες εκσκαφές και άλλες κατασκευές χωρίς άδεια δόμησης”. Για την ακύρωση του Σήματος Διακοπής της Πολεοδομίας η εταιρεία προσέφυγε στο Συμβούλιο Επικρατείας ισχυριζόμενη ότι:

«Οι προκείμενες εκσκαφές δεν αφορούν στη δόμηση κτιρίου εργοστασίου ή γραφείων κ.λ.π., αλλά αφορούν διαμορφώσεις χώρων οι οποίες έχουν εγκριθεί με το σχέδιο ΥΠΑΝ 565-027 που επισυνάπτεται στην άδεια εγκατάστασης… και αφορούν στις περιοχές διεργασίας, στις βοηθητικές περιοχές και στις περιοχές εκτός εργοστασίου».

Ο Πρόεδρος του Ε” Τμήματος του ΣτΕ πείσθηκε από την εταιρεία και στις 27-6-2013 εξέδωσε Προσωρινή Διαταγή αναστολής εκτελέσεως του Σήματος Διακοπής «καθ’ο μέρος απαγορεύει την εκτέλεση των εργασιών έδρασης του μηχανολογικού εξοπλισμού που προβλέπονται στην … άδεια εγκατάστασης ηλεκτρομηχανολογικού εξοπλισμού της μονάδας εμπλουτισμού Σκουριών της Διεύθυνσης Μεταλλευτικών και Βιομηχανικών Ορυκτών».

Η ίδια η μητρική εταιρεία Eldorado Gold στην ιστοσελίδα της διατείνεται ότι οι εργασίες που ξεκίνησε το 2013 αφορούν στην ανοικοδόμηση εγκαταστάσεων (plant construction):

 

 

πηγή: pergadi.

Πιστοποιητικά φρονημάτων: alive and kicking

barikat

Μία είδηση ανάποδα
«Επιτέλους φαινόμενα βίας και ανομίας δεν θα είναι πλέον ανεκτά στο ελληνικό πανεπιστήμιο. Το Συμβούλιο Ιδρύματος του Πανεπιστημίου Αθηνών, κάνοντας χρήση του νέου νομοθετικού πλαισίου, επέλεξε τους υποψήφιους που θα θέσουν υποψηφιότητα στις Κοσμητορικές εκλογές. Μέσα από την διαδικασία της προσωπικής συνέντευξης το Συμβούλιο κατάφερε να διαμορφώσει γνώμη για τις ικανότητες καθώς και για τα ουσιαστικά προσόντα των υποψηφίων. Αξίζει να τονιστεί ότι, όπως αναφέρει και στην ανακοίνωση του το Συμβούλιο Ιδρύματος, όλοι οι υποψήφιοι που επιλέχθηκαν δεσμεύθηκαν ότι θα έχουν αποφασιστική στάση απέναντι σε φαινόμενα βίας και παρανομίας. Η μοναδική εμπλοκή παρουσιάστηκε στο ζήτημα της υποψηφιότητας για τη Φιλοσοφική Σχολή στην οποία δεν επελέγη υποψήφιος.»   
Υπάρχουν αδιέξοδα στην δημοκρατία;  
Το παραπάνω θα μπορούσε να αποτελεί μέρος του εκπαιδευτικού ρεπορτάζ της «Καθημερινής». Το φανταστικό έγκειται στο ότι δεν γράφτηκε, όχι ότι δεν θα μπορούσε να γραφτεί. Τα γεγονότα δεν είναι φανταστικά. Θα θέλαμε, αλλά δυστυχώς δεν είναι. Το Συμβούλιο Ιδρύματος του Πανεπιστημίου Αθηνών με βάση και τη δυνατότητα που του παρέχει το νέο νομοθετικό πλαίσιο διαλέγει τους υποψήφιους. Δηλαδή μπορεί να επιλέξει αν κάποιος πανεπιστημιακός είναι «κατάλληλος» για να έχει ή όχι το δικαίωμα να είναι υποψήφιος. Μία καταλληλότητα που δεν σχετίζεται με τυπικά προσόντα, αλλά με ζητήματα πολιτικής και ιδεολογικής τοποθέτησης. Τους περνάει από συνέντευξη. Εξακριβώνει ζητήματα φρονήματος και μετά ανακοινώνει υποψηφιότητες. Δηλώνεις νομιμόφρων, μπορείς να είσαι υποψήφιος. Αρνείσαι να δηλώσεις νομιμοφροσύνη, δεν είσαι υποψήφιος. Δημοκρατία φίλτρου. Σιγά μην σας αφήσουμε να ψηφίσετε όποιον θέλετε.
Ενάντια στον εσωτερικό εχθρό
Τι σημαίνουν σήμερα, όμως, με βάση την κατάσταση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, οι δηλώσεις νομιμοφροσύνης; Τι συνεπάγεται από μεριάς διοίκησης η «αποφασιστική στάση απέναντι σε φαινόμενα βίας και παρανομίας»; Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι στη σημερινή γλώσσα της εξουσίας οι κοινωνικοί αγώνες βαφτίζονται ως «βία και ανομία». Το «νέο» Πανεπιστήμιο λοιπόν θωρακίζεται. Θωρακίζεται πρώτα από όλα ενάντια στους αγώνες που δίνουν όσοι στο εσωτερικό του δεν έχουν ακόμα χάσει την αξιοπρέπεια τους. Είναι ξεκάθαρο ότι η νέα διοίκηση σε όλα τα επίπεδα θα πρέπει «να κρατήσει αποφασιστική στάση» απέναντι στους αγώνες εργαζομένων, φοιτητών και εκπαιδευτικών.
Δεν μπορούμε να ξεχνάμε τη σκληρή απεργία των διοικητικών υπαλλήλων. Απέναντι σε αυτά τα «φαινόμενα» θωρακίζονται οι διοικήσεις της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Η απαίτηση για δηλώσεις νομιμοφροσύνης αποτελεί ταυτόχρονα δέσμευση για τη καταστολή κάθε πιθανού μελλοντικού αγώνα στο εσωτερικό της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Την στιγμή που η κυβέρνηση, πέρα από τις απολύσεις εργαζομένων, αναγγέλλει την διαγραφή 180.000 «αιώνιων φοιτητών», η δήλωση νομιμοφροσύνης αποτελεί δέσμευση υλοποίησης απολύσεων και διαγραφών. Είσαι με τη νομιμότητα; Ετοιμάσου για διαγραφές.       
Η δημοκρατία στο εσωτερικό της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης αποτελεί ένα από τα πρώτα θύματα της διαδικασίας αναδιάρθρωσης που υλοποιείται από τα τέλη της δεκαετίας του ‘90 στα μέρη μας. Η συγκεκριμένη διαδικασία αποτέλεσε οργανικό κομμάτι στην «επιλεκτική εσωτερική υποτίμηση» που έζησε η νεολαία πριν τη κρίση. Τότε που μιλούσαμε για γενιά των 700 ευρώ. Σήμερα η συγκυρία στο ελληνικό πανεπιστήμιο ορίζεται από την «συνάντηση» ανάμεσα στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση και την γενικευμένη υποτίμηση της εργασίας (μνημόνιο) που έχει φέρει την ανεργία των νέων στο 60% και τους μισθούς στα 200 ευρώ. Η καπιταλιστική αναδιάρθρωση και η υποτίμηση της εργασίας όμως αποτελούν την μία όψη. Την άλλη όψη την αποτελούν οι αγώνες.      
Η απεργία, η περιφρούρηση της, η συνέλευση και η κατάληψη βαφτίζονται βία. Η γλώσσα δεν είναι ουδέτερη. Δεν περιγράφει απλά, αλλά ερμηνεύει και μέσα από την ερμηνεία μετασχηματίζει, αποκτά ζωντανό ρόλο στην ίδια τη ζωή. Είναι η ίδια γλώσσα που μίλαγε για δύο άκρα. Από τη μία οι φασίστες και από την άλλη οι κοινωνικοί αγώνες. Νιώθουμε την ανάγκη να τους ξαναθυμίσουμε ότι συγκρούονται δύο κόσμοι και όχι δύο άκρα. Για αυτό δεν μιλάμε άλλωστε την ίδια γλώσσα ούτε με αυτούς που επιλέγουν ούτε με αυτούς που επιλέγονται να υλοποιήσουν τις παραπάνω κατευθύνσεις. 

---

8 Μαρτίου, μέρα μνήμης για τις εργάτριες του κόσμου

…Με αφορμή την 8η Μαρτίου, «παγκόσμια ημέρα της γυναίκας» και προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, καλό θα ήταν να βάλουμε μερικά πράγματα στη θέση τους τοποθετώντας τα στη σωστή, ιστορική και χρονική τους, διάσταση και σειρά.

«Η ημέρα της γυναίκας» δεν θεσμοθετήθηκε (το 1909 στις Ενωμένες Πολιτείες) ως ημέρα γιορτής ή χαράς.

Η πρώτη φορά που συναντάμε την 8^η Μάρτη σαν μέρα αγώνα του γυναικείου εργατικού κινήματος, είναι πίσω στο μακρινό 1857 όταν οι εργάτριες ένδυσης της Νέας Υόρκης σε διαδήλωση με αιτήματα, το 10ωρο, τις καλύτερες συνθήκες εργασίας και τα δικαιώματα των εργατριών, χτυπήθηκαν από την αστυνομία που αιματοκύλησε την διαδήλωση 

Το 1908 15.000 εργάτριες διαδήλωσαν στην επέτειο της 8^ης Μάρτη στους δρόμους της Νέας Υόρκης, ζητώντας λιγότερες ώρες εργασίας, καλύτερους μισθούς και δικαίωμα ψήφου. Υιοθέτησαν το σύνθημα «Ψωμί και τριαντάφυλλα», με το ψωμί να συμβολίζει την οικονομική ασφάλεια και τα τριαντάφυλλα την καλύτερη ποιότητα ζωής. Και αυτή η διαδήλωση ματώθηκε από την αστυνομία....

Η πρώτη Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας γιορτάστηκε το 1909 (την αμέσως επόμενη χρονιά) με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος των ΕΠΑ* και υιοθετήθηκε δύο χρόνια αργότερα από τη Σοσιαλιστική Διεθνή με πρωτοβουλία των γυναικών της 2^ης διεθνούς και πιο συγκεκριμένα της Κλάρα Τσέτκιν, που πρότειναν την καθιέρωση της «παγκόσμιας μέρας της γυναίκας», και τιμήθηκε για πρώτη φορά το 1911.

Απεργία εργατριών στο Λονδίνο το 1911

 Ήταν ένας τρόπος να απαιτηθούν τα ίσα δικαιώματα μεταξύ των δύο φύλων. Την επόμενη χρονιά στις 8 Μαρτίου, λόγω και του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, σείστηκε η Ευρώπη από τις διαδηλώσεις. Στις περισσότερες από αυτές, συμμετείχαν εργάτριες που είχαν αντικαστατήσει στα εργοστάσια τους άντρες τους που είχαν σταλεί στα πολεμικά σφαγεία, και ζητούσαν ίσα δικαιώματα σε όλο το φάσμα της κοινωνίας καθώς και το δικαίωμα ψήφου.

Μετά την επικράτηση των Μπολσεβίκων στην ΕΣΣΔ, η Αλεξάνδρα Κολοντάι** πείθει τον Λένιν που ορίζει την τελευταία Κυριακή του Φεβρουαρίου ως επίσημη εορτή. Ημερολογιακά είχε επιλεγεί η 8η Μαρτίου (με το δικό μας ημερολόγιο).
Μετά το 1965 μάλιστα καθιερώνεται και ως αργία, που στην Ρωσία ύσχίει ακόμη και ...σήμερα!

Όπως βλέπουμε η "γιορτή" της Ημέρας της Γυναίκας έχει από γεννησιμιού της έναν καθαρά εργατικό χαρακτήρα, πράγμα που φαίνεται τόσο από την ιστορία της, όσο και από το γεγονός πως γιορταζόταν επίσημα στις λαϊκές δημοκρατίες. Και στην δύση όμως, πολύς κόσμος γιόρταζε την ημέρα αυτή αδιαφορόντας για το εάν ο κρατικός μηχανισμός την αναγνώριζε, ή όχι.

Τελικά το 1977, στην γενική συνδιάσκεψη των Ενωμένων Εθνών, καθιερώθηκε η 8η Μαΐου ως ημέρα για τα δικαιώματα της γυναίκας, και της παγκόσμιας ειρήνης.
πηγή: TRASH