Οι συνθήκες είναι ιδανικές. Δημιουργείς ένα δολοφονικό στρατό,
τον οποίο καταδικάζεις – στα λόγια – επειδή είναι δολοφονικός, ωστόσο
σου κάνει τη δουλειά σου. Προελαύνει σαρώνοντας ό,τι συναντάει στο
πέρασμά του, έμψυχο και άψυχο. Πάνω στα ανθρώπινα και άλλα ερείπια που
έχει δημιουργήσει έρχεσαι να «σώσεις» από εκείνους τους οποίους εσύ
κατασκεύασες. Και πώς θα «σώσεις» από τους «κακούς» οι οποίοι είναι
πάνοπλοι (με τα όπλα που εσύ τους έδωσες;). Χρησιμοποιώντας όπλα,
στρατούς, αεροπλάνα, βόμβες. Στο μεταξύ, αυτοί οι «κακοί» έχουν
φροντίσει να εκκαθαρίσουν το τοπίο ώστε οι «προστάτες», οι «διασώστες»
να το βρουν εντελώς «καθαρό», ούτε άνθρωπος, ούτε τα δημιουργήματα του
ανθρώπου, ούτε πέτρα όρθια στεκούμενη, ούτε πουλί πετούμενο.
