Ανοσία στην αστική προπαγάνδα

  Πηγή: Associated Press

Του Ανδρέα Καργόπουλου, Χημικού, Msc, υποψήφιου διδάκτορα
Ο βομβαρδισμός είναι καθημερινός, σε όλα τα μέσα, κάθε λεπτό. Ο Μπόρις Τζόνσον, ο Ντόναλντ Τραμπ, ο Μπολσονάρο και ο Ερντογάν είναι λαϊκιστές, είναι βαρβαρότητα αυτό που κάνουν, βάζουν την οικονομία πάνω από τον άνθρωπο. Οι Σουηδοί είναι σε αφασία, αν και τώρα τα «γυρνάνε», οι Ολλανδοί και οι Βέλγοι «ξύπνησαν» αργά, οι Ιταλοί, οι Ισπανοί και οι Γάλλοι άργησαν να πάρουν μέτρα. Τρομοκρατημένοι Έλληνες από αυτές τις χώρες προσπαθούν να μεταναστεύσουν πίσω στην ασφαλή Ελλάδα. Η ελληνική κυβέρνηση πήρε από νωρίς τα μέτρα, πρόλαβε, αλλιώς θα είχαμε γίνει Ιταλία. Ευτυχώς για την Ελλάδα πάνω από όλα είναι ο άνθρωπος και η υγεία του, οι παππούδες και οι γιαγιάδες. Ο Πρωθυπουργός αποδεικνύεται στιβαρός ηγέτης, δεν υπολόγισε το πολιτικό κόστος, έχουμε γίνει παγκόσμιο υπόδειγμα για την αντιμετώπιση του κορονοϊού σε όλο τον κόσμο. Ο Μητσοτάκης παρομοιάζεται με τον Μωυσή που θα περάσει τον ελληνικό λαό αλώβητο από την Ερυθρά Θάλασσα. Το ερώτημα εύλογο: Πού πήγε το αφήγημα ότι οι ΗΠΑ, η Αγγλία, η Σουηδία, η Γαλλία κ.ά. αποτελούν το παράδειγμα της ανάπτυξης, κάνουν τα «αυτονόητα» που δεν τολμάμε στην Ελλάδα, γι’ αυτό και προχωράνε μπροστά.

Ιδιος εχθρός;

«Χρειάζεται εθνική ενότητα γιατί πολεμάμε έναν αταξικό εχθρό, ο ιός δεν ξεχωρίζει φύλο, εισόδημα, φυλή και έθνος». Από τις πρώτες στιγμές που ο κορονοϊός εμφανίστηκε και στη χώρα μας, τα παραπάνω έχουν ακουστεί σε διάφορες παραλλαγές και από διάφορες μπάντες. Είναι όμως έτσι; Σίγουρα όχι! Ακόμα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο διαπιστώνει ότι «οι ευπαθείς πληθυσμοί, ιδιαίτερα οι φτωχοί, είναι πιθανό να υποφέρουν δυσανάλογα από μία επιδημία, καθώς έχουν μικρότερη πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη και χαμηλότερες αποταμιεύσεις για να προστατευτούν από μια οικονομική καταστροφή». Που σημαίνει ότι σ' αυτό το εκμεταλλευτικό σύστημα, που έχει την ανισότητα στο DNA του, τα λαϊκά στρώματα είναι περισσότερο εκτεθειμένα στην επιδημία, αλλά και στις συνέπειές της. Για παράδειγμα, ένας εργαζόμενος που συνεχίζει να πηγαίνει στη δουλειά για να μη χάσει το μεροκάματο και στοιβάζεται μαζί με άλλους 50 στον ίδιο χώρο, έχοντας διασχίσει από το πρωί τη μισή Αθήνα με τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, είναι πιθανότερο να κολλήσει, απ' ό,τι το αφεντικό του, που μπορεί να παρακολουθεί την εξέλιξη της επιδημίας και της κερδοφορίας του από κάποιο σαλέ, πολλά χιλιόμετρα μακριά. Ακόμα όμως κι αν αρρωστήσουν, την ίδια πρόσβαση έχουν στο εμπορευματοποιημένο και ιδιωτικοποιημένο σύστημα της Υγείας; Αλλά μήπως και στις συνέπειες της επιδημίας είναι όλοι ίσοι; Οχι βέβαια! Μια ματιά στα αντεργατικά μέτρα και στις ΠΝΠ της κυβέρνησης, σε αντιπαράθεση με τον πακτωλό ενισχύσεων και δανείων στους επιχειρηματικούς ομίλους, είναι αδιάψευστος μάρτυρας. Ας αφήσουν λοιπόν τα σάπια! Απέναντί του ο λαός έχει ένα εχθρικό σύστημα. Αυτό επιβεβαιώνει και η πανδημία του κορονοϊού και μ' αυτό πρέπει να ξεμπερδέψει.

«ΝΕΟ ΣΧΕΔΙΟ ΜΑΡΣΑΛ»

Η νέα, πολύ παλιά, «Μεγάλη Ιδέα» του ευρωπαϊκού κεφαλαίου και η απάντηση των κομμουνιστών

 

 

Η εμφάνιση της πανδημίας, η γρήγορη εξάπλωσή της, οι βαθιές συνέπειές της στην ανθρώπινη ζωή και ειδικά στις πιο αναπτυγμένες καπιταλιστικές οικονομίες έφεραν στην επιφάνεια μεγάλα εκρηκτικά προβλήματα, τα οποία φυσικά προϋπήρχαν, όμως με εκκωφαντικό και τραγικό συνάμα τρόπο σήμερα αναδείχθηκαν. Φαίνονται ακόμα πιο καθαρά οι μεγάλες αντιφάσεις και αντιθέσεις σε όλες τις πλευρές της κοινωνικής, οικονομικής, πολιτικής, πολιτιστικής ζωής και πραγματικότητας, σε κάθε χώρα ξεχωριστά και διεθνώς. Οπωσδήποτε, χρειάζεται μεγαλύτερη συλλογική προσπάθεια και συνεισφορά όλων, ώστε όχι μόνο να καταγραφούν, να κωδικοποιηθούν, αλλά και αναδειχθούν παραπέρα και βαθύτερα τα νέα ζητήματα, οι κύριες τάσεις των εξελίξεων, να βγουν τα απαραίτητα συμπεράσματα και καθήκοντα και σε θεωρητικό και σε πολιτικό, πρακτικό επίπεδο. Αλλωστε, πολλά ζητήματα και πλευρές είναι ακόμα σε εξέλιξη.

 

***

Οι εξελίξεις που βιώνουμε αυτήν την περίοδο - τον τελευταίο μήνα στη χώρα μας, κάτι παραπάνω σε άλλες χώρες - δείχνουν, και για μια ακόμα φορά επιβεβαιώνουν, είναι γεγονός, με πιο έντονο τρόπο, ότι ο πραγματικός κίνδυνος για όλους τους λαούς του κόσμου είναι ο καπιταλισμός στο ανώτερο στάδιό του, τον ιμπεριαλισμό. Δεν έρχεται μόνο σε όλο και μεγαλύτερη αντίθεση με τις ανάγκες των ανθρώπων, της ίδιας της κοινωνικής εξέλιξης, αλλά προκαλεί διαρκώς, και σε μαζική κλίμακα, ανεπανόρθωτες καταστροφές σε όλους τους τομείς, εξαιτίας της μεγάλης όξυνσης των αντιφάσεων και των αντιθέσεών του.