Αν η θλιβερή εμφάνιση του πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη στη μαγνητοσκοπημένη συνέντευξη
στον Ν. Χατζηνικολάου σχετικά με τις υποκλοπές θα μπορούσε να ενδιαφέρει τους χιλιάδες
εργαζόμενους με επισφαλείς συνθήκες εργασίας ή τους εξαθλιωμένους άνεργους, είναι γιατί μοιάζει σε
μεγάλο βαθμό να συμπυκνώνει την αποτελμάτωση και παράλυση ενός πολιτικού
συστήματος που ψάχνει τρόπους ανασύνταξης του, για να ανταποκριθεί επιτυχώς στην
εξυπηρέτηση των συμφερόντων της άρχουσας τάξης.
Το σύστημα των ιδεών, που
υποβάσταζε την κοινωνική τάξη και μ’ ένα σφιχτοπλεγμένο σύστημα πεποιθήσεων που
καθορίζονταν σε μεγάλο βαθμό από τις οικονομικές δυνάμεις και αντανακλούσαν τις
θέσεις της κυρίαρχης τάξης αλυσοδένει τις
εκμεταλλευόμενες τάξεις, μοιάζει να βρίσκεται σε μια διαδικασία αποσύνθεσης. Η
εμφάνιση στο προσκήνιο του σκανδάλου των υποκλοπών, η συνεχής εστίαση σε
ειδεχθή εγκλήματα και ιδιαίτερα σεξουαλικά κλπ. είναι η κορφή ενός πελώριου παγόβουνου
που μας συνθλίβει. Και είναι αυτό η εκμετάλλευση των εργαζομένων από την
κυρίαρχη τάξη, όπως κι αν αυτή εκδηλώνεται. Και σ’ αυτό πρέπει να εστιάσουμε
και σ’ αυτήν την εκμετάλλευση η αντίδρασή μας πρέπει να στοχεύει, για να
προκαλέσει την τήξη του παγόβουνου, που θα παρασύρει και σκάνδαλα πολιτικά και
εκμετάλλευση εγκληματικότητας.
Σ’ αυτά
τα πλαίσια η γενική απεργία της 9ης Νοεμβρίου είναι πολύ πιο καθοριστικής
σημασίας από την ανεπάρκεια ή αλαζονεία και αμοραλισμό ενός πρωθυπουργού, που το
οικονομικό και πολιτικό κατεστημένο με ελεγχόμενες διαδικασίες μπορεί να
αντικαταστήσει, χωρίς να αλλάξει τίποτε στη θέση του εργαζόμενου. Γιατί αν σε
όλη την ιστορία του το εργατικό κίνημα έχει πετύχει πολλά είναι επειδή οι εργαζόμενοι
διεκδικούσαν και αγωνίζονταν. Κι επειδή φοβόταν τη δύναμη των εργαζομένων, πάντα η κυρίαρχη εξουσία προσπαθούσε να τους χειραγωγήσει.