Σχέδιο νόμου για αλλαγές στον Ποινικό Κώδικα

Eurokinissi

Σοβαρές αλλαγές που μεταβάλλουν τον ισχύοντα Ποινικό Κώδικα, φέρνει σχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης, το οποίο βρίσκεται σε δημόσια διαβούλευση. Μεγάλος αριθμός κακουργηματικών αδικημάτων μετατρέπονται σε πλημμελήματα, ενώ σε άλλες αξιόποινες πράξεις μειώνονται αισθητά οι ποινές και προστίθενται νέες διατάξεις προκειμένου να εναρμονιστεί η ελληνική νομοθεσία με τα διεθνή δεδομένα. Ο υπουργός Δικαιοσύνης, Μιχ. Καλογήρου, κατά την παρουσίαση του σχεδίου νόμου, ζήτησε να μη μετατραπεί η δημόσια διαβούλευση σε πολιτικό παιχνίδι και να αποφευχθεί ο «ποινικός λαϊκισμός».

 Μία από τις σοβαρές αλλαγές είναι και αυτή στο άρθρο 187, που αφορά την εγκληματική οργάνωση. Συγκεκριμένα, αλλάζει η παράγραφος 3 του άρθρου. 
Ετσι, ενώ πριν ανέφερε ότι «όποιος διευθύνει την οργάνωση της πρώτης παραγράφου (σ.σ. αναφέρεται στην εγκληματική οργάνωση) τιμωρείται με κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών», με τις αλλαγές, η διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης θα θεωρείται μόνο ως επιβαρυντική περίπτωση.

Ομπρέλα ΝΑΤΟ

Μόνο σαν αστείο ακούγονται τα περί «αποχώρησης όλων των ξένων στρατευμάτων» από την Κύπρο, στο πλαίσιο ενός «νέου συστήματος ασφαλείας» που θα συνοδεύσει την όποια διευθέτηση του Κυπριακού, όπως ακούγεται ξανά αυτές τις μέρες στο πλαίσιο της προετοιμασίας για επανέναρξη των συνομιλιών. Για ποια αποχώρηση μιλάμε, όταν de facto οι βρετανικές βάσεις θα παραμένουν στο νησί; Οταν βρίσκονται ήδη σε προχωρημένο στάδιο οι συζητήσεις με τη Γαλλία για τη δημιουργία βάσης στην περιοχή του Βασιλικού, με στόχο την προστασία των γεωτρήσεων της γαλλικής «Total»; Οταν το ΝΑΤΟ δηλώνει πρόθυμο να αναλάβει αυτό την «ασφάλεια» της Κύπρου, χρησιμοποιώντας μάλιστα την ελληνική κυβέρνηση ως «λαγό» για τη «ζύμωση» μιας τέτοιας λύσης; Οταν και οι ίδιοι οι Αμερικανοί έχουν εκφράσει την πρόθεσή τους να δημιουργήσουν βάση στο νησί, προκαλώντας την αντίδραση της Ρωσίας και ενώ αμερικανικά πολεμικά ελικόπτερα έχουν σταθμεύσει σε προηγούμενο χρόνο σε κυπριακό έδαφος; Οταν στην κυπριακή ΑΟΖ πλέει αυτή τη στιγμή ο ...μισός στόλος των ΝΑΤΟικών κρατών, που οι πολυεθνικές τους συμμετέχουν στην εξόρυξη υδρογονανθράκων; Η αμερικανοΝΑΤΟική διευθέτηση του Κυπριακού πάει χέρι - χέρι με την εντονότερη στρατιωτική παρουσία της δολοφονικής ιμπεριαλιστικής συμμαχίας στο νησί. Κι αυτό σίγουρα δεν είναι προς όφελος Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, ούτε προς όφελος της «ασφάλειας» και της «σταθερότητας» στην περιοχή, όπως το παρουσιάζουν οι κυβερνήσεις Ελλάδας και Κύπρου.

Πρόσκληση ανοιχτής συγκέντρωσης Λαϊκής Συσπείρωσης Δήμου Ωραιοκάστρου

Αναρτήθηκε από Λαϊκή Συσπείρωση Ωραιοκάστρου

Η τραπεζική για αρχαρίους (1)

Αν κάνετε μια δημοσκόπηση με το ερώτημα "κατά την γνώμη σας, ποιος ευθύνεται για τα δεινά που περνάμε ως τόπος εδώ και μια δεκαετία;", είμαι σίγουρος ότι θα ξεχωρίσουν δυο κατηγορίες απαντήσεων. Όσοι από τους ερωτώμενους έχουν ως κύρια πηγή ενημέρωσής τους την τηλεόραση και τις κυριακάτικες εφημερίδες, είναι φυσικό να διαθέτουν κριτική σκέψη επιπέδου καφενείου, οπότε θα σας πουν για σπάταλο κράτος, για υπερδανεισμό και υπερκατανάλωση και άλλα παρόμοια, χωρίς ενδεχομένως να αντιλαμβάνονται ότι αυτή η άποψη δικαιώνει λίγο-πολύ το περίφημο "όλοι μαζί τα φάγαμε". Οι περισσότερο "ψαγμένοι" θα καταδείξουν ως βασικό υπεύθυνο τις τράπεζες και το χρηματοπιστωτικό σύστημα γενικώτερα, το οποίο γεννά τις διάφορες "φούσκες" και ευνοεί την διόγκωσή τους. Βεβαίως, αν το δείγμα σας είναι αρκούντως ευρύ, θα ακούσετε και άλλες απόψεις, οι οποίες θα εξικνούνται από τα όρια της συνωμοσίας (π.χ.: νέα τάξη πραγμάτων, τέταρτο ράιχ κλπ) έως την θεωρητική καρδιά τού προβλήματος (π.χ.: οι κρίσεις είναι περιοδικό φαινόμενο σύμφυτο με τον καπιταλισμό κλπ).

Αν, όμως, αλλάζατε το δημοσκοπικό ερώτημα και το κάνατε "κατά την γνώμη σας, ευθύνονται οι τράπεζες για τα δεινά που περνάμε ως τόπος εδώ και μια δεκαετία;", θα στοιχημάτιζα ότι οι αρνητικές απαντήσεις θα έτειναν στο μηδέν. Το ανησυχητικό σ' αυτή την διαπίστωση δεν είναι η θέση αυτή καθ' εαυτήν (με την οποία, άλλωστε, συμφωνεί και ο γράφων) αλλά η άνεση με την οποία ρίχνουν στο τραπεζικό σύστημα τον λίθο τού αναθέματος ακόμη και εκείνοι που έχουν ελάχιστη ή και ανύπαρκτη γνώση για τον τρόπο λειτουργίας αυτού του συστήματος. Σκέφτηκα, λοιπόν, να ρίξουμε μαζί μια εμπεριστατωμένη ματιά στον θαυμαστό κόσμο των τραπεζών, ώστε οι απόψεις που διατυπώνουμε να είναι τεκμηριωμένες και να δομούνται μετά λόγου γνώσεως.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και όσα ... «έχτισε» στην Τοπική Διοίκηση

Τον τρόπο που ...«χτίζει» η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ την παρέμβασή της στο χώρο της Τοπικής Διοίκησης περιέγραψε σε άρθρο του («Αυγή») ο υπουργός Εσωτερικών, Αλέξης Χαρίτσης. Και είναι αλήθεια πως τα χρόνια της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ έχουν γίνει πολλά πράγματα - με κύριο το νομοθέτημα του «Κλεισθένη 1» - για να μπορέσει να βγάλει κάποιος συμπεράσματα και για όσα έχουν υλοποιηθεί, αλλά και για όσα πρόκειται να υλοποιηθούν στο μέλλον... Αλλωστε, με τον «Κλεισθένη 1» η κυβέρνηση προχώρησε στις αναγκαίες προσαρμογές που χρειαζόταν ο «Καλλικράτης» των προηγούμενων κυβερνήσεων, προκειμένου να «ανοίξει» ένας νέος κύκλος αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων, ως κομμάτι των δεσμεύσεων του 3ου μνημονίου, το οποίο ψήφισαν τα αστικά κόμματα ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι, ΑΝΕΛ και στήριξαν αναφανδόν τα «αυτοδιοικητικά» στελέχη τους σε Κεντρική Ενωση Δήμων Ελλάδας (ΚΕΔΕ) - Ενωση Περιφερειών Ελλάδας (ΕΝΠΕ). Εχει ενδιαφέρον ότι ο αρμόδιος υπουργός αναφέρεται ιδιαίτερα σε ορισμένους άξονες όσων υλοποίησε η κυβέρνησή του.

Όποια πέτρα κι αν σηκώσεις...

Πληροφορίες που πυκνώνουν, επιβεβαιώνουν ότι τα σενάρια αλλαγής συνόρων στα Βαλκάνια, με την ανταλλαγή εδαφών μεταξύ Σερβίας και Κοσόβου, δεν είναι «ασκήσεις επί χάρτου», αλλά ένα καλά επεξεργασμένο σχέδιο με τη συμβολή των ΗΠΑ, πάνω στο οποίο διαπραγματεύονται οι δυο πλευρές.

Σύμφωνα με την επικρατέστερη εκδοχή, αν υπάρξει συμφωνία, η Σερβία θα παραχωρήσει στο Κόσοβο το Πρέσεβο, όπου κυριαρχεί το αλβανικό στοιχείο, και θα ενσωματώσει τμήμα του βόρειου Κοσόβου, όπου πλειοψηφεί ο σερβικός πληθυσμός. Δύο πόλεις εκατέρωθεν, το Μπουγιάνοβατς στα νότια και η Μιτρόβιτσα στον Βορρά, μπαίνουν σε «ειδικό καθεστώς».

Ποιος εμφανίζεται, όμως, να εγγυάται αυτήν τη «νέα κατάσταση» στην καρδιά των Βαλκανίων; Μα φυσικά το ΝΑΤΟ!