Παρασκευή 27 Ιανουαρίου 2017

ΗΠΑ – ΜΕΞΙΚΟ Το Τείχος Των Νεκρών





 
To 1982 ήταν η χρόνια εμπλοκής του ΔΝΤ στο Μεξικό όταν αυτό ανακοίνωσε μορατόριουμ για τα διεθνή χρέη του μετά από χρόνια κλοπής των πρώτων υλών του από πολυεθνικές των ΗΠΑ. Όμως  καθοριστικό ρόλο άρχισε να παίζει το 1995 όταν το Μεξικό έγινε η πρώτη χώρα που υπέγραψε τη λεγόμενη «Γραμμή Ευέλικτης Πίστωσης» με το ΔΝΤ το οποίο συνεργάστηκε με το υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ και την Παγκόσμια Τράπεζα, για να εκπονηθεί ένα σχέδιο «αναδιάρθρωσης της οικονομίας» του.

Μετά η αναδιάρθρωση έπρεπε να εφαρμοστεί έτσι ώστε να πιστωθεί η «Γραμμή» με 30 δισ. δολάρια. Είχε προηγηθεί η εθνικοποίηση των τραπεζών από τον πρόεδρο Χοσέ Λοπέζ Πορτίγιο με στόχο όχι βέβαια την οικοδόμηση ενός  σοσιαλιστικού  κράτους, μα την εθνικοποίηση του ιδιωτικού χρέους της ολιγαρχίας.

 Η «αναδιάρθρωση της οικονομίας» επενδύθηκε από τους κυβερνώντες και τα ΜΜΕ με τις συνήθεις σε αυτές της περιπτώσεις δικαιολογίες: «αδυναμία του δημοσίου να ανταποκριθεί στις αυξανόμενες ανάγκες» οι «ιδιωτικοποιήσεις θα φέρουν ανάπτυξη και θέσεις εργασίας» οι «φόροι υπέρ του δημοσίου καταστρέφουν την ανταγωνιστικότητα» οι «συντάξεις απειλούν τα δημόσια ταμεία» η «οικονομία πρέπει να ανταποκριθεί στις ανάγκες της σύγχρονης αγοράς».


Η οικονομία αναδιαρθρώθηκε σε τέτοιο βαθμό που  εξαρτάτε απόλυτα από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ως το 2009 οι Ηνωμένες Πολιτείες αντιπροσώπευαν το 78% των άμεσων ξένων επενδύσεων όπου ξεχωρίζουν η παραγωγή ηλεκτρονικών, η αυτοκινητοβιομηχανία, το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο.

Το Σωματείου Συνταξιούχων ΙΚΑ στηρίζει τον δίκαιο αγώνα των Αγροτών!



ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ  Ι.Κ.Α.  ΜΕΙΖΟΝΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ’’ Η ΕΝΟΤΗΤΑ
Αριστοτέλους 32 – Ολύμπου 77,   Τ.Κ. 546 31,   Ε.Κ.Θ.   Τηλ: 2310 237694
www.syntaxio.blogspot.com    -- --       e-mail: suntax.ika@gmail.com
                                             
27.01.2017
ΚΑΛΕΣΜΑ – ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Η Διοίκηση του Σωματείου Συνταξιούχων ΙΚΑ Μείζονος Θεσσαλονίκης «Η ΕΝΟΤΗΤΑ» εκφράζει τη συμπαράστασή της στον δίκαιο αγώνα της μικρομεσαίας αγροτιάς της χώρας μας.  
Καλεί τους συνταξιούχους να στηρίξουν μαζικά και με κάθε τρόπο τα αγροτικά μπλόκα και τις αγροτικές κινητοποιήσεις. Να αντισταθούν και να ανατρέψουν τη βαρβαρότητα που εξελίσσεται σε όλες τις πλευρές της ζωής. Να αγωνιστούν για την ικανοποίηση όλων των σύγχρονων αναγκών της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων έτσι που να κτίζεται η κοινωνική συμμαχία εργατών – αγροτών και αυτοαπασχολουμένων.   
ΓΙΑ ΤΟ Δ.Σ.
Ο  ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                                         Ο  ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

 

Εχθροί με μανδύα φίλου


Είναι πραγματικά εντυπωσιακός ο τρόπος με τον οποίο οι αγροτικές κινητοποιήσεις ενεργοποιούν τα αντανακλαστικά της κυβέρνησης, σε μια προσπάθεια, από τη μια, να αποδομήσει και να συκοφαντήσει τα δίκαια αιτήματα της μικρομεσαίας αγροτιάς και, από την άλλη, να δημιουργήσει την εντύπωση ότι άδικα κινητοποιούνται, μιας και τα περισσότερα από τα αιτήματά τους έχουν τάχα ικανοποιηθεί. Σ' αυτό το «δίπτυχο» κινούνται και τα δημοσιεύματα φιλοκυβερνητικών εφημερίδων, οι οποίες με διάφορες γαλιφιές προσπαθούν να υπερασπιστούν την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης, που πλήττει και τους αγρότες. Για παράδειγμα, στο χτεσινό του φύλλο, τη μέρα δηλαδή που στηνόταν το μεγάλο μπλόκο στη Νίκαια, το «Εθνος» είχε πρωτοσέλιδο μια μεγάλη φωτογραφία με τρακτέρ και τίτλο: «Νομοθετική ρύθμιση: Εντός 60 ημερών η εξόφληση των αγροτών από τους εμπόρους». Στις μέσα σελίδες, το ρεπορτάζ συμπληρωνόταν με τίτλους όπως «Ψάχνουν νέους τρόπους αντίδρασης» οι αγρότες και με δηλώσεις αγροτοσυνδικαλιστών, δοκιμασμένων στα πάρε - δώσε με την κυβέρνηση από προηγούμενες κινητοποιήσεις, οι οποίοι δήλωναν ότι τα μπλόκα δεν φέρνουν πλέον αποτέλεσμα (λες και τα μπλόκα δεν αποτελούν κορύφωση άλλων μορφών πάλης...). Τις προηγούμενες μέρες, η ίδια εφημερίδα προσπαθούσε να δώσει διαστάσεις ίντριγκας στην υπαρκτή διαπάλη μέσα στο αγροτικό κίνημα, όπως κάνουν άλλωστε και άλλα αστικά μέσα, δείχνοντας ότι τους προβληματίζει σοβαρά ο προσανατολισμός που θα κυριαρχήσει στον αγώνα που τώρα κλιμακώνεται. Τις μέρες που έρχονται, όπως συνέβη και πέρυσι τέτοια εποχή, οι αγωνιζόμενοι μικρομεσαίοι αγρότες θα ακούσουν και θα δουν πολλά, από εχθρούς που εμφανίζονται με το μανδύα του φίλου. Πλέον, όμως, έχουν την πείρα να αποκρούσουν και τις συκοφαντίες και τις βρώμικες επιθέσεις.

Συμφιλίωση με τη φτώχεια;



«Κάνουμε ό,τι μπορούμε σε δύσκολες δημοσιονομικές συνθήκες και ταυτόχρονα δίνουμε τη μάχη για να βγούμε από την κρίση με την κοινωνία όρθια...», επαναλαμβάνουν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, κάνοντας απολογισμό του δίχρονου που πέρασε.

Τι εννοούν όταν λένε κάνουν ό,τι μπορούν; Δεν θα αναφερθούμε σε όσα κάνουν για το ακριβώς αντίθετο, όσα μέτρα παίρνουν τσακίζοντας εργατικά - λαϊκά δικαιώματα, αλλά σε όσα υποτίθεται αφορούν στη λαϊκή ανακούφιση. Ενα καλό παράδειγμα δίνει η προχτεσινή συνεδρίαση του Κυβερνητικού Συμβουλίου Κοινωνικής Πολιτικής (ΚΥΣΚΟΙΠ), όπου συζητήθηκε η συγκρότηση «δομών στην υπηρεσία του πολίτη». Ανάμεσα σε αυτές, ξεχωρίζουμε 120 γραφεία για την «ενημέρωση/ υποστήριξη δανειοληπτών» καθώς και ένα «γραφείο», στο «front desk» του υπουργείου Εργασίας, όπου οι εργαζόμενοι «θα μπορούν να απευθύνονται για να ενημερώνονται για τα δικαιώματά τους και να πληροφορούνται για τις ενέργειες στις οποίες είναι σε θέση να προβούν σε περίπτωση που αυτά παραβιάζονται...».

Εντάξει, τα μέτρα ανακούφισης και προστασίας του εισοδήματος λαϊκών στρωμάτων δεν χωράνε στις «δημοσιονομικές συνθήκες» που απαιτεί η καπιταλιστική ανάκαμψη. Ομως, εδώ πάμε ένα βήμα παραπέρα, στην αναγόρευση σε «κοινωνική πολιτική» δομών που έχουν ως στόχο οι μισθωτοί και τα λαϊκά στρώματα να συμφιλιωθούν με τη φτώχεια τους και να τη διαχειριστούν εξατομικευμένα όντας «καλά πληροφορημένοι». Για να μπορούν «πληροφορημένοι» να δένονται χειροπόδαρα από τις τράπεζες και να σκύβουν το κεφάλι στα αφεντικά...

Ποια διεκδίκηση από τα Συνδικάτα; Ποια προστασία και μέριμνα από τις κρατικές υπηρεσίες για την πάταξη της ανασφάλιστης δουλειάς, της απληρωσιάς κ.λπ.; Τα προβλήματα θα τα «συζητάει» ο εργαζόμενος με κάποιους «ειδικούς» πίσω από γκισέδες, που θα μοιράζουν απλόχερα ευχολόγια και συμβουλές, αφήνοντας τον εργαζόμενο να βγάλει μόνος του το φίδι από την τρύπα.

Αλλα γραφεία θα ενημερώνουν για τα «ευρωπαϊκά και εθνικά προγράμματα υποστήριξης των πιο αδύναμων πολιτών». Δηλαδή, για τα προγράμματα διαχείρισης της φτώχειας, και μάλιστα στις πιο ακραίες μορφές της, όπου κατρακυλάνε ολοένα και περισσότεροι από τα λαϊκά στρώματα, εξαιτίας της πολιτικής θωράκισης και ενίσχυσης των κερδών του κεφαλαίου.

Την ίδια ώρα, βέβαια, με το άλλο χέρι, το κράτος μοιράζει αφειδώς χρήμα και προνόμια στο κεφάλαιο, για να δημιουργήσει προϋποθέσεις ανάκαμψης των κερδών του.

Ολο αυτό το πλέγμα, που στήνεται από την κυβέρνηση, οδηγεί σωρευτικά σ' ένα πραγματικό «στρίμωγμα» των ασθενέστερων, για να χωρέσουν στην «κοινωνική» της πολιτική. Αλλωστε, παρόμοιες «δομές» έχουν θεσμοθετηθεί καιρό πριν σε κράτη της ΕΕ, και κυριολεκτικά δένουν χειροπόδαρα τα θύματα της ακραίας φτώχειας που γεννάει το ίδιο το σύστημα.

Υπάρχει όμως και μια άλλη, βαθύτερη, στόχευση με αυτές τις «δομές στην υπηρεσία του πολίτη»: Να κατοχυρώνεται σαν αντίληψη και νοοτροπία ότι ακόμα κι αυτό το κακέκτυπο της «πρόνοιας» είναι ατομική - προσωπική ευθύνη. Οτι η κυβέρνηση απλά συγκροτεί το πλαίσιο, παρέχει πληροφόρηση για τις «εναλλακτικές» και τις «ευκαιρίες» κι από εκεί και πέρα είναι ατομική υπόθεση του καθενός να τα βγάλει πέρα με τον εργοδότη, την τράπεζα, την πείνα, τη φτώχεια.

Χώρια που, για να έχει κανείς πρόσβαση ακόμα και σ' αυτά τα ελάχιστα μέτρα ανακύκλωσης της φτώχειας, προϋπόθεση είναι να καταθέσει στα γκισέ των «δομών» του κράτους την αξιοπρέπειά του και κάθε προσδοκία για μια καλύτερη ζωή, όταν είναι αυτός που παράγει τον πλούτο και ενώ σήμερα υπάρχουν οι προϋποθέσεις να ικανοποιηθούν και με το παραπάνω όλες οι σύγχρονες και διευρυμένες λαϊκές ανάγκες...

Ριζοσπάστης