Η αλήθεια είναι πως δεν χρειαζόταν κανένα τηλεφώνημα του Αμερικανού πρεσβευτή η κυβέρνηση ή πιο καλά ο υπουργός Εργασίας, κ. Χατζηδάκης, με τον τόσο αντεργατικό κατήφορο που έχουν πάρει, ώστε να υπάρξει όλος αυτός ο εξοργιστικός αυταρχισμός εις βάρος των εργαζομένων στο παράρτημα του ενεργειακού ομίλου «Energean» στον Πρίνο, που ακούει στο επιχειρηματικό όνομα «Kavala Oil» ή, ελληνιστί, «Καβάλα Όιλ».
Είναι απλώς κι αυτή μια «διαβολική καλή» εταιρεία -που θα έλεγε ο κ. Τσίπρας, ειρήσθω εν παρόδω- από αυτές τις επιχειρήσεις που πρόκοψαν επί της περιόδου του κ. Τραμπ και, σε κάθε περίπτωση, ως μεγάλος επενδυτής κι αυτός, θα πάει τη χώρα μπροστά.
Δρα μάλιστα και με γαλανόλευκη σημαία! Σαν αυτή που υψώνουν διάφοροι ξένοι επενδυτές που καλωσορίζει κάθε τόσο ο κ. Μητσοτάκης ως ζωντανές αποδείξεις μιας νέας -μα στην πραγματικότητα σκουριασμένης- εποχής προόδου. Πρόοδος που αφορά τους κάθε λογής επενδυτές και όχι τον λαό της Ελλάδας και των ανθρώπων της. Αντιγράφοντας σχεδόν δηλαδή τον παρόμοιο τρόπο που ο κ. Τσίπρας καλωσόριζε την αμερικανική «Philip Morris» στη βιομηχανία τσιγάρων «Παπαστράτος», την περίοδο που εκείνη καθιέρωνε στο εργοστάσιό της εργασία και τις Κυριακές σε συνδυασμό με πρόγραμμα «εθελουσίας εξόδου» για μέρος του προσωπικού.
