Δε διδασκόμαστε με το σκολειό για το σκολειό μα με τη ζωή για τη ζωή

 

 Στις  26 Δεκεμβρίου 1943 έφυγε από της ζωή ο Δημήτρης Γληνός.

Στο περιοδικό της ΕΠΟΝ " Νέα Γενιά" του Δεκεμβρίου του 1945 δημοσιεύονται δύο γράμματα του Δημήτρη Γληνού , γραμμένα από την Ακροναυπλία όπου τον είχε φυλακίσει η δικτατορία του Μεταξά. Ο Δημήτρης Γληνός έστειλε τα γράμματα σε δικούς του ανθρώπους, αλλά ο αναγνώστης διαπιστώνει την επικαιρότητά τους και κάθε γραμμή τους αναδεικνύει τον Γληνό ως Δάσκαλο και ως Αγωνιστή, εμπνευστή  και καθοδηγητή της νεολαίας.

Μεταφέρω το ένα από τα δύο γράμματα γιατί αναφέρεται  στο ζήτημα της  αληθινής και ουσιαστικής μόρφωσης  και γιατί σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη φορά διατηρεί την αξία του:

" Ακροναυπλία 19 Σεπτέμβρη 1937

Εκείνο που με χαροποιεί ιδιαίτερα είνε ο πόθος σου για πνευματική μόρφωση , για αληθινή πνευματική καλλιέργεια. Αυτό είνε μια δουλιά σοβαρή, πολύ σημαντική, μακριάς πνοής. Θέλει υπομονή, καρτερία, πίστη. Είνε η μεγαλύτερη υπηρεσία, που μπορεί να προσφέρει ο άνθρωπος στον εαυτό του. Μα είνε σήμερα το πρόβλημα της μόρφωσης τόσο δύσκολο, γιατί ίσα - ίσα στο σημερινό άνθρωπο προσφέρονται απ' όλες τις μεριές, με την αξίωση της μόρφωσης, τα πιο αταίριαστα και παρδαλά και άνισης αξίας μορφωτικά μέσα, αν ξεκινήσει κανείς από την εφημερίδα και φτάσει ως το πιο βαθύ και δυσκολονόητο βιβλίο, σαν κι' αυτό του Άιντεγκερ που μου μου έφερες την άλλη φορά  και που είνε ζήτημα αν υπάρχουν στην Ελλάδα πέντε άνθρωποι, που μπορούνε να το διαβάσουνε και να το καταλάβουνε. Οι περισσότεροι άνθρωποι βρίσκονται σήμερα στο ζήτημα της μόρφωσης των στη θέση ενός μικρού παιδιού, που θα το έβαζες μέσα σ' ένα πρωτόγονο δάσος απέραντο και θα το άφηνες μόνο του να βρει ένα και μοναδικό δέντρο, που θα του έδινε τον αληθινό ζωοδότη καρπό. Στο μεταξύ ώσπου να βρει το δέντρο τρώγει λογής λογής άχρηστα και βλαβερά χορτάρια. Οι περισσότεροι δε φτάνουνε ποτέ στο δέντρο και περνάν όλη τους τη ζωή τρώγοντας άχρηστα ξηρόχορτα ή ψευτοκαρπούς. Κι' άλλοι παραστρατίζουν σε φαρμακερά χορτάρια, σε υπνωτικά, σε ναρκωτικά, σε ερεθιστικά δηλητήρια ή μασάνε όλη τους τη ζωή άχυρα...Εκείνο που έχει την πιο βαθειά σημασία, είνε να βρει κανείς ένα σταθερό κριτήριο να σχηματίσει ένα σύστημα σκέψης, να κατορθώσει να βλέπει εκεί που οι άλλοι είνε τυφλοί. Αυτός είνε ο κεντρικός σκοπός της μόρφωσης...Η μόρφωση δεν είναι ζήτημα γνώσης, είνε ζήτημα ζωής. Ένα λατινικό ρητό λέει: " Νον σκόλαι σεντ βίτα ντίστιμους". ( Δεν διδασκόμαστε για τη σχολή παρά για τη ζωή). Αυτό είνε σωστό, μα πρέπει να το συμπληρώσουμε λέγοντας: " Νον σκόλαι αντ σκόλαι, σεντ βίτα ντίστιμους". ( Δεν διδασκόμαστε με το σκολειό για το σκολειό, παρά με τη ζωή για τη ζωή).

 Δ. Γληνός"

Αναρτήθηκε από sofia

Καμιά υποταγή στη βαρβαρότητα! Υπάρχει άλλος δρόμος!

Το 2020 μπορεί να φεύγει, προσφέροντας ανακούφιση στους περισσότερους, για το τέλος μιας χρονιάς που πρόσθεσε περισσότερα βάσανα στο λαό, μένουν όμως πίσω όλες οι συνέπειες και κυρίως οι αιτίες που γεννάνε τα μεγάλα προβλήματα στον εργατόκοσμο.

Προβλήματα που δίνουν και μια μεγάλη ευκαιρία για να αναπτυχθεί βαθιά ο προβληματισμός γύρω από το «τι φταίει». Κι αυτό γιατί η χρονιά που διανύσαμε έβγαλε στην επιφάνεια όλες τις αγιάτρευτες αντιφάσεις ενός συστήματος που, στηριγμένο στο κυνήγι του κέρδους, σαπίζει προσφέροντας μόνο φτώχεια και δυστυχία στους λαούς όλου του κόσμου.

Οι αγιάτρευτες αντιφάσεις...

Κανένας από τους υπερασπιστές της «ανωτερότητας» αυτού του συστήματος δεν μπορεί να δώσει πειστική απάντηση σε ερωτήματα όπως τα παρακάτω, που δείχνουν αυτές τις αντιφάσεις:

-- Πώς γίνεται να καταγράφονται διαρκώς μεγάλα επιτεύγματα στην ιατρική έρευνα και στις σχετικές επιστημονικές ανακαλύψεις, κι όμως την ίδια στιγμή τα συστήματα Υγείας σε όλο τον κόσμο, και ειδικά στα πιο ανεπτυγμένα καπιταλιστικά κράτη, να καταρρέουν σαν τα τραπουλόχαρτα; Κυβερνητικά στελέχη και διάφορα παπαγαλάκια τους στην Ελλάδα παρουσιάζουν μάλιστα τις εικόνες με τους ομαδικούς τάφους στις ΗΠΑ ως «δικαιολογία» για τα χάλια του συστήματος Υγείας στη χώρα μας, υποστηρίζοντας ότι «είναι αντικειμενικό να μην αντέχουν τα νοσοκομεία», ότι «εδώ δεν αντέχει η Γερμανία, πώς να αντέξει η Ελλάδα;». Αυτό που προσπαθούν να κρύψουν είναι ότι το μόνο «αντικειμενικό» είναι πως τα συστήματα Υγείας στον καπιταλισμό, η λειτουργία τους με γνώμονα το «κόστος - όφελος» δεν μπορούν στοιχειωδώς να προστατέψουν ασθενείς και προσωπικό, κι αυτό δεν γνωρίζει εξαιρέσεις σε όλο τον κόσμο. Αυτό είναι που επιβεβαίωσε η πανδημία.

Χρόνια πολλά... με ένα σκίτσο

 

 

Με το παραπάνω έργο του Κωνσταντίνου Ρουγγέρη, ευχόμαστε από καρδιάς σε όλους τους αναγνώστες μας χρόνια πολλά.

902gr