Καπιταλισμός είναι

Συμβαίνει στο Λονδίνο (απ’ όπου οι φωτογραφίες), αλλά και στις ΗΠΑ και σε άλλες μεγάλες πόλεις της «πολιτισμένης» Ευρώπης. Τα καρφιά τα τοποθετούν οι γνωστοί «νοικοκυραίοι» προκειμένου να μην κοιμούνται στην πόρτα τους άστεγοι. Στη συνέχεια αναλαμβάνουν να κλαψουρίσουν για την «απάνθρωπη κατάσταση» τα ΜΜΕ, να συγκινηθούν οι «φιλάνθρωπες» μεγαλοκυρίες (εφοπλιστών, τραπεζιτών, βιομηχάνων, εκδοτών-καναλαρχών κλπ), αλλά και να σταθούν αλληλέγγυοι (ανθρώπινα και χωρίς ίχνος «δόλου» αυτοί) κάποιοι λίγοι Άνθρωποι. 

Και η ζωή συνεχίζεται. Οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι, με τους ίδιους ρυθμούς που αυξάνουν και πληθύνονται οι φτωχοί, οι πεινασμένοι, οι άστεγοι… Και όλοι (κυβερνήσεις, τύπος, κανάλια, και φυσικά οι «φιλάνθρωπες» μεγαλοκυρίες μετά των συζύγων τους) κρύβουν επιμελώς τις αιτίες αυτής της οικτρής κατάστασης. Άλλοι μιλάνε για κακούς ή ανίκανους πολιτικούς και άλλοι για μνημόνια (στο Λονδίνο πάντως δεν έχουν μνημόνια...) Όλοι όμως φροντίζουν να μην ακουστεί η μοναδική λέξη και ταυτόχρονα αιτία: κ α π ι τ α λ ι σ μ ό ς…

 Αναρτήθηκε από Οικοδόμος

Επίγραμμα για το Δίστομο

Επίγραμμα για το Δίστομο

 

Εδώ ’ναι το πικρό το χώμα του Διστόμου.
Ω, εσύ διαβάτη, όπου πατήσεις, να προσέχεις —
εδώ πονά η σιωπή, πονάει κι η πέτρα κάθε δρόμου
κι απ’ τη θυσία κι απ’ τη σκληρότητα του ανθρώπου.
Εδώ μια στήλη απλή, μαρμάρινη, όλη κι όλη

  με ονόματα σεμνά, κι η Δόξα τα ανεβαίνει

 λυγμό-λυγμό, σκαλί-σκαλί, μεγίστη σκάλα.

 Γιάννης Ρίτσος, Συντροφικά τραγούδια. Αφιέρωμα στα 40χρονα του ΕΑΜ, Εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή», 
 Αθήνα 1981













Αναρτήθηκε από sofia 

Αυτό το ολοκαύτωμα, υπήρξε;

«Χρυσή Αυγή», Ιούλης 1991: Ο σαλπιστής του Χίτλερ
δείχνει το δρόμο τον οποίο εκπροσωπούν οι χρυσαυγίτες.
Περί αυτού του «πατριωτισμού» πρόκειται...