Οι βασικοί παράγοντες που συντέλεσαν στη Μικρασιατική Καταστροφή

 

15/3/1919: Απόβαση των ελληνικών στρατευμάτων στη Σμύρνη

Τέτοιες μέρες, έναν αιώνα πριν, ο τουρκικός στρατός κατάφερνε να διασπάσει τις γραμμές του ελληνικού, προελαύνοντας ταχύτατα προς τη Σμύρνη. Ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος στη Μικρά Ασία έφτανε σύντομα στο τέλος του, αφήνοντας πίσω χιλιάδες νεκρούς, τραυματίες, αγνοούμενους και πολύ περισσότερους ξεριζωμένους. Πώς φτάσαμε όμως εκεί; Ποιοι ήταν οι παράγοντες που συντέλεσαν σε αυτήν την ανείπωτη ανθρώπινη καταστροφή;

 

Οι επιδιώξεις της τουρκικής αστικής τάξης

Αρχικά θα πρέπει να ανατρέξουμε στο πώς και γιατί οι ελληνικοί πληθυσμοί της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (όπως και οι αρμένικοι) μπήκαν στο στόχαστρο της τουρκικής αστικής επιθετικότητας παραμονές του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Αλλωστε, όπως αναφέρει ο μητροπολίτης Σμύρνης Χρυσόστομος σε σχετική του έκθεση το 1914, έως τότε «οι ελληνορθόδοξοι μικρασιατικοί πληθυσμοί δεν διέτρεχαν κάποιον άμεσο κίνδυνο από αντίπαλους εθνικισμούς (...) ή από τις οθωμανικές αρχές». Τι συνέβη λοιπόν; Τι άλλαξε;

Πράγματι, από τις 5.000 και πλέον μαρτυρίες προσφύγων της Μικράς Ασίας και του Πόντου, που εμπεριέχονται στο Κέντρο Μικρασιατικών Σπουδών, προκύπτει ότι η συντριπτική πλειοψηφία των απλών, εργαζόμενων ανθρώπων, χριστιανών και μουσουλμάνων, ζούσε αρμονικά ο ένας δίπλα στον άλλο: Μοιράζονταν τις γιορτές και τις λύπες τους, τις ελπίδες για το μέλλον των παιδιών τους, τις αγωνίες της επιβίωσης κ.ο.κ. Δεν είναι λίγες μάλιστα οι μαρτυρίες των προσφύγων του '22 που περιγράφουν τους Τούρκους μέχρι πρότινος γείτονές τους να τους παρακαλούν κλαίγοντας να μη φύγουν με την ανταλλαγή των πληθυσμών.

Το ζύγι

 

Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα για το πώς εφαρμόζεται στην πράξη το ζύγι του «κόστους - οφέλους» για το κεφάλαιο και το κράτος του στον σχεδιασμό της αντιπλημμυρικής προστασίας, μας έρχεται από τη Θεσσαλία. Εκεί όπου τα τελευταία χρόνια, με κορύφωση τον «Ιανό», τα πλήγματα είναι απανωτά για τους κατοίκους πολλών περιοχών και ιδιαίτερα για τους βιοπαλαιστές αγρότες, που μετράνε πολλές καταστροφές από την έλλειψη αντιπλημμυρικών έργων. Σύμφωνα όμως με τα στοιχεία της Περιφέρειας, από τα έργα που έχουν ενταχθεί στο ΕΣΠΑ, ένα απειροελάχιστο μέρος αφορά τέτοια έργα. Συγκεκριμένα, το σύνολο των μέχρι τώρα ενταγμένων έργων έχει προϋπολογισμό πάνω από 2,17 δισ. ευρώ. Από αυτά, πάνω από 550 εκατ. ευρώ (24,3%) προϋπολογίζονται για τεχνικά έργα και έργα υποδομών. Ομως ο «θεματικός στόχος» που έχει τη χαμηλότερη χρηματοδότηση είναι αυτός για την «κλιματική αλλαγή - πρόληψη», με μόλις 13,8 εκατ. ευρώ, δηλαδή το 0,58% (!) της συνολικής χρηματοδότησης. Η κατανομή των κονδυλίων δείχνει και τις προτεραιότητες του κράτους, από την κυβέρνηση μέχρι την Περιφέρεια και τους δήμους, όπου η προστασία του λαού και της περιουσίας του βρίσκεται σταθερά στον πάτο. Και πώς να μην είναι άλλωστε, αφού αυτά τα έργα δεν έχουν ανταποδοτικότητα για τους επιχειρηματικούς ομίλους και γι' αυτό δεν προκρίνονται για χρηματοδότηση, ενώ η ίδια η ΕΕ «συστήνει» στα κράτη - μέλη ότι είναι προτιμότερο και φτηνότερο να αποζημιώνει με ψίχουλα τους πληγέντες από μια φυσική καταστροφή, αντί να παρεμβαίνει προληπτικά για να περιορίσει όσο γίνεται τις καταστροφικές συνέπειες μιας νεροποντής.

ΛΕΤΟΝΙΑ Οικοδόμοι αρνούνται να ξηλώσουν μνημείο της Αντιφασιστικής Νίκης

 

 

Είναι το μνημείο που αρνούνται να ξηλώσουν οικοδόμοι

 

Αντιδράσεις σε εργάτες -που αρνούνται να κατεδαφίσουν αντιφασιστικά μνημεία- προκαλεί η εκστρατεία σβησίματος της ιστορικής μνήμης, που έχει ενταθεί στη Λετονία με την κατεδάφιση των μνημείων της Αντιφασιστικής Νίκης, σε όλη την χώρα, αξιοποιώντας τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία και ταυτίζοντας την συμπεριφορά της καπιταλιστικής Ρωσίας που προέκυψε από την αντεπανάσταση, με τη Σοβιετική Ένωση και την ένδοξη αντιφασιστική Νίκη.

Μετά την κατεδάφιση του μεγάλου αντιφασιστικού μνημείου στη Ρίγα, οι αρχές της χώρας προχωρούν στην αποξήλωση μνημείων, με την συμβολή ιδιωτικών εταιριών. Παρόλα αυτά, η επιχείρηση, έχει προκαλέσει αντιδράσεις. Εκτός από τις διαδηλώσεις που πραγματοποιούνται για να προστατευθούν τα μνημεία, κάτι που όπως ανέφερε σήμερα η Λετονική τηλεόραση LTV, εμποδίζει την εξέλιξη των επιχειρήσεων, σήμερα προστέθηκε και η άρνηση εργατών να προχωρήσουν στο ξήλωμα των μνημείων.

ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ «Ο χάρτης αλλάζει και οι ΗΠΑ μπορούν να τον διαμορφώσουν»

 

 

Με τις εξελίξεις στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου να επιταχύνονται με βάση και τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία και τις εξελίξεις στην Ενέργεια, ο «Ριζοσπάστης του Σαββατοκύριακου» δημοσιεύει μια αποκαλυπτική ομιλία για τους στόχους των ΗΠΑ στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, την οποία αναδημοσιεύουμε. 

Πρόκειται για την κατάθεση που έδωσε σε ακρόασή του (στα τέλη Μάρτη) στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής των ΗΠΑ, ο Alan Makovsky, και δημοσιεύτηκε με τίτλο «Ευκαιρίες και προκλήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο: Εξέταση των συμφερόντων των ΗΠΑ και της περιφερειακής συνεργασίας». Ο Al. Makovsky είναι ανώτερος συνεργάτης για θέματα εθνικής ασφάλειας και διεθνούς πολιτικής του αμερικάνικου think tank «American Progress», ενώ από το 2001 έως το 2013 υπηρέτησε ως ανώτατο στέλεχος στην Επιτροπή για τις Εξωτερικές Σχέσεις στη Βουλή των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ, για θέματα σχετικά με τη Μ. Ανατολή και την Τουρκία.