Αναδημοσίευση απο
Cogito ergo sum
Πολύς λόγος γίνεται τις τελευταίες για το ποιος και το τι φταίει που
γιγαντώθηκε το τέρας του φασισμού και που μια σημαντική μερίδα πολιτών
αυτού του δύσμοιρου τόπου κατάντησαν να εναποθέτουν τις ελπίδες τους σε
ένα ναζιστικό μόρφωμα. Και, μάλιστα, σε ένα ναζιστικό μόρφωμα το οποίο
δεν διαθέτει χαρισματικές (έστω και διεστραμμένες) προσωπικότητες σαν
τον Χίτλερ ή τον Γκαίμπελς αλλά άτομα περιορισμένης πνευματικής
εμβελείας. Ας δούμε, λοιπόν, μερικούς απ' αυτούς που έχυσαν άφθονο νερό
στον μύλο αυτού του μορφώματος.
Επειδή το ψάρι βρομάει από το κεφάλι, ας ξεκινήσουμε από τον ίδιο τον
πρωθυπουργό, τον Αντώνη Σαμαρά. Ποιός δεν θυμάται την αποστροφή του σ'
εκείνη την διαδικτυακή εκπομπή τού e-Νίκου Χατζηνικολάου, σύμφωνα με την
οποία τα παιδιά των ελλήνων εργαζομένων δεν βρίσκουν θέση στους
παιδικούς σταθμούς επειδή τις έχουν καταλάβει τα παιδιά των μεταναστών;
Και ποιός δεν θυμάται τις επανειλημμένες διακηρύξεις του περί
ανακατάληψης των πόλεων; Με τέτοιες αηδίες να βγαίνουν από πρωθυπουργικά
χείλη, πώς να μη πει κάποιος ότι και οι χρυσαυγήτες τα ίδια λένε;
Δίπλα στον πρωθυπουργό θα πρέπει να προσμετρήσουμε και τους διάφορους
υπουργούς των κυβερνήσεων της τελευταίας τετραετίας, οι οποίοι
δημιούργησαν τα εκτρώματα τύπου Αμυγδαλέζας, εξαπέλυσαν κατά των
μεταναστών πογκρόμ τύπου "Ξένιος Δίας", σήκωσαν ένα πραγματικό "τείχος
τού αίσχους" στα ελληνοτουρκικά σύνορα, αρνούνται την νομιμοποίηση των
μεταναστόπουλων που γεννήθηκαν και ζουν σε τούτη την χώρα ακόμη και 25
χρόνια κλπ. Δηλαδή, το μόνο που θα έκανε παραπάνω η Χρυσή Αυγή με τους
μετανάστες θα ήταν να τους κάψει σε φούρνους.
Αυτής τής αστικής εξουσίας δεν θα μπορούσαν να μην είναι άξιοι
συμπαραστάτες οι -είτε ανεγκέφαλοι είτε αργυρώνητοι- εκπρόσωποι της
αστικής δημοσιογραφίας. Αυτοί οι οποίοι, στα πλαίσια της πολυφωνίας
(μιας περίεργης ωστόσο πολυφωνίας, η οποία φαίνεται πως δεν
συμπεριλαμβάνει τους κομμουνιστές) δεν δίστασαν ποτέ να δώσουν βήμα στα
μπάσταρδα του ναζισμού. Όπως π.χ. ο πολύς Σταύρος Θεοδωράκης, ο οποίος
αφιέρωσε μια ολόκληρη εκπομπή προκειμένου να σμιλέψει την "αγιογραφία"
του Μιχαλολιάκου. Ή όπως ο τιμητής των πάντων Γιώργος Τράγκας, ο οποίος
κάλεσε στην εκπομπή του πέντε χρυσοκοπριταραίους, τους άφησε επί μία ώρα
να λένε ό,τι τους κατέβαινε στο κεφάλι και συμπλήρωσε με ύφος
καρδιναλίου ότι "αν η Χρυσή Αυγή είναι εκτός συνταγματικού τόξου, τότε ένα εκατομμύριο έλληνες είναι εκτός συνταγματικού τόξου"
(σημ. προσέξτε πως οι 420.000 ψήφοι των τελευταίων εκλογών αβγαταίνουν
κατά Τράγκα σε ένα εκατομμύριο). Ή όπως ο παραμορφωμένος Μπάμπης
Παπαδημητρίου, ο οποίος αποδέχεται μια "σοβαρώτερη Χρυσή Αυγή" και
αποκαλύπτει ότι "ο εθνικισμός δεν είναι ντροπή". Ή όπως ο ηλίθιος
διευθυντής τού ραδιοφωνικού Σκάι, ο Άρης Πορτοσάλτε, ο οποίος
συμβούλευσε ευθέως τον Κασιδιάρη (την επομένη τής δολοφονίας τού Φύσσα,
παρακαλώ!): "βρείτε έναν τρόπο να μη σας πιάνουν στο στόμα τους".
