Συμβαίνει παντού.

 Και δεν φταίει η μοίρα μας και το κακό το ριζικό μας, αλλά αυτό που δεν θέλουμε να δούμε, ότι είναι Καπιταλισμός που τον αφήνουμε να ρυθμίζει του πλανήτη τις στροφές.

E l v a

Σχόλια,Ειδήσεις,Μουσική & Aπόψεις από Βορρά, χωρις να ξεχνάμε και το Νότο..

''Σήμερα ειναι η δική μας εταιρεία, αύριο είναι κάποια άλλη''

Υγιεινες σαλατες, με ...ανθυγιεινους μισθους!

Το παραρτημα της Σκανδιναβικης αλυσιδας Σουπερμαρκετ ''Coop'', στη Δανια, μπουκοταρει τις πωλήσεις προϊόντων της εταιρείας Sunsalats, με βαση το Malmö, (Σουηδια). Αυτό ξεκινησε απο τοτε που το συνδικατο εργαζομένων Τροφίμων κατήγγειλε τις παραβιάσεις εις βαρος των εργαζομένων, στο εργοστάσιο.

Ειναι πανω απο ένας μήνας τωρα που δύο εργαζομενοι-μελη του συνδικατου, συνεχιζουν  την απεργία.

-Η εταιρεια Sunsalat κανει ''μισθολογικο ντάμπινγκ'' (ριχνει τους μισθους) στη Σουηδία για ν ανταγωνιστεί την αγορά της Δανίας. ''Δεν θεωρουμε λογικό να είναι κακοπληρωμένοι οι εργαζόμενοι και να κερδίζουν 8000-10.000 κορωνες/μήνα, oταν οι συλλογικες συμβασεις καθοριζουν τον μισθο στις 20.700 κορώνες, λέει σε δελτίο Τύπου, ο διαμεσολαβητής του συνδικατου εργαζομενων, στο Malmö, Benny Kolnby.

  

-Πέρα απ αυτα, πιεζεται το  προσωπικο να εργαστεί δωρεάν τις Κυριακές, δεν πληρώνονται υπερωρίες, και ο κατάλογος συνεχίζεται με το πόσο άσχημα ειναι τα πράγματα για τους εργαζόμενους στο εργοστάσιο.

Από τις 9 Νοεμβρίου, το συνδικατο  μπουκοταρει την Sunsalat, λόγω του ότι η εταιρεία αρνείται να υπογράψει συλλογική σύμβαση. Μονο δύο εργαζομενoι-μέλη του συνδικάτου της εταιρείας ειναι σε απεργία.

Στο καναλι SVT στη Νοτια Σουηδια, (Skåne), δήλωσαν ότι βρίσκονται σε απεργία για τους ανοργάνωτους συναδελφους τους, που δεν έχουν άλλη επιλογή από το να αποδεχθουν την κατάσταση εφ οσον εχουν συμβολαια απο Ισπανια και Ιταλια και δεν τολμούν να μιλησουν.

- Ως μετανάστης στη χώρα αυτή, είσαι ένα τίποτα, αν έχεις προβλήματα στη δουλεια σου. Σήμερα ειναι η δικη μας εταιρεία, αύριο είναι κάποια άλλη. Θα πηγαινει απο το κακο στο χειρότερο, αν δεν κάνουμε κάτι γι 'αυτό, λέει ένας από τους απεργούς εργάτες, ο Guarab Adhikari, στο καναλι SVT.

Η εταιρεία ειχε επισης ακουστει και τα προηγουμενα χρονια. Το 2013 κατεβαλλε μαύρους μισθους  και ενω οι εργαζόμενοι υποχρεωνονταν να εργάζονται 80 ώρες την εβδομάδα, πληρωνονταν μονο για ..25!

Κώστας Βάρναλης (14 Φεβρουαρίου 1884 – 16 Δεκεμβρίου 1974)

«Ἢ ποίηση τοῦ Βάρναλη, γράφει ὁ Μενέλαος Λουντέμης, δὲ μύριζε ποτὲ γάλα. Μύριζε ἀπὸ τὴν ἀρχὴ μπαροῦτι· κατέβηκε δηλαδὴ στὸ στίβο χωρὶς πάρα πολλὰ γυμνάσματα καὶ δοκιμὲς καὶ περιπλανήσεις στοὺς λειμῶνες τῶν ἀσφόδελων. Μ᾿ ἄλλα λόγια, χωρὶς αὐτὲς τὶς πεισιθάνατες κραυγὲς ποὺ ἔβγαζαν ὅλοι οἱ λυρικοί του καιροῦ του. Ὄχι. Ἡ Ποίηση τοῦ Βάρναλη ἦταν ἀπὸ τὴν ἀρχὴ ἀρσενική, λάσια, μιὰ βολίδα ποὔπεσε μὲς στὰ στεκούμενα νερὰ τοῦ μελίπηχτου λυρισμοῦ».

«Ἡ πεῖρα τῆς κοινωνικῆς θεωρίας, γράφει ὁ Μιχαὴλ Περάνθης, ἀλλὰ καὶ ἡ ἀρχαία ἑλληνικὴ ἀγωγή, μαζὶ μὲ μία ἐκτάκτως λεπτὴ ἕλξη πρὸς τὸ αἰσθητικὸ καὶ τὸ ὡραῖο, τὸ καλλιτεχνικὸ ὡραῖο, ποὺ ρέει στὸ αἷμα του, διαμόρφωσαν ἕνα προσωπικὸ καὶ φιλοσοφημένο λογοτεχνικὸ χαρακτῆρα, -ποὺ συγκέντρωσε τὶς ἐλπίδες γιὰ τὴν καλλιέργεια καὶ στὸν τόπο μας τῆς ἀριστερῆς τέχνης».

---

Οἱ Μοιραῖοι Ἡ μπαλάντα τοῦ κυρ-Μέντιου Τσιγγάνικο Οἱ πόνοι τῆς Παναγιᾶς Θυσία Ζούγκλα Πρόλογος (Σκλάβοι Πολιορκημένοι) Ἀρχὴ σοφίας Ἀνάσταση Πρωτοχρονιάτικο Ἡ Μάνα τοῦ Χριστοῦ Ἡ Μαγδαληνή Πρόλογος «Στὸ φῶς ποὺ καίει» Τὸ ἀηδόνι Παράδεισος Τυχερός Τάκης Φίτσος Αὐτονεκρολογία Πρόλογος «Ἐθνικὴ Παιδεία» Πῶς μᾶς θέλει ἡ «ἀληθὴς δημοκρατία» Στὸ γιό του Τὰ λοίσθια Τρεῖς θάνατοι Πάνθεον ἐθνικοφροσύνης Ὀρέστης

Οἱ μοιραῖοι Μὲς στὴν ὑπόγεια τὴν ταβέρνα, μὲς σὲ καπνοὺς καὶ σὲ βρισιές, (ἀπάνου ἐστρίγγλιζε ἡ λατέρνα) ὅλη ἡ παρέα πίναμε ἐψές, ἐψές, σὰν ὅλα τὰ βραδάκια, νὰ πᾶνε κάτου τὰ φαρμάκια. Σφιγγόταν ὁ ἕνας πλάι στὸν ἄλλο καὶ κάπου ἐφτυοῦσε καταγῆς, ὤ! πόσο βάσανο μεγάλο τὸ βάσανο εἶναι τῆς ζωῆς! Ὅσο κι ὁ νοῦς ἂν τυραννιέται ἄσπρην ἡμέρα δὲ θυμιέται! (Ἥλιε καὶ θάλασσα γαλάζα καὶ βάθος τοῦ ἄσωτου οὐρανοῦ, ὤ! τῆς αὐγῆς κροκάτη γάζα γαρούφαλλα τοῦ δειλινοῦ, λάμπετε-σβήνετε μακριά μας, χωρὶς νὰ μπεῖτε στὴν καρδιά μας!) Τοῦ ἑνοῦ ὁ πατέρας χρόνια δέκα παράλυτος - ἴδιο στοιχειὸ τοῦ ἄλλου κοντόμερη ἡ γυναῖκα στὸ σπίτι λιώνει ἀπὸ χτικιό, στὸ Παλαμήδι ὁ γυιὸς τοῦ Μάζη κ᾿ ἡ κόρη τοῦ γιαβῆ στὸ Γκάζι. -Φταίει τὸ ζαβὸ τὸ ριζικό μας! -Φταίει ὁ θεὸς ποὺ μᾶς μισεῖ! -Φταίει τὸ κεφάλι τὸ κακό μας! -Φταίει πρώτ᾿ ἀπ᾿ ὅλα τὸ κρασί! «Ποιὸς φταίει; Ποιὸς φταίει;... κανένα στόμα δὲν τὅβρε καὶ δὲν τὄπε ἀκόμα. Ἔτσι, στὴν σκοτεινὴ ταβέρνα πίνουμε πάντα μας σκυφτοί, σὰν τὰ σκουλήκια κάθε φτέρνα ὅπου μᾶς εὕρει, μᾶς πατεῖ: δειλοί, μοιραῖοι κι ἄβουλοι ἀντάμα! προσμένουμε, ἴσως, κάποιο θάμα!