“Κλέαρχος – Μικρό Χωριό”!

Για πολύ καιρό η παραπάνω φράση αποτελούσε σύνθημα και παρασύνθημα, αντίστοιχα, των ανταρτών του ΕΛΑΣ Ευρυτανίας, προς τιμή του νεαρού νεκρού της θρυλικής μάχης του Μικρού Χωριού στις 18 Δεκέμβρη του 1942. 16χρονος μαθητής στο Γυμνάσιο ήταν ο "Κλέαρχος" (Κώστας Μπίρτσας) όταν παράτησε τα τετράδια και τα βιβλία για να αγκαλιάσει "τ’ άγιο τουφέκι" της λευτεριάς. Και γίνηκε σύμβολο και αετός στα λεύτερα ευρυτανικά βουνά μας!

Όμορφο Μικρό Χωριό

Το Μικρό Χωριό, ένα γραφικό ορεινό παραμυθάκι, βρίσκεται κουρνιασμένο στα 850 μέτρα, στην αγκαλιά της επιβλητικής Χελιδόνας. Από τα μισά του 15^ο αιώνα ατενίζει από εκεί την πανοραμική θέα στην κοιλάδα του Καρπενησιώτη ποταμού. Ο Πουκεβίλ στις περιηγήσεις του καταγράφει το πανέμορφο Μικρό Χωριό με τις 30 οικογένειες. Πολλοί ήταν οι ξενιτεμένοι στην Κωνσταντινούπολη, πολλοί όμως και οι ντόπιοι ζηλευτοί πετράδες. Στα υψώματα της Χελιδόνας ήρθε  κρυφά στα 1823  ο Μάρκος Μπότσαρης για να προετοιμάσει την επίθεση στο πολυπληθές τούρκικο ορδί που στάθμευε στο Καρπενήσι. Μαζί του πολέμησαν και Μικροχωρίτες! Στην παλιά πέτρινη βρύση του χωριού, λέγεται ότι απίθωσαν το άψυχο σώμα του Μάρκου οι σύντροφοί του κατά τη διάρκεια της πορείας μεταφοράς της σωρού του προς το Μεσολόγγι, μετά την περίφημη μάχη του Κεφαλόβρυσου.

Οι Ρώσοι δεν ξεχνούν την ΕΣΣΔ - Νέα "κατακόκινη" δημοσκόπηση

Ακόμα μια δημοσκόπηση στη Ρωσία έδειξε πως σε τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα με τον σοσιαλισμό. Κι αυτό γιατί για ακόμα μια φορά, οι πολίτες της αχανούς χώρας δήλωσαν πως αναπολούν τη Σοβιετική Ένωση, με ποσοστό-ρεκόρ για την τελευταία δεκαετία (66%).

Μάλιστα υπέρ της ΕΣΣΔ δεν τάχθηκαν μόνο όσοι είχαν ζήσει τον σοσιαλισμό, αλλά και πολλοί νέοι ηλικίας 18-24 ετών.

Τη δημοσκόπηση έκανε το ερευνητικό κέντρο «Levada-Centr» και ενώ λίγο καιρό πριν η ρωσική κυβέρνηση είχε αυξήσει τα όρια συνταξιοδότησης στα 65 χρόνια για τους άντρες (από 60) και στα 60 για τις γυναίκες (55). Αύξησε δηλαδή τα όρια ηλικίας που υπήρχαν ακριβώς από την εποχή της Σοβιετικής Ένωσης.
Βεβαίως η κοινωνιολόγος του κέντρου Καρίνα Πιπία έσπευσε να απολογηθεί εκ μέρους του καπιταλισμού και να δικαιολογήσει το ποσοστό αυτό, υποστηρίζοντας πως ο κόσμος ξεχνά τις «σταλινικές διώξεις» και τις «δημοκρατικές» μεταρρυθμίσεις που έγιναν το '90, ωστόσο η ίδια η πραγματικότητα είναι αδυσώπητη εναντίον της.

Εξαθλιωμένες συνοικίες, κόσμος που πεθαίνει από την πείνα, άστεγοι που ξεθάβονται νεκροί κάτω από το χιόνι, είναι μόνο από τα μερικά... «δημοκρατικά» που συνθέτουν το καπιταλιστικό τοπίο της Ρωσίας μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού το 1991.

Οι Ρώσοι θυμούνται, κατανοούν, βλέπουν την τεράστια διαφορά ενός εκμεταλλευτικού συστήματος που «χαντακώνει» τους λαούς με τις μεγάλες κατακτήσεις του σοσιαλισμού.

Για αυτό και η όποια σύγκριση μεταξύ τους θα είναι πάντα ανυπόφορη για τους καπιταλιστές.

Δ. ΚΑΠ. 

902.gr

Ο Λένιν για τη θρησκεία: “Η θρησκεία είναι ατομική υπόθεση του καθενός”

20-12-2018

Για το κόμμα του σοσιαλιστικού προλεταριάτου η θρησκεία δεν είναι ατομική υπόθεση. Το κόμμα μας είναι ένωση συνειδητών, πρωτοπόρων αγωνιστών για την απελευθέρωση της εργατικής τάξης. Μια τέτοια ένωση δεν μπορεί και δεν πρέπει να στέκει αδιάφορη απέναντι στην έλλειψη συνειδητότητας, στην καθυστέρηση ή στο σκοταδισμό με τη μορφή θρησκευτικών δοξασιών

 

Μάνος Δούκας

 

Χριστούγεννα έρχονται!!! Κατανυκτική Χριστιανική διάθεση!!! Πολλά κομμουνιστοπροφίλ θα ποστάρουν δεντράκια, ελαφάκια, χιόνια στα καμπαναριά και οπωσδήποτε Άγιους Βασίληδες. Πολλά άλλα κομμουνιστοπροφίλ θα καταραστούν την όποια θρησκεία και πίστη. Κι όλοι με τον αντεπιστημονικό (ή τουλάχιστον αναποτελεσματικό) τσαμπουκά: «Δικαίωμά μου να πιστεύω» – «Δικαίωμά μου να μην πιστεύω». Θέλοντας λοιπόν να συμβάλω κι εγώ στο… γιορταστικό κλίμα, αναρωτιέμαι:

ΤΙ ΣΧΕΣΗ ΕΧΕΙ Ο ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΣ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ, Ο ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ, ΜΕ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΤΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ;

Με το ίδιο ζύγι

  Πηγή: Eurokinissi

Η περιβόητη «κοινωνική πολιτική» του ΣΥΡΙΖΑ, που διαφημίστηκε και με το παραπάνω όλη την περασμένη βδομάδα, στο πλαίσιο της κακοστημένης κυβερνητικής παράστασης για τον «πρώτο μεταμνημονιακό» προϋπολογισμό, όχι μόνο «αποθεώνει» τη λογική του Χότζα - «δέκα σου παίρνω, ένα σου δίνω» - αλλά πάει κι ένα βήμα παραπέρα.

Έχει ως βασικό στόχο να εξοικειώσει το λαό με τις μειωμένες απαιτήσεις, τον καλεί να λέει κι «ευχαριστώ» γιατί τα πράγματα «θα μπορούσαν να είναι και χειρότερα», να βάλει ως μέτρο όχι τις δικές του σύγχρονες ανάγκες και την ανάκτηση όλων όσα έχασε τα προηγούμενα χρόνια, αλλά τις «αντοχές» και τις «ανάγκες» της καπιταλιστικής οικονομίας, το στόχο της ανάκαμψης, που για τον ίδιο σημαίνουν θρυμματισμένα δικαιώματα, «πασπαλισμένα» με μερικά εφάπαξ ψίχουλα, τάχα ως αντίβαρο.

Συγκοινωνούντα δοχεία

Τις προάλλες, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης παρουσίασε από το βήμα της Βουλής τις «αναπτυξιακές παρεμβάσεις» και το «συνεκτικό πλαίσιο» της κυβέρνησης για τη στήριξη των επιχειρηματικών ομίλων. Μεταξύ άλλων, αυτό περιλαμβάνει τη διαμόρφωση «Αναπτυξιακής Τράπεζας» και «Εθνικού Προγράμματος Ανάπτυξης», που θα μπουκώνουν τους επιχειρηματικούς ομίλους με νέο χρήμα από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ), τα σχέδια νόμου «για την προσέλκυση Στρατηγικών Επενδύσεων», που περιλαμβάνει και νέα μεγάλα «δώρα» στο κεφάλαιο, όπως και το νομοσχέδιο για «τους μετασχηματισμούς», που θα διευκολύνει τη συγκέντρωση του κεφαλαίου, μετά από ένα γύρο καπιταλιστικής κρίσης. Την ίδια ώρα, όμως, η Αρχή Δημοσίων Εσόδων ανακοίνωνε τα αποκαλυπτικά στοιχεία για τα ληξιπρόθεσμα χρέη, καταγράφοντας ότι φέτος τον Οκτώβρη, 4,2 εκατομμύρια φορολογούμενοι - κατά κύριο λόγο λαϊκά νοικοκυριά - βρίσκονται στις σχετικές λίστες, 1,1 εκατομμύρια βρίσκονται «υπό αναγκαστικά μέτρα είσπραξης», ενώ το πρώτο δεκάμηνο ο φοροεισπρακτικός μηχανισμός «έβαλε στο χέρι» περίπου 4,5 δισ. ευρώ από τέτοια χρέη. Αν στα παραπάνω προσθέσει κανείς τη μόνιμη φοροληστεία, τις νέες περικοπές ακόμα και για στοιχειώδεις λαϊκές ανάγκες σε Υγεία - Πρόνοια, Παιδεία κ.ο.κ., θα διαμορφώσει μια καλή εικόνα για το πώς το γδάρσιμο του λαού αποτελεί «συγκοινωνούν δοχείο» με τα νέα μέτρα στήριξης του κεφαλαίου. Κατά τ' άλλα, η κυβέρνηση που ρουφάει το αίμα του λαού με το μπουρί, για να ταΐσει τον «βρικόλακα» του κεφαλαίου, κερνάει ...πορτοκαλάδα γιατί τον βλέπει «χλωμό».