Οι «προκλήσεις» για την πιο αποτελεσματική υπηρέτηση των στόχων της αστικής τάξης κυριαρχούν στις αναλύσεις των κομμάτων και των επιτελείων της για τη νέα χρονιά. Ταυτόχρονα, σε μια προσπάθεια να καλλιεργηθούν κάλπικες προσδοκίες και στάση αναμονής, λένε στον λαό ότι «τα καλύτερα είναι μπροστά» και ότι υπάρχουν προϋποθέσεις «να μετατραπεί η πανδημία σε μοναδική ευκαιρία».
Ποιες είναι οι «παραδοχές» τους, που για τα εργατικά - λαϊκά στρώματα μοιάζουν περισσότερο με ...καζαμία; Οτι, πρώτον, η πανδημία μέσω της μετάλλαξης «Ομικρον» σταδιακά εκφυλίζεται και μετατρέπεται σε «ενδημική νόσο». Δεύτερον, ότι με την ενεργοποίηση του Ταμείου Ανάκαμψης, μέσα από την «πράσινη μετάβαση» και την «ψηφιακή οικονομία», σε λίγους μήνες θα αρχίσει να διαμορφώνεται μια «άλλη Ελλάδα».
Τρίτον, ότι αυτή η «άλλη Ελλάδα» θωρακίζεται μέσω της βαθιάς εμπλοκής στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και της «γεωπολιτικής αναβάθμισης» της αστικής τάξης, δηλαδή από τη μετατροπή της χώρας σε ΝΑΤΟικό προμαχώνα.