Εθνική σύνταξη κάτω και από το έκτακτο βοήθημα

Του Δημήτρη Κατσαγάνη

Εθνικές συντάξεις ακόμα και στο μισό του ελάχιστου έκτακτου βοηθήματος των 300 ευρώ που έλαβαν στις 22/12, προβλέπει το νέο Ασφαλιστικό. Σύμφωνα με χθεσινή εγκύκλιο την οποία εξέδωσε ο υφυπουργός Κοινωνικής Ασφάλισης, κ. Αναστάσιος Πετρόπουλος, κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις, η εθνική σύνταξη (δηλ. η σύνταξη την οποία δικαιούται κάθε ασφαλισμένος με τουλάχιστον 15 χρόνια ασφάλισης με βάση το νόμο Κατρούγκαλου) θα μπορούσε να φτάσει μόλις στα 151 ευρώ.

Πιο συγκεκριμένα, το ποσό αυτό θα αντιστοιχούσε σε ασφαλισμένο  με 25 έτη διαμονής στην Ελλάδα, με θεμελιωμένο δικαίωμα σε μειωμένη σύνταξη γήρατος (15 έτη ασφάλισης και συμπληρωμένο το 62^ο έτος της ηλικίας). Ο εν λόγω ασφαλισμένος (έχοντας καταθέσει τα δικαιολογητικά του για σύνταξη μετά τις 12/5/2016)θα λάβει ως εθνική σύνταξη το ποσό των 151,20 ευρώ αντί για 345 ευρώ, τα οποία θα ελάμβανε αν έβγαινε στη σύνταξη στα 67 έτη του.

Και τούτο διότι 345,60 ευρώ είναι το ποσό της εθνικής σύνταξης που αντιστοιχεί στα 15 έτη ασφάλισης και δεδομένου ότι ο ασφαλισμένος είχε 25 έτη διαμονής στην Ελλάδα το εν λόγω ποσό θα μειωθεί κατά 15/40 (ήτοι 216 ευρώ) και κατόπιν 30% περαιτέρω μείωση (5 έτη νωρίτερα συνταξιοδότηση από το πλήρες όριο ηλικίας), δηλαδή 151,20 ευρώ.

Οχτώ κατηγορίες δικαιούχων εθνικής σύνταξης ξεχωρίζει η υπουργική εγκύκλιος:

25 χρόνια απ’ την αντεπανάσταση στην ΕΣΣΔ – Ο Σοσιαλισμός αναγκαίος και επίκαιρος όσο ποτέ

Γράφει ο Νίκος Μόττας* //

Ήταν πριν 25 χρόνια, το βράδυ της 25ης Δεκέμβρη 1991, όταν η κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο υποστέλλονταν από το Κρεμλίνο. «Η σοβιετική κόκκινη σημαία δεν κυματίζει πλέον στους τρούλους του Κρεμλίνου. Η υποστολή της σφράγισε με δραματικό και ταυτόχρονα συμβολικό τρόπο το τέλος της 74χρονης πορείας του πρώτου στον κόσμο σοσιαλιστικού κράτους. Για μια στιγμή οι δείχτες των ρολογιών έμειναν ακίνητοι, σημαδεύοντας την κρίσιμη στιγμή. Οι καρδιές πολλών εκατομμυρίων εργατών σ’ όλο τον κόσμο σταμάτησαν να χτυπούν, αναμετρώντας το μέγεθος των απωλειών» έγραφε ο “Ριζοσπάστης” στις 28 Δεκέμβρη. Με την υποστολή της σοβιετικής κόκκινης σημαίας και την αντικατάσταση της από την τρικολόρ σημαία της καπιταλιστικής Ρωσίας, η αντεπανάσταση σφράγιζε την επικράτηση της.

Η επικράτηση αυτή της αντεπανάστασης ήρθε ως επιστέγασμα της κυριαρχίας δυνάμεων του οπορτουνισμού και της αντεπανάστασης στο ΚΚΣΕ τη δεκαετία του ’80 που, μέσω της διαδικασίας που έγινε γνωστή ως Περεστρόικα, οδήγησαν την περίοδο 1985-1991 στην ανατροπή του σοσιαλισμού και την καπιταλιστική παλινόρθωση. Ωστόσο, η Περεστρόικα υπήρξε μονάχα ο καρπός του δέντρου της αντεπανάστασης- οι ρίζες του βρίσκονται σε μια σειρά οπορτουνιστικών θέσεων που αποφασίστηκαν το 1956, στο 20ο Συνέδριο του ΚΚΣΕ, πάνω σε καίρια ζητήματα της οικονομίας, της σοσιαλιστικής οικοδόμησης και της στρατηγικής του κομμουνιστικού κινήματος. Μια εξαιρετική ανάλυση εκτιμήσεων και συμπερασμάτων, για την πορεία της σοσιαλιστικής οικοδόμησης τον 20ο αιώνα με επίκεντρο την ΕΣΣΔ, είναι αυτή που αναπτύχθηκε στο 18ο Συνέδριο του ΚΚΕ το 2009.

26/12/1943 Πεθαίνει ο κομμουνιστής δάσκαλος Δημήτρης Γληνός

Πεθαίνει ο κομμουνιστής δάσκαλος Δημήτρης Γληνός, ο οποίος άφησε τη σφραγίδα του στο προοδευτικό και κομμουνιστικό κίνημα της χώρας μας. Η πορεία του Δημήτρη Γληνού είναι μια συνεχής πορεία «όλο προς τα αριστερά», όπως έλεγε ο ίδιος, ενώ αυτοβιογραφούμενος τόνιζε ότι η ιδεολογική του διαδρομή ήταν «από τον Μιστριώτη στον Λένιν».

Η μεγάλη φτώχεια χαρακτηρίζει τα παιδικά του χρόνια. Το 1899 έρχεται στην Αθήνα και γράφεται στη Φιλοσοφική Σχολή. Είναι υπέρμαχος της καθαρεύουσας και οπαδός της «Μεγάλης Ιδέας». Οι οικονομικές δυσκολίες τον αναγκάζουν να διακόψει δυο φορές τις σπουδές του, για να εργαστεί ως δάσκαλος. Οι σκληρές εμπειρίες ενισχύουν τις πολιτικές του ανησυχίες και τον φέρνουν στο στρατόπεδο των δημοτικιστών. Το 1905 παίρνει με άριστα παμψηφεί το δίπλωμά του από το Πανεπιστήμιο. Συνεχίζει τις παιδαγωγικές του σπουδές στη Γερμανία, όπου μεταξύ των άλλων γνωρίζει τον Γιώργο Σκληρό και τον Φώτο Πολίτη και έρχεται σε επαφή με τη σοσιαλιστική ιδεολογία.