Το ΚΚΕ ξαναέφραξε τον δρόμο στους φονιάδες του ΝΑΤΟ στο Κάστρο του Πολυμύλου!

Το ΚΚΕ του καναπέ! Εύκολες κουβέντες για το κόμμα του Μπελογιάννη! Το ΚΚΕ του καναπέ που όταν σηκώνεται από τους καναπέδες κάνει παρελάσεις. Το ΚΚΕ του καναπέ και των παρελάσεων που δεν κατευθύνει τις δυνάμεις του στην σύγκρουση παρά περιμένει την Δευτέρα Παρουσία!

Αυτό το ΚΚΕ που με τόσο χυδαίο τρόπο πιάνουν στο στόμα τους τα διάφορα θρασίμια, το ΚΚΕ του Μπελογιάννη, του Πλουμπίδη, του Άρη, αυτό το ΚΚΕ των δεκάδων χιλιάδων νεκρών αγωνιστών, αυτό το ΚΚΕ του καναπέ και τον παρελάσεων  σήμερα Παρασκευή απόγευμα παραμονή του τριημέρου του Αγίου Πνεύματος κι ενώ όσοι είχαν την δυνατότητα έβαζαν βενζίνη για να κάνουν βόλτα στο χωριό τους, αυτό το ΚΚΕ έβαλε βενζίνη και πήγε να φυλάξει Θερμοπύλες για να μην περάσουν από τα χώματα που βάφτηκαν με το αίμα χιλιάδων αγωνιστών, οι φονιάδες των λαών!

Ρε, δείξτε μου το τέρμα!

Τσακαλώτος: 'Νιώθω σαν προπονητής που δεν ξέρει πού είναι το τέρμα'

Δείξτε μου το τέρμα»! αναφωνεί ο κ. Τσακαλώτος στήνοντας το αντάρτικο των... καπετανάτων στο βουνό του χρέους. Πολιτικά η φράση μοιάζει σαν μπάλα στην εξέδρα, μόνο που αυτή είναι άδεια κι από θεατές κι από χουλιγκάνους της τέως πρώτης φοράς αριστεράς. Οταν στο γήπεδο του ΣΕΒ η εθνική φανέλα αφορά στη σωτηρία των επενδύσεων, δηλαδή των εταιρειών των κερδών, των διαφημιστικών πακέτων και τα σλόγκαν των σωτήρων εγγράφονται ακόμα και στα σωβρακάκια των πολιτικών για να τα πιάνει η κάμερα, τότε η διαβόητη ποδοσφαιροποίηση του πολιτικού λόγου και βίου μοιάζει με φυσική εξέλιξη των προοπτικών, των εμμονών και των ιδιοληψιών του ντόπιου κεφαλαίου. Σε μια χώρα που σφυράει το διαιτητικό τρίο Κατρούγκαλος - Πετρόπουλος - Αχτσιόγλου, ούτε οι ποδοσφαιριστές, ούτε οι θεατές μπορούν να περιμένουν να δούνε... μπάλα.

Θα τιμήσει τον Χίτη Γρίβα η ελληνική κυβέρνηση!

Στο παρελθόν, ο πρέσβης της Ελλάδας ήταν αυτός που τίμησε στην Κύπρο τον Γρίβα, παριστάμενος στο ετήσιο μνημόσυνό του. Ο πρέσβης προέρχεται από τους ΑΝ.ΕΛ. του Πάνου Καμμένου.

Τώρα μαθαίνουμε ότι το ερχόμενο Σάββατο θα έρθει στην Κύπρο και θα απευθύνει χαιρετισμό σε συνέδριο για τον Γρίβα ο ίδιος ο Πάνος Καμμένος μαζί με τον Κύπριο ομόλογό του Χριστόφορο Φωκαΐδη. Θεωρούμε ότι αυτές οι κινήσεις είναι πρόκληση για τον κυπριακό λαό στο σύνολό του. Το συνέδριο θα ασχοληθεί από την είσοδο του Γρίβα στη στρατιωτική σχολή μέχρι το 1967. Γιατί άραγε μέχρι το 1967; Γιατί αποφεύγουν όπως ο διάβολος το λιβάνι την καταραμένη περίοδο 1971-74; Τι τους φοβίζει;

Το μόνο που θα πούμε στον Πάνο Καμμένο είναι ότι με την ενέργειά του είναι ωσάν να τιμά τον Γεώργιο Παπαδόπουλο στην Ελλάδα. Ταυτίζεται με τη χούντα και την ΕΟΚΑ Β’. Διότι το συνέδριο στοχεύει στον εξαγνισμό του Γρίβα. Ας το σκεφτεί λοιπόν, έχει χρόνο.

Μ. Μιχαήλ

Πηγή: Διάλογος*

*Ο τίτλος δικός μας 

 

Αναρτήθηκε από TRASH

«Πρότυπα»

Με μια σύντομη «ιστορική αναδρομή» (λέμε τώρα...) κομμένη και ραμμένη στους σημερινούς στόχους του κεφαλαίου, ξεκίνησε ο Αλ. Τσίπρας την ομιλία του στη γενική συνέλευση του ΣΕΒ, λόγω και της επετείου των 110 χρόνων από την ίδρυση του συνδέσμου των βιομηχάνων. Τι είπε; Οτι όταν ιδρύθηκε ο ΣΕΒ «η χώρα βρισκόταν σε δεινή οικονομική κατάσταση και υπό καθεστώς επιτροπείας» και ότι «τρία χρόνια έντονων πολιτικών ζυμώσεων θα φέρουν το 1910 στο προσκήνιο τον Ελευθέριο Βενιζέλο, για να εφαρμόσει το ριζοσπαστικό μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα της "Εθνικής Ανόρθωσης" και να βάλει την ελληνική οικονομία σε τροχιά ανάκαμψης». Πρόσθεσε ότι «μολονότι σε ένα εντελώς διαφορετικό πλαίσιο σήμερα (...) το αίτημα μιας αυτοδύναμης, δίκαιης και βιώσιμης ανάπτυξης εξακολουθεί να παραμένει σε εκκρεμότητα, καθώς επίσης και το εθνικό σχέδιο ριζικών αλλαγών που θα το πραγματώσει». Μιας και ο ίδιος επέλεξε τη σύγκριση, θα θυμίσουμε στον πρωθυπουργό ορισμένες ...λεπτομέρειες: Το τότε σχέδιο «εθνικής ανόρθωσης» του κεφαλαίου περιείχε τη συμμετοχή στον πρώτο ιμπεριαλιστικό πόλεμο, την ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Μικρά Ασία και την επακόλουθη καταστροφή, την ένταση της εκμετάλλευσης για τη νεαρή εργατική τάξη και τους χιλιάδες πρόσφυγες, τα αντικομμουνιστικά «Ιδιώνυμα» και το ανελέητο κυνηγητό στο νεαρό εργατικό κίνημα και άλλα τέτοια. Αλλά, είπαμε. Ο καθένας και τα «πρότυπά» του...